Een vooroverleg om te komen tot de echte nationale dialoog is mooi, maar waar moet deze stortvloed van woorden die vanaf zondag worden gebezigd, naartoe leiden? Wat zal de uitkomst worden van deze praatronde met de vele organisaties, politieke partijen, vakbeweging, bedrijfsleven, maatschappelijke organisaties, grass root en individuen? En wat vindt het Internationaal Monetair Fonds (IMF) van het initiatief van de president om alle geledingen van het land te horen? Zal het IMF over zijn gouden buidel vol US-dollars strijken?

Zal de nationale dialoog die - na de Babylonische spraakverwarring - nog moet komen, maken dat de wisselkoers die rond de SRD 34 voor de US-dollar is, omlaag gaat. Elke dag is de SRD iets minder waard. Alle druppels op de gloeiende plaat aan sociale steun of belastingvoordeel, verdampen door de hoge koers. De inflatie die vorig jaar rond de 30% moest zijn, is nog steeds dubbel zoveel. De president praat voor de zoveelste keer met al de organisaties die samen ervoor zouden zorgen dat de koers zou worden gestabiliseerd. Wat valt er daarover nog te zeggen? Tot nu toe is ondanks het luidkeels klagen van de vicepresident, het briesende paard niet bij de teugels gegrepen.

De koers kan omlaag als het goud niet wordt gesmokkeld door nagenoeg de gehele sector. De koers hoeft niet richting hel te gaan als de exportdollars het land binnenkomen en de 35% retentie keurig netjes wordt gewisseld. Het kan nooit zo moeilijk zijn om de exporteurs die zich niet houden aan de wet aan te pakken. Waarom wordt er niet opgetreden tegen de goudsector, terwijl Suriname dreigt te worden veroordeeld door de Financial Action Task Force! Het blinkende goud van Eldorado heeft autoriteiten blijkbaar verblindt waardoor ze de andere kant opkijken en geen orde op zaken stellen. In november zal het oordeel vallen en het hele land zal verder in de ellende worden gesleept. Terwijl de tijd dringt, is deze fase van 2 weken een voortraject. Dan komt het echte traject nog op 25 mei 2025.

Er moet ook een oplossing gevonden worden voor de brandstofprijzen en de verhoging van de stroomprijzen die het IMF onherroepelijk omhoog wil zien gaan. De honderden miljoenen subsidie kan bij het IMF niet door de beugel. Zelfs bevriende naties in het IMF-bestuur zullen Suriname geen helpende hand toesteken, ook al is het land aan het verdrinken. Zal de nationale dialoog leiden tot een oplossing voor dit probleem? Praten en praten zal niet veel zoden aan de dijk leggen, er moeten strakke daden worden gesteld. Je haalt iemand niet uit de modder door eindeloos met hem te praten, maar door hem de hand te reiken en hem eruit te trekken.

Het is begrijpelijk dat de VES en C-47 niet voor de zoveelste keer dezelfde cd willen afdraaien voor de president. Alles is gekauwd en herkauwd. De woorden die nog uit hun mond zouden komen, is het verwerkte voedsel met extra maagzuur op tafel braken. Gaat de nationale dialoog ervoor kunnen zorgen dat de productie in het land wordt opgevoerd opdat er meer geld in het laatje komt? Wat gaat de president doen als uit de nationale dialoog juist aanbevelingen komen die het IMF tegen de borst stuiten en de 30% begrotingssteun wegvalt? Als het resultaat is dat de regering moet worden gereshuffeld? Of is het vanaf het begin dia(spora)loog...

Nita Ramcharan