Relatie onder- en Bovenwereld: een formule voor rampspoed
17 Oct 2021, 08:34
foto
Steven Alfaisi, voorzitter DOE


Ik start dit artikel met de vraag: Is er een relatie tussen de onder- en bovenwereld in Suriname? Het gaat in feite om een retorische vraag, als we het nieuws volgen vol met vermeende corruptiegevallen en aanhoudingen van overheidsfunctionarissen. De onopgeloste zaken, de vermeende connecties tussen toppolitici en functionarissen met criminele organisaties of criminelen en de bekende blinde muren. Recentelijk zijn we weer opgeschrikt met de aanhouding van 2 hooggeplaatste (actief en gewezen) politiefunctionarissen en geruchten dat enkele leden van het eliteteam van het KPS, betrokken zijn bij een lopende drugszaak. De link die delen van samenleving maken met toppolitici, gefundeerd of niet, laat je als Surinamer schaamrood op de kaken krijgen.

Onderwereld, is voor mij de symbolische omgeving waar zaken gebeuren die het daglicht niet kunnen aanschouwen en de samenleving beschadigt, de wereld van misdaad en illegaliteit etc. Het heeft dus niet alleen te maken met moord en drugscriminaliteit, maar ook met corruptie, mensenhandel en nepotisme. De bovenwereld, is de formele en fatsoenlijke maatschappij, met normen, waarden en regels die voor eenieder gelden.

Het is een mondiaal probleem criminaliteit, maar het is publieksgeheim dat leden van regeringen, rechtsprekende instituten, wetgevende instanties en andere uitvoerende instituten z.a. de Politie, Defensie, douane etc. vaak contact onderhouden met criminele organisaties of zelf onderdeel ervan vormen. Ze verlenen hand- en spandiensten of genieten van de financiële voordelen die hieruit voortvloeien. De gewone burger of anderen buiten het circuit, zijn over het algemeen bang om deze zaken aan de orde te stellen vanwege represailles of zelf gevaar voor eigen leven. Denk aan de in Nederland vermoorde journalist Peter R. De Vries en de advocaat Derek Wiersum. Ik praat even niet over de liquidaties binnen de eigen wereld.

In Suriname is het niet anders. Zeker drie van onze gewezen en huidige regeringsleiders, ook tijdens de militaire periode, zijn in het buitenland veroordeeld inzake drugshandel, terwijl enkele ministers ook voor corruptie lokaal zijn veroordeeld of hun ambt moesten neerleggen. Eveneens lopen er rechtszaken tegen van corruptie-verdachte ministers. Ook onopgeloste liquidaties na gevonden drugs of gelinkt aan drugs zijn niet onbekend.

De uitgelekte intelligence wikileaks files van de USA ambassade over vermeende banden van de top van Suriname met onder andere de drugsmaffia, spreekt ook boekdelen. Ook de diefstal van legerwapens bij de woning van een ex-president die aangeeft dat de onderwereld via een middelman hem heeft benaderd om de wapens weer in te leveren laat de wenkbrauwen fronsen. Laatstelijk nog heeft een Surinaamse zakenman verklaard, dat hij een politieke partij heeft gesponsord en dat er niet tegemoet wordt gekomen aan de gemaakte afspraken. De afspraken hebben een lucht van mensenhandel c.q. onoorbare praktijken.

Tot zover bekend hebben hoofdbestuursleden of leden van andere partijorganen publiekelijk niet naar opheldering gevraagd. Als samenleving zitten velen van ons er ook gelaten bij en accepteren dit en huppelen vrolijk naar de stembussen om weer op deze personen en organisaties te stemmen bij de eerstvolgende verkiezingen. Zij die indirect ervan profiteren, door consultancy werkzaamheden of andersoortige opdrachten of posities of op de schoot zitten van de leiders, knijpen hun ogen dicht of zijn de grootste verdedigers van dit onrecht en gevaar.  We kennen ze allemaal stuk voor stuk, de pleiters en verdedigers van onrecht met hun gladgestreken gezichten. Ons rechtssysteem straft dat jammer genoeg ook niet af. 

En precies daar wringt nu de schoen. De financiering van politieke campagnes met zwart geld door malafide personen en of bedrijven zonder enige consequenties en die de uitkomst van de verkiezingen beïnvloeden. Daar waar het duidelijk is dat zij die dat doen, iets terug verwachten, niet in het algemeen belang of dat van het land. Velen van ons weten dat deze situatie de rechtsstaat ondermijnt, mensenlevens in gevaar brengt en terrorisme kan faciliteren, maar doen alsof er niks aan de hand is. Dat de misdaadwereld de richting van de ontwikkeling van het land negatief kan beïnvloeden, deert dat ons wel?

Ik denk dat het duidelijk is dat wij een enorm cultuurprobleem hebben, naast een leiderschapsprobleem. Zeker, als een groot deel van de samenleving hetgeen hierboven is aangehaald als normaal beschouwt en ook ondersteunt. Het zijn duidelijke tekens aan de wand dat alle maatschappelijke leiders en Surinamers die in de bovenwereld leven en willen blijven leven, progressief denken en de Surinamer op de 1e plaats stelt, nu de handen ineen moeten slaan om het tij te keren. Ik noem hierbij ook de media. Daarbij dienen zaken z.a. ego’s, geheime agenda’s, geld- en machtzucht, alleen winstoogmerk, egoïsme, etnische politievoering en partijpolitiek aan de kant te worden gezet. We moeten dit land en de volgende generaties behoeden voor een nog grotere ramp dan we sociaal maatschappelijk reeds hebben gehad, n.l. volledige overname van het land en alle rechtsstatelijke instituten door de onderwereld. Als we dit toelaten, dan zie ik einde voor Suriname niet meer. Of juist toch wel?

Steven Alfaisi
Voorzitter DOE
Advertenties

Thursday 28 March
Wednesday 27 March
Tuesday 26 March