Enkele dagen geleden - om precies te zijn op 27 oktober - was de minister van Binnenlandse Zaken, Bronto Somohardjo weer eens te gast in het programma Actueel bij radio ABC. De minister zou over twee thema’s door de programmamakers Raoul Roeplal en Sam Blankendaal bevraagd worden. Allereerst over een vredesloop die gehouden zou worden vanwege de situatie in het Midden-Oosten. Bij dit conflict hebben ondertussen meer dan 10.000 onschuldige Palestijnen - vooral vrouwen en kinderen – het leven gelaten, in een poging van Israël om Hamas te vernietigen. Een gebeurtenis die vanwege haar onmenselijk karakter de wereldgemeenschap bezighoudt.

Het feit dat Israël mensen in de Gazastrook - wekenlang - de meest essentiële behoeften als water, brandstof, medicijnen onthield/onthoudt werd/wordt terecht als het schenden van mensenrechten, en zelf in strijd met het oorlogsrecht gezien. De wereldgemeenschap is vooral geschokt door het disproportioneel geweld dat Israël gebruikte als vergelding van 1.400 Israëliërs die door Hamas op 7 oktober in Israël op wrede wijze werden vermoord. De secretaris-generaal van de Verenigde Naties gaf echter aan dat die gebeurtenissen niet in een vacuüm hebben plaatsgevonden. Het is goed dat een klein land als Suriname gehoor geeft aan de internationale noodkreet: Gerechtigheid voor Palestina.

De bezorgdheid waarmee ik de beantwoording door de minister in het tweede deel van het programma tot mij nam, was omgekeerd evenredig aan de sympathie waarmee ik naar de beantwoording van de minister in het eerste deel beluisterde. Terwijl hij zich in het eerste deel als vredestichter presenteerde, leek hij in de tweede deel de aanstichter van polarisatie c.q. onheil in Suriname. Helaas tamboereert deze minister – tot vervelens toe en tot angst van velen - op de etnische polarisatie, zonder de mogelijke negatieve gevolgen daarvan in acht te nemen.

Is het de minister bekend dat de directe aanleiding voor het stichten van de staat Israël was het opdelen van het menselijke ras in Übermenschen en anderen inferieure varianten. Waarbij – althans in de nazitheorieën - sommigen niet veel verschilden van diersoorten. Een opdeling die geleid heeft tot een beestachtig vervolgen en uitmoorden van joden in Duitsland.

Suriname is een land waar stemmen wordt gebaseerd op datgene bij wie jij je thuis voelt, bij wie jij je het meest aangesproken voelt. Net als in het dierenrijk leeuwen gaan met leeuwen, olifanten gaan met olifanten black panthers gaan met black panthers. Je ziet ze ook zeer zelden mixen.  … Zo ook hier. We hebben verschillende groepen, Javanen, Hindostaanse broeders, creolen, marrons, moslims, christenen …

Als de programmamaker - kennelijk geschrokken van dit antwoord anno 2023 - vraagt: Maar vindt u dat goed of vindt u niet dat we in tegenstelling tot het dierenrijk moeten gaan mixen? Is het antwoord van de politicus: Wij zijn zelf toch ook zoogdieren?

Wat in Hitler-Duitsland de joden overkwam heeft zijn impact tot vandaag. De apartheid in Zuid-Afrika en de segregatie in het Zuiden van de Verenigde Staten van Amerika hebben decennialang het wereldnieuws gedomineerd. Ook vandaag horen wij van etnische zuiveringen. Is het de minister niet bekend wat menig persoon in China, Indonesië en in India overkomt, wanneer die ervoor kiest Christen te zijn.

Er zullen zeker lieden zijn die zullen zeggen: Ons zal dit niet overkomen, kijk hoe vredig wij in Suriname met elkaar leven. Maar wie had ooit gedacht dat een militaire coup in Suriname een decennialange politieke verdeeldheid tot gevolg zou hebben? Dat op 8 december 1982 mede-Surinamers op brute wijze zouden worden afgeslacht? Wie had gedacht dat in het vredige Paramaribo op 17 februari 2023 een vreedzaam bedoeld protest zou ontaarden in massale plunderingen. We weten dat in verschillende landen in onze regio verkiezingen regelmatig gepaard gaan met bloedvergieten. Waarom dan polariseren? De wijze woorden van Nelson Mandela: It always seems impossible until it’s done kunnen we zowel ten positieve als ten negatieve gebruiken.

Waarom houdt de minister zich niet aan dat waarvoor verkiezingen bedoeld zijn; een keuze te laten maken voor degenen die het beste vorm kunnen geven aan de toekomst van het land, ongeacht of deze mannen of vrouwen zijn; of dat ze tot bepaalde etnische groepen behoren, maar wel of ze de juiste ontwikkelingsniveau hebben en deugdelijke morele standaarden om ons vertrouwen te winnen.

Mocht de minister geen relevante thema’s hebben waar hij over praten kan, waarom dan niet spreken over duurzame ontwikkelingsdoelen, de alom bekende SDG’s. Het is goed dat wij ook in Suriname op weg gaan naar die betere wereld waar niemand achter gelaten wordt.

Het lot steeds tarten lijkt mij iets dat steevast afgewezen zal moeten worden. Waakzaamheid is geboden. Wij vragen onze kleine kinderen bij onze afwezigheid toch ook om niet met lucifer of een aansteker te spelen? De onnozele weet niet wat hij doet totdat het kwaad geschied is. Als eenmaal de etnische geest uit de fles is, is het niet gemakkelijk deze er weer in te krijgen.