Sinds de benoeming van professionele bondscoaches door de SVB, is de beleving rondom de nationale selectie op een ander niveau gekomen. De keuzeheer vervult een sleutelrol en kan op basis daarvan min of meer beschouwd worden als de baas in de uitvoering. Deze functie geeft niet alleen een zekere mate van macht, maar brengt ook een zware verantwoordelijkheid met zich mee. Macht in die zin dat de uiteindelijke beslissing van tal van zaken, waaronder de te selecteren spelers voor de nationale selectie, bij deze functionaris ligt.

In het verleden heeft een bondscoach zich op basis van deze machtspositie zelfs laten ontvallen dat hij de baas is van het Surinaamse voetbal. Hoewel het in praktijk daar op neer komt, is deze uitlating niet bepaald tactvol en neigt het naar enige mate van arrogantie en legt het onnodige druk in de relatie met anderen. Het getuigt niet van respect naar de overige actoren, want in jouw eentje kan je geen succes boeken, je hebt altijd anderen daarbij nodig. Natuurlijk moet een bondscoach dominant zijn, want de uiteindelijke beslissing moet hij nemen, maar deze was autoritair. Hierdoor verstoorde zijn relatie met de overige actoren, weigerden de amateurs onder zijn leiding te voetballen en werd hij uiteindelijk de laan uitgestuurd.

Een bondscoach die beseft dat zijn succes niet alleen afhankelijk is van zijn kennis en kunde, zal ervoor zorgen dat hij een zodanige benadering heeft die erin resulteert dat hij alle neuzen in een richting krijgt. Om dit te kunnen bereiken moet hij compromissen sluiten met bepaalde actoren in het geheel en een goede communicatie is daarbij essentieel. Dat houdt natuurlijk niet in dat hij anderen voor hem laat bepalen, maar hij geeft de nodige openheid over het te volgen pad en gemaakte keuzes.

Hoewel Stanley Menzo nog maar pas aanzit, is het al te merken dat hij weet waar hij naar toe wil en hoe hij daar moet komen. Hij laat zich niet meeslepen door emoties, maar maakt binnen de mogelijkheden, professionele keuzes en communiceert die door. De 'buitenwacht' weet dan min of meer welke overwegingen ten grondslag liggen aan genomen beslissingen. Dit is een essentiële voorwaarde om draagvlak te kunnen creëren. Als men weet waarom een bepaald plan wordt gevolgd, is men sneller geneigd zich erachter te scharen.

Uit de manier waarop informatie wordt verschaft aan de pers, blijkt respect voor deze partner en hiermee voegt Menzo de daad bij het woord, want tijdens de persconferentie van zijn aanstelling gaf hij aan de media niet te zien als tegenstander, maar als medestander. Dat Menzo een professional is, manifesteert zich niet alleen op het vlak van zijn relatie met de pers, maar ook op die met de vereniging van voetbaloefenmeesters. Openheid verschaffen is geen zwakte, maar juist een sterkte, want het creëert ruimte voor anderen om zich te scharen achter de organisatie. Als alle actoren zich als een man achter Menzo en zijn staf scharen, is dat al een stap in de goede richting.

Wanneer zaken niet goed gaan, schroom ik er niet voor om ze aan de kaak te stellen en nu er een goede aanpak is, is het op zijn plaats om daar ook bekendheid aan te geven. Natuurlijk is er veel meer nodig om succes te kunnen behalen en moet er nog bergen werk worden verzet, maar dit is alvast een goed begin. Een goed begin is het halve werk!

Mireille Hoepel