Sportfanaten en fervente sporters zijn sedert maart 2020 verworden tot tv-kijkers. Sedertdien zijn er immers geen sportevenementen meer georganiseerd hier te lande. Vanwege de Corona-pandemie is het sportleven volledig op slot gedaan. Aangezien er toen weinig tot niets bekend was over de bestrijding van dit virus, waren de rigoreuze maatregelen noodzakelijk en alleszins begrijpelijk. Wereldwijd was er grote onbekendheid met betrekking tot de aanpak en werden zowat alle competities terecht stilgelegd. Naarmate er meer duidelijkheid kwam, gingen grote sportbonden geleidelijk over tot het vrijgeven van sportactiviteiten. Aanvankelijk werd er geen publiek toegelaten tot de activiteiten, maar ook deze maatregel werd op een bepaald moment opgeheven. Vanaf de vaccins werden vrijgegeven door de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO), is zowel de actieve sportbeleving (participatie aan sport) als de passieve sportbeleving (toeschouwer), in ontwikkelde landen weer als vanouds. De sfeer bij de Europese kampioenschappen en Champions League wedstrijden, getuigt hiervan. In volgepakte stadions mogen de sporters onder aanvuring van het uitbundige publiek laten zien wat ze waard zijn.

In landen waar men beseft hoeveel er bereikt kan worden met sport, is men ertoe overgegaan om competities te beginnen met spelers die gevaccineerd zijn of bereid zijn een sneltest af te nemen. Degenen die zich niet willen laten vaccineren kunnen onder geen beding meedoen. In de NBA zien we dat de competitie in volle gang is met alleen gevaccineerde spelers, zodat noch de gevaccineerden noch het publiek de dupe wordt van degenen die zich niet willen laten vaccineren. Zonder aan de ene kant spelers onder druk te zetten om zich te laten vaccineren en anderzijds spelers die gevaccineerd zijn tekort te doen. Deze maatregel lijkt mij beter dan te besluiten te wachten totdat iedereen gevaccineerd is, want zo kan de zaak draaiende gehouden worden. Door sport zo lang te verbieden, ontneem je velen de mogelijkheid om te sporten en anderen de gelegenheid om zich te ontspannen en contact te hebben met andere liefhebbers, waardoor mensen in een sociaal isolement terechtkomen. Dit isolement kan weer andere ongewenste gevolgen hebben, zoals depressie.

In onderontwikkelde landen als Suriname daarentegen, is er helaas geen aanpassing gekomen op het verbod van maart 2020. Alle andere sectoren zijn weer opengesteld, echter lijkt er geen schot te komen in sportbeleving in zijn totaliteit. De grootste verliezers in deze zijn de sporters zelf. De passieve supporters hebben keuze te over als het aankomt op het volgen van wedstrijden. Via de beeldbuis kunnen toeschouwers aan hun trekken komen, maar ook via socialemediakanalen kunnen ze de verrichtingen van hun idolen op en buiten het veld, op de voet volgen. Hoewel de technologie een hele hulp is in deze periode van sociale isolatie, heeft het ook nadelen. De groep passieve sporters is dramatisch gestegen, omdat zowel sporters als supporters zich in een poging om te ontspannen, vol verve hebben gestort op deze nieuwe media. Sociale media bieden mensen de gelegenheid om meer betrokkenheid te tonen bij vraagstukken wereldwijd, maar kunnen, mits in de juiste mate gebruikt, verslavend zijn en geven een vals gevoel van betrokkenheid.

Door Sociale media is er een zogenaamde 'virtuele integratie' mogelijk, waarbij iedereen die dat zou willen, betrokken kan worden bij discussies over verschillende onderwerpen. Was het vroeger zo dat je tot een bepaald gezelschap moest behoren om deel te hebben aan een discussie, tegenwoordig kan er op websites een reactie geplaatst worden. Deze innovatie is enerzijds toe te juichen, maar anderzijds funest voor de actieve sportbeoefening. Mensen zitten de hele tijd te turen op schermen en bemoeien zich met zo wat alles, waardoor er kostbare tijd die gebruikt kon worden voor een 'workout', verloren gaat. Ik vrees dat als deze situatie niet gauw ten goede verandert, er geen animo meer zal zijn om te sporten, hetgeen op zijn beurt weer zou kunnen leiden tot problemen als overgewicht. Ik roep iedereen op om binnen de beschikbare mogelijkheden het heft in eigen handen te nemen en aan te pakken. Uw gezondheid is op de eerste plaats uw verantwoordelijkheid!

Mireille Hoepel