Reactie op Ragini Dhanes

In reactie op mijn opmerkingen ten aanzien van het bericht over de aanscherping van het grondbeleid, afkomstig van Ragini Dhanes MICL LLB dank ik haar alvast voor haar reactie. Van de inhoud heb ik kennisgenomen maar helaas geen aanknopingspunten gevonden voor een inhoudelijke reactie. De inhoudelijke discussie waar ik naar uitkijk, zal dan helaas uitgesteld moeten worden.  

Meningen over grondbeleid of gronduitgifte dienen mijns inziens ondersteund te zijn door kennis, c.q. deskundigheid ter zake.

Aangezien ik ervan op de hoogte ben dat er kennis en deskundigheid ter zake in Suriname aanwezig is, kijk ik uit naar die reacties.

In het kort ten aanzien van mevrouw Ragini Dhanes het volgende;

Gronduitgifte, begint met de aanvraag en eindigt met de overschrijving van de toewijzingsbeschikking in de openbare registers. De gehele procedure is exclusief wettelijk opgedragen aan de minister. Een deel hiervan in handen leggen van notarissen betekent een deel van de gronduitgifte in hun handen leggen. Dat is strijdig met de wet.  

Mevrouw Dhanes is waarschijnlijk niet op de hoogte dat een beschikking van een minister de wet niet kan wijzigen of terzijde stellen. Evenmin dat de minister niet bevoegd is een deel van haar taken over te dragen aan notarissen.

Mevrouw Dhanes heeft de vindplaats aangaande de taakstelling van het Kabinet van de President op bestuurlijk en beleidsgebied, zoals zij die heeft verwoord, niet aangegeven. Wellicht wilt ze dat alsnog doen. Vooralsnog zijn haar interpretaties van artikel 109 en 110 GW mijns inziens onjuist.

Het aanhalen van artikel 13 DUD als grondslag van de bewering dat naast de minister ook de regering tot gronduitgifte bevoegd is, is een absurditeit. Zij stelt dat ingevolge artikel 13 DUD de regering toestemming kan geven aan de minister om grond in eigendom over te dragen en op grond daarvan zou de regering ook bevoegd zijn tot gronduitgifte. Het valt wel erg moeilijk om mevrouw Dhanes serieus te nemen.

Mevrouw Dhanes "weerlegt" mijn stelling dat de prijs per vierkante meter grond in Suriname hoger ligt dan in Nederland en VSA met een uit de lucht gegrepen voorbeeld dat een appartement in Amsterdam € 500.000,-- kost en voor dit bedrag men een mooie villa aan de Suriname rivier kan aanschaffen. Een appartement in Nederland is gelijk met grond in Suriname, aldus mevrouw Dhanes. Totale verwarring!

Verder stelt mevr. Dhanes dat opvattingen van Kraan, rechtszekerheid geeft wanneer notarissen die opvolgen in plaats van zich aan de wet houden. Beste mevrouw Dhanes toch, uw docenten zullen hiervan zeer pijnlijk getroffen zijn! De wet naast je neerleggen en de onjuiste opvattingen van een persoon daarvoor in de plaats stellen door notarissen vernietigt de rechtszekerheid. De notarissen verdienen daar wel dik aan ten koste van de samenleving.

Tot slot en ten overvloede, het volgende. Wanneer een grondhuurder een gedeelte van zijn terrein aan een zoon of dochter wenst te schenken of verkopen vindt er “overdracht” plaats waaraan een akte van de notaris of een beschikking van de minister aan ten grondslag dient te liggen. Echter, bij overlijden van de grondhuurder wordt een van de erfgenamen aangewezen om de grondhuur voort te zetten. Dit heet “overgang” waaraan geen akte van scheiding en deling verbonden is. Iedere bewering van een notaris dat hier een akte van scheiding en deling moet worden opgemaakt is in strijd met de wet en overbodig.

Inderdaad is het zo dat het niet de eerste keer is dat een deel van de uitgifte van domeingrond in handen werd gelegd van notarissen. Dit is de tweede keer. Mijn vraag aan mevr. Dhanes, worden de onwettige handelingen wettig door de frequentie van de overtreding?

Chas Mijnals