Amerikaanse president schrijft brief aan zijn ambassadeurs
01 Jan 2022, 20:51
foto


Toen de Amerikanen hun onafhankelijkheid verkregen, weken zij af van Europese diplomatieke tradities. Zij hadden niet veel geloof in de zich toentertijd professionaliserende diplomatie, omdat in hun ogen Europese diplomaten door hun langdurig verblijf aan de Europese hoven, teveel gecorrumpeerd waren door de intriges en dalliances binnen de welig tierende boudoir diplomatie. De Amerikanen sloegen een andere weg in, zij selecteerden gerespecteerde personen uit verschillende segmenten van hun samenleving.

Niets symboliseert het unieke karakter van de Amerikaanse diplomatieke praktijk uit deze periode meer dan, dat vijf van de eerste acht presidenten als ministers (=een diplomatieke rang) in het buitenland hebben gediend. Het betreft hier: John Adams; zijn zoon John Quincy Adams; Thomas Jefferson; James Monroe en Martin van Buren. Er bestaat geen parallel hiervan in de wereld, in feite is dit nog steeds uniek in de diplomatieke geschiedenis. Met zulke eminente personen in de diplomatieke dienst is het begrijpelijk dat de Verenigde Staten in hun formatieve jaren geen behoefte hadden aan professionele diplomaten.

De gewoonte van politieke benoemingen van ambassadeurs in Amerika is onderdeel gebleven van hun diplomatieke traditie. Tegenwoordig zijn politieke benoemingen door de president beperkt tot circa 25%, de resterende 75% wordt ingevuld door carrièrediplomaten. Maar ook bij de politieke benoemingen heeft de president niet de vrije hand, omdat bij wet is bepaald dat hij “zal nomineren en met toestemming van de Senaat ambassadeurs zal benoemen”.

In de Amerikaanse diplomatie komt het ook voor dat presidenten, ambassadeurs benoemen die niet per se uit de eigen gelederen komen. Zo benoemde president Obama, de Republikeinse gouverneur van de Staat Utah, Jon Huntsman, een China specialist, tot ambassadeur in dat land. De reactie van gouverneur Huntsman is tekenend van hoe Amerikanen tegen het instituut van hun president opkijken: when the president of the United States ask you to step up and serve in a capacity like this, that to me is the end of the conversation and the beginning of the obligation to rise to the occasion and the challenge.

Sommige Amerikaanse presidenten schrijven soms ook een persoonlijke brief aan hun ambassadeurs. De brief benadrukt enkele fundamentele principes van de diplomatie, maar is vooral bedoeld als inspiratie en motivatie. Voorbeeld van zo’n brief is:

Geachte Ambassadeur,
Gelieve te aanvaarden mijn beste wensen voor een succesvolle voltooiing van uw missie. Ik heb u gevraagd ons land te vertegenwoordigen, omdat ik vertrouwen heb, dat u de bekwaamheden, talenten, vastberadenheid en ervaring heeft om een bijdrage te leveren aan de vooruitgang  en welvaart van ons land en met onze vrienden in de wereld samen te werken voor ontwikkeling, vrede en veiligheid.

De praktijk van de moderne diplomatie vereist een nauwe onderlinge verstandhouding tussen niet alleen regeringen, maar ook tussen bevolkingen, hun cultuur en hun instituten. Dit betekent dat u niet alleen met uw counterparts op de werkvloer contacten zal moeten hebben, maar ook met de vele groepen en instellingen in het land van uw residentie.

Alleen op deze wijze zult u in staat zijn nauwe en persoonlijke relaties te hebben buiten de officiële diplomatieke cirkels om, en een sympathiek en accuraat begrip te hebben met alle segmenten in het gastland. Vergeet u nimmer dat een  goede verstandhouding, die zo essentieel is voor een vredige en veilige wereld, een tweerichtingsweg is. Het is onze taak niet alleen begrip te hebben voor wat anderen motiveert, maar hen ook te informeren wat ons motiveert.

Mensen die ons land nog nooit hebben bezocht, zullen de eerste indrukken over ons land krijgen via contacten met onze ambassades. Daarom is de wijze waarop u en uw staf zich gedragen van bijzonder groot belang. Dit heeft betrekking op zowel de wijze waarop u zich van uw officiële taken kwijt alsmede van uw attitude in de dagelijkse interacties met het publiek. Het is een essentieel onderdeel van uw taak een klimaat te creëren van waardigheid, toegewijd begrip en een hoge standaard van dienstverlening vanuit de ambassade.

Ten overvloede wijs ik u erop dat u en uw staf verplicht zijn zich te houden aan de wetten en regels van het land van uw detachering. Uw immuniteit is geen vrijbrief om een gedrag te etaleren dat de goede naam, eer en trots van ons land in diskrediet brengt.
Van mijn regering zult u alle ondersteuning krijgen die nodig is voor de uitvoering van uw werkzaamheden.

Ik besluit met nogmaals mijn vertrouwen in u uit te spreken en hoop dat uw pogingen behulpzaam zullen zijn in het versterken van de relatie tussen onze beide regeringen en volkeren.

Ik ben ervan overtuigd dat u een belangrijke bijdrage zult leveren aan de zaak van de wereldvrede en onderlinge verstandhouding.
Veel succes en de beste wensen!
Hoogachtend...

N.B. In Suriname kennen wij dergelijke tradities niet. Onze diplomaten worden over het algemeen weggestuurd zonder een inspirerende brief van president of minbuza. Niettemin is de hoop dat de hier voren geciteerde brief voor onze nieuwbakken diplomaten als steun mag dienen voor een succesvolle vervulling van hun rol als diplomaat van Suriname.

Rudie Alihusain
Advertenties

Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May