Land zit in een bestuurlijke crisis

Paul de Haan inmiddels ex-CEO van de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij is uit het land gevlucht via Frans-Guyana. Hij vreesde voor zijn leven en dat van zijn gezin. Binnengehaald als topper en afgedankt als "loser". Een "loser" niet wetende dat hij zich begaf in een nest van mensen met enge belangen waar niet tegen te strijden valt. Het enige wat het je professional oplevert, is een schandvlek op je cv en een lelijke deuk in je carrière.

We hebben dit soort gevallen de afgelopen tijd veel vaker gezien waar veelal jonge "high potential" professionals met tot dan toe een prachtige carrière, kapot zijn gemaakt door zich te verbinden aan functies voor de Republiek Suriname. Lees van Trikt, Hoefdraad, Kromosoeto, Hausil etc. Ongeacht wat er van waar is, er hangt teveel ruis rondom het besturen van Surinaamse organisaties en de destructieve krachten van een select groepje.

Waar wij als volk ons bewust van dienen te zijn, is dat door deze ontwikkelingen geen enkele weldenkende professional/bestuurder met een integere inborst eraan zal denken zich te verbinden aan een verantwoordelijke functie binnen een overheid gerelateerd bedrijf. Met tot gevolg dat we op een punt zijn beland dat Suriname het leiderschap binnen dit soort organisaties krijgt dat we verdiend hebben. Namelijk mensen die puur dienen om het belang van een kleine zeer invloedrijke groep te behartigen. Niet het belang van ons land. We zijn op een punt beland dat deze kleine groep ervoor zorgt dat dit land inderdaad afstevent op een "failed state" zoals de Nederlandse ex-minister Stef Blok beweerde. We zitten in een economische, politieke, maar nog veel meer, een bestuurlijke crisis en dat laatste gaat bepalend zijn om de voornoemde crises op te lossen.

De laatste tijd zijn er protesten georganiseerd tegen de politieke orde door de Organic Movement. Is het echter zinvol om tegen deze orde te protesteren? Heeft het niet ook zin dat we vooral demonstreren tegen die kleine groep die de economische, politieke en bestuurlijke orde in haar greep houdt en bestiert? Die kleine groep die boven de wet staat. Vreselijk vermogend is over de rug van het volk. En ons laat afstevenen richting die "failed state"? Zolang wij, als volk, niet tegen deze orde strijden en de politieke orde tot actie dwingen, zal er helemaal niks in Suriname veranderen. Ongeacht wie aan de macht komt.

Paul de Haan heeft het in zijn schrijven ook aangegeven. Het herstructureren van de SLM is niet mogelijk, omdat er allerlei krachten spelen die geen belang hebben bij een gezondere SLM. Het wordt tijd dat de integere politieke leiders samen met het volk gaan strijden tegen die krachten en met name die te invloedrijke groep. Openheid van zaken afdwingen, zodat het volk weet waar het nu zo dure voedsel dat zij nuttigen vandaan komt. En wie we hier direct mee ondersteunen. Ga jij nog spullen kopen bij iemand waarvan je weet dat ze het land vernietigen voor eigen belang?

Deze strijd is geen strijd in de brandende zon. Deze strijd wordt gewoon via sociale media en vooral in De Nationale Assemblee gevoerd. Met als doel een verschuiving van macht naar het volk en een nieuwe economische elite. Een nieuwe economische elite, die goede bestuurders oplevert, die het volk dienen en niet andersom. En ons land kunnen helpen opbouwen. Ons land is nu onbestuurbaar door deze krachten. En een land dat zo lang onbestuurbaar blijft, is gewoon gedoemd te falen. Laten we dit voorkomen.

Wiens brood men eet, diens taal men spreekt.
Een overdenking voor u allen.

Aristo Kelly MSc