Populisme versus realiteit; Wie zijn de feitelijke boosdoeners?
08 Jun 2022, 07:37
foto


De uitspraak van vicepresident Ronnie Brunswijk tijdens een krutu als zou de oorzaak van de watersnood in Brokopondo liggen in slecht management van de Afobakastuwdam en dat er geen sprake is van een natuurramp maar van ‘mensenramp', is op zijn zachtst uitgedrukt zeer amateuristisch en populistisch. Door deze uitspraken heeft hij niet alleen de staf van Staatsolie schaakmat gezet, maar tevens illusies opgewekt bij de getroffenen in het binnenland m.b.t. eventuele schadeclaims.

Het ligt absoluut niet in de bedoeling om in de bres te springen voor wie dan ook. Staatsolie heeft voldoende deskundigen om hem van repliek te dienen. In dit artikel wil ik alle personen die de visie van de vicepresident m.b.t. het onderhavige delen, onderbouwd en zonder al te veel in details te treden, met de neus op de feiten drukken: In het verleden zijn de effecten van de ITCZ als voornaamste regenbrenger in de tropen ook dikwijls versterkt of verzwakt door atmosferische verstoringen zoals El Niño, La Niña, tropische cyclonen en andere atmosferische calamiteiten. In het recente verleden hebben we toch ook te maken gehad met dusdanige daling van het waterpeil in het stuwmeer dat er gerantsoeneerd werd door de EBS.

En nu to the point en inhakend op de vergelijking met vroeger: De schuld kan niét in de schoenen van individuele burgers of bedrijven geschoven worden. Om mijn betoog kracht bij te zetten, zal ik heel kort de voornaamste functies van het bos, dat door allerlei industriële en mijnbouwactiviteiten in een rap tempo vernietigd wordt, de revue laten passeren.

Verwering en erosie zijn in de wereld een normaal natuurlijk proces evenals leven en dood. Wat er nu gebeurt, is dat deze natuurlijk processen door eerder aangehaalde menselijke activiteiten verstoord worden waardoor de erosie sterk wordt versneld:
1. Het paraplu-effect van de vegetatie: Door vernietiging ervan berooft men de bodem van haar voornaamste natuurlijke bescherming. Als de vegetatie in tact is, bereikt het regenwater de grond pas na uren. Veel water wordt opgenomen door het gebladerte als het regent en is de verdamping ook heel hoog.
2. Het sponseffect van de vegetatie: De miljarden wortels perforeren de bodem op grote schaal waardoor het water diep doorzakt en het waterbufferend vermogend zeer hoog wordt. De aanwezige humuslaag versterkt dit proces. Zij voorkómt ook splettererosie. De grote regendruppels gaan verschrikkelijk te keer op kale bodems en vernietigen de toplaag. Losgeslagen fijne deeltjes gaan tussen de grovere deeltjes zitten. De permeabiliteit van de bodem gaat zienderogen achteruit en dus gaat de bodem het water niet meer doorlaten wat leidt tot een massieve overlandflow van het water. Ook het zwaar materieel helpt de bodemstructuur verder te vernietigen wat ook overlandflow in de hand werkt.

Een additioneel probleem dat de kop opsteekt, is dat er veel puin van de kale bodem richting kreken en rivieren koerst, waardoor ze dreigen dicht te slibben. De opvangcapaciteit van deze ecosystemen wordt drastisch beperkt. Het schone water van het binnenland heeft plaats gemaakt voor troebel water met veel suspentiemateriaal. Dus ook de opvangcapaciteit van het stuwmeer wordt in gevaar gebracht. Door het verhoogde puingehalte van het water worden de soela’s die jaarlijks duizenden toeristen aantrekken in een ijltempo geërodeerd en zullen straks van het toneel verdwijnen. Soela’s horen niet thuis in een geologisch oeroud landschap als Suriname en bestaan dus bij gratie van de vegetatie.

Om de vraag te beantwoorden die bij het begin is gesteld over wie de feitelijke boosdoeners zijn: Iedereen die debet is aan bosvernietiging in Suriname zoals bij houtkap, zand- en grindexploitatie, goudindustrie en andere mijnbouwactiviteiten. De frequentie en de intensiteit van de overstromingen zullen op den duur exponentieel toenemen. We zijn bezig de kip te slachten die voor ons de broodnodige eieren zou moeten leggen. Uiteindelijk is niet alleen de lokale bevolking, maar de totale natie het kind van de rekening.

P.S. Hetzelfde beeld zien we toch ook in Paramaribo? De wegen veranderen in enkele minuten  in kreekjes bij zware regens. De veerkracht van de bodem om water te bufferen is drastisch gedaald. Veel vegetatie in en rondom Paramaribo is vernietigd. Erven, bermen wegen en parken zijn grotendeels verhard. Riolen zijn dichtgeslibd door plasticmateriaal....Dit betekent toch niet dat we de deskundigheid van de Meteorologische Dienst of van Openbare Werken in twijfel moeten gaan trekken....


Narain Roy

Advertenties

Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May