Vrouwenparticipatie groeit sterk in Latijns-Amerika

In de afgelopen decennia is de vrouwenparticipatie in Latijns-Amerika sterk toegenomen. Meisjes presteren op school beter dan jongens, het aantal werkende vrouwen verdubbelt in veel landen en de deelname van vrouwen aan de politiek neemt toe, blijkt uit een deze week verschenen rapport.

Het Wereldbankrapport Work and Family: Latin American and Caribbean Women in Search of a New Balance wijst er ook op dat deze vooruitgang nieuwe uitdagingen met zich meebrengt, zoals het vinden van een goede balans tussen werk en gezin. Dat speelt vooral als vrouwen hoger opgeleid zijn en hun werk meer gaan zien als een carrière dan alleen een bron van inkomsten.

Sinds 1980 traden, naast de al werkende vrouwen, 70 miljoen vrouwen toe tot de werkende bevolking in Latijns-Amerika en het Caribisch Gebied. In het onderwijs nam de kloof tussen de seksen sterk af. Meisjes presteren nu op school beter dan jongens, behalve als ze van inheemse afkomst zijn, zegt Augusto de la Torre, hoofdeconoom voor Latijns-Amerika en het Caribisch Gebied bij de Wereldbank.

Verandering beeldvorming
Bij de jonge generatie mannen verandert ook het beeld van vrouwen, zegt De la Torre. Jonge, goedopgeleide mannen denken minder vaak dat mannen betere leidinggevenden zijn dan vrouwen. Dat wijst volgens hem op vooruitgang op het gebied van gelijkheid. "Het genderbeleid staat op een belangrijk kruispunt."
Opkomende economieën

Volgens het rapport is het tijd voor een "tweede generatie genderbeleid", waarbij het faciliteren en coördineren van de veranderingen in de samenleving centraal moet staan. "Als we realistisch zijn, weten we dat een perfecte balans tussen mannen en vrouwen en hun werk er nooit zal komen", zei Michele Bachelet, directeur van VN-Vrouwen en voormalig president van Chili, bij de presentatie van het rapport. "Maar we moeten werken aan een nieuwe of betere balans."

Dat vrouwen traditioneel worden gezien als degenen die de zorg voor het gezin dragen, bemoeilijkt dat. Bachelet, die eerder ook twee ministersposten bezette in Chili, verwees naar haar eigen ervaringen als alleenstaande moeder en minister. Tegen de tijd dat ze op haar werk arriveerde, had ze er al drie uur zorg voor de kinderen opzitten. Mannelijke collega's konden hun dag aanzienlijk rustiger beginnen. "De juiste balans vinden tussen werk en gezin is wellicht één van de zwaarste taken waar vrouwen in ontwikkelde landen mee te maken hebben en het is een nieuwe uitdaging in opkomende economieën", staat in het rapport.