Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 58

“Zo Ron, die regering van je is al een jaar aan de macht.”
“Zie je, zie je, zo zijn we. Het is niet mijn regering alleen, het is ook jullie regering.”
“Okee goed, wind je niet op, ónze regering is al een jaar aan de macht.”
“Toch vind ik dat ‘onze’ een beetje onwennig klinken.”
“Dat komt misschien omdat elke regering steeds weer doet alsof het land van hun is, van hun partij, van hun voorzitter, van hun....”
“Aha, je weet dat je een Surinamer bent, als... je ‘mijn’ regering zegt als jouw partij aan de macht is.”
“En ‘jouw’ president zegt als de president niet uit jouw partij komt.”
“En zegt:‘n’a ding kondreman f’mi baka’ en je bedoelt degenen die etnisch op jou lijken.”
“Hé, die jongeman Haakmat die die vraag op Face Book stelde, heeft in korte tijd zeker 20.000 reacties gehad.”
“Van Surinamers overal ter wereld, van alle leeftijden, van alle etniciteiten.”
“Maar een paar wilden politiek gefrustreerd reageren.”
“Eentje uit New York, geloof ik, reageerde met zoiets als: ‘Je weet dat je’n SU bent als je een drugsbaron en moordenaar als president hebt.”
“Ai, binnen een korte tijd wan aantal honderd sma reageer tapoe dati, ze hebben die gefrustreerde negativist fel bekritiseerd en gezegd: geen politiek.”
“Goed zo, je bent pas echt een Surinamer als je je niet laat meeslepen door politieke emoties en blindelings achter allerlei voorzitters aanholt.”
“Ai, ie lob’so, ding man tek’ing op djie Baas.”
“Natuurlijk, wie zonder zonden is, werpe de eerste steen.”
“En een andere, die in Holland steeds staat te vlammen tegen Baas, omdat z’n broer in ‘82 ook geëxecuteerd is, reageerde ook zo.”
“Maar die zit altijd daar te schreeuwen, volgens mij meer om de aandacht te trekken.”
“Zeg geen nonsens; ik wil zien hoe jij zou doen als ze dat met je broer hadden gedaan.”
“Voor die figuren kon de vraag beter luiden: Je weet dat je een gefrustreerde Surinamer als...”
“Maar dit gebeuren op Face Book is uniek: in een paar dagen tijd heeft die jongeman, die deze vraag op Face Book stelde, gepresteerd wat al die wonnebee leiders en tjoekoewie-lijders van ons, al die grote mondschreeuwers en eigen zakkenvullers sinds de jaren zestig niet hebben kunnen bewerkstelligen.”
“En dat is?”
“Meer dan 20.000 mensen, los van politiek gekwekkel, te binden onder het idee van Surinamer-zijn, dwars door alles heen. Hij heeft aangetoond dat er genoeg mensen rondlopen die bewust zijn van hun Surinamer-zijn.”
“Jammer dat het meer mensen in het buitenland zijn.”
“Is niet waar, die hebben in eerste instantie veel gereageerd.”
“Maar in het buitenland word je je eerder bewust van het eigene.”
“Inderdaad. Toen ik een paar jaren geleden voor het eerst in het appartement van m’n zoon en diens partner kwam, was ik verrast: een Surinaams vlaggetje achter de grote woonkamerruit, een paar van die indiaanse figuurtjes uit verschillende Surinaamse houtsoorten aan de muur, een foto van de Waterkant en nog meer typische dingen uit Suriname.”
“En als ik naar Holland ga, moet ik steeds ghomma-wiri, bita wiri, pindasambel, cassavetjips en adji-oema-ning peper meenemen.”
“Een echte Surinamer sjouwt altijd typische Surinaamse groenten, lekkernijtjes of eetgerechten mee als hij naar Holland gaat.”
“Maar alles is daar te vinden, we zeuren gewoon om al die toestanden mee te sjouwen.”
“Ach, die amsoi van daar wordt in kassen gekweekt, enorm grote bladeren maar zonder die typische geur en bita-smaak.”
“Omdat die plant daar alles heeft, behalve die Surinaamse zon.”
“Net als poti die honderdduizenden ex-landgenoten van ons daar.”
“Die bami-sambal van daar kan je als sjem op je brood smeren.”
”Hun madame Sjenet heeft geen geur.”
“Hun zuurgoed is niet zuur en niet goed.”
“Die meloen daar komt uit het Midden Oosten, a no switi.”
“Die sinaasappels die je daar vindt, zijn helemaal oranje. Als ze bij ons zo een kleur hebben, zijn ze bedorven.”
“Die Surland-bacoven van ons daar smaken wel goed.”
“Surland exporteert bananen, zo zegt ons bedrijf. En ze hebben het over onze bananensector en een schimmel aan de bananenaanplant.”
“Tjsa, die doen mee aan de Hollandse woordkeus: ding tak bana, ma ding b’doel bakba.”
“En dat ding is geen Surland meer maar SBB-weet-ik-veel.”
“Je bent echt een Surinamer als je bacoven zegt en je bedoelt de Hollandse eetbanaan.”
“En als je ‘poen’ zegt en je bedoelt geen geld.”
“Ken je dat liedje nog? Ben ik te minnnn, dat je ouders meer poennnn hebbe, dan de mijneeeeh.”
“Sjaak, niet meer zingen!!”
“Maar we begonnen met één jaar regering Bouwta-Meer Ali.”
“Je bent pas echt Surinamer als je al na een maand op elke regering loopt te fitten.”
“Je zeurt met dat ding van Face Book; die page is onder z’n eigen succes bezweken. Face Book heeft het posten van nieuwe reacties gestopt.”
“Is dat ook niet typisch iets Surinaams? Als iets een succes is, w’e djompo massaal n’ing tapoe, t’a bezwijk of totdat men het stopt.”
“Maar mijn goede hemel, jullie dwalen weer af, wattebout één jaar regering...”
“Je bent pas echt Surinamer als je door elkaar praat en je je niet aan het onderwerp houdt.”
“Typisch ons: alle neuzen kijken een andere kant op.”
“En toch vormen we een eenheid.”
“Zeker als het om lekker eten, drinken en feesten gaat.”
“Da wat. Laat ons.”
“Zet drie Surinamers in een kamer en je hebt 20 verschillende meningen.”
“Neem willekeurig vijf Surinamers en zeker drie zijn ergens voorzitter van.”
“Ai, oen lob plei voorzitter, het doet er niet aan toe van wat.”
“Net als die ene kernvoorzitter van een bekende politieke partij: ‘Meneer Holle, hoe lang gaat u voorzitter blijven?’ Antwoord: Tot mijn dood.”
“Net zo met die regering, alle neuzen kijken zus-zo, die ene wilde na z’n ambtskamer en eigen dienstwagen ook een brug voor tien miljoen euro teveel pimpen.”
“Binnen eigen gelederen hebben ze hem teruggefloten.”
“Ik hervindt mijn vertrouwen in Baas.”
“Ik blijf hem wantrouwen.”
“Maar intussen heeft het Wonnie op Financiën d’r ministerskoppie gekost.”
“En d’r levenslange staatspensioen plus, plus, plus na één jaar minister-zijn.”
“Tenminste heeft ze voet bij stuk gehouden en heeft ze bepaalde stukken niet willen tekenen.”
“Zulke mensen verdienen een standbeeld, en niet die...die....die...”
“Ja, ja, is goed, laat dat standbeeldenstokpaardje van je. Als die dingen je hinderen, kijk gewoon niet naar ze.”
“Wonnie is niet om die reden afgetreden, is niet waar, je zegt weer zomaar-dingen.”
“Zeg me dan, beste Ron, waarom ze dan echt is afgetreden?”
“Om persoonlijke redenen.”
“Ik blijf erbij: omdat ze niet mee wilde doen aan bepaalde toestanden. Het is net als je als schooldirecteur één van je leerkrachten dwingt om bij een rep goed te keuren dat de stelling van Pythagoras is: ‘a plus b is ab’, omdat de zoon van een goede connectie van de directeur dat op z’n repblaadje heeft staan en daardoor een slecht cijfer zal halen en daardoor zal blijven zitten.”
“Nou, zo een ezel verdient het om te blijven zitten.”
“Nee, hij moet overgaan. Waarom, denk je, is een paar jaren terug die norm om voor de B te slagen op het Mulo verlaagd?”
“Om tenminste één kind, en volgens velen waren het er meer, van (een) bepaalde politieke connectie(s) voor de B te laten slagen.”
“Hoe weet je dat?”
“Ik ben een typische Surinamer, ik weet van alles wat en van niets alles.”
“Dat van die B-normverlaging is niet waar, het is onzin.”
“Omdat jij het niet weet, daarom. Kijk hoe we de afgelopen tien jaar stelselmatig aan normverlaging hebben gedaan, en zie het resultaat, alles zakt weg. Waar je vroeger met een volle zes voor een hoofdvak moest slagen, kon dat eerst met een vijf komma vijf en in bepaalde gevallen nu zelfs met een vijf.”
“Waar je vroeger 12 boeken moest lezen voor je literatuurlijst, is het nu acht, zeven, geworden en straks misschien zelfs minder.”
“Laatkomers hebben op vele scholen zowat vrij spel, want ook leerkrachten komen laat bij het leven.”
“Verzuimen tijdens de repweek is schering en inslag; de ouders komen toch o zo makkelijk aan een doktersattest.”
“De oude regels moeten weer in ere hersteld worden om het oude niveau weer te halen.”
“En wie blijft zitten, wordt verplicht in de vakantie bijgelesd en als die met het kerstrapport niet zou overgaan, betaalt die vanaf januari vijftig gulden per maand schoolgeld.”
“Moet daarvoor een hele commissie die ons weer belastingsgeld gaat kosten, ingesteld worden?”
“Laat die commissie eerst gaan onderzoeken waar al die miljoenen dollars van de IDB voor het invoeren van die onzinnige elfjarige basisschool zijn gebleven.”
“Typisch Surinaams: keiharde beslissingen voor je uitschuiven en opvangen door allerlei commissies.”
“Is niet waar, je bent gewoon jaloers dat de president mensen van allerlei pluimage ten behoeve van de Surinaamse zaak in commissies benoemt.”
“Aan de ene kant geef ik je gelijk, want zelden volgt men de adviezen van zo een commissie op, of men verminkt die adviezen en doet toch wat men wil.”
“Aan de andere kant vraag ik me af waarom die commissie van New Mont tot eind 2014 de tijd krijgt om met Surgold te onderhandelen.”
“Ik zou zeggen: eind dit jaar klaar zijn. Anders krijgen we datzelfde getreuzel dat heeft gemaakt dat BHP Billiton er op een gegeven moment de brui aan gegeven heeft en uit Suriname is getrokken.”
“Tjeesis, we hebben straks niets meer in dit land.”
“Wel de gaten waar de grondstoffen in hebben gezeten.”
“Maar wel de sopie. Heren, niet zo negatief; proost op de spoedige New Montdeal, anders wordt dat weer een gemiste kans.”


Rappa