Het virus kent geen religie, etniciteit, status of leeftijd, de covid19 pandemie treft zonder twijfel (ook) onze kinderen en jongeren! Het leven is voor hen ook (abrupt) veranderd. Niet meer naar school kunnen voor een langere periode, vrienden niet (optimaal) kunnen bezoeken, de (sport)club en andere bezigheden waar fysiek contact onderdeel van is, vaarwel moeten zeggen, zijn slechts enkele voorbeelden die de invloed van de coronamaatregelen op het sociale leven van onze kinderen/jongeren weerspiegelen. Het mentale en de reikwijdte daarvan is vooralsnog moeilijker vast te stellen. De(ze) groep heeft het sowieso niet makkelijk met alle aanpassingen, eigenlijk niemand.

Dat de Hermitage Mall onlangs zwart zag, is echter wel meer dan zorgelijk. Wat tot nu toe niet duidelijk is, is de reden voor het 'feest'. Wel duidelijk is dat er wat stond te gebeuren en dat de grote groep jeugdigen daar aanwezig, absoluut geen toevalligheid kan geweest. Het 'nieuws' is verspreid en men heeft onbegrijpelijk genoeg gehoor hieraan gegeven. Tegen alle voorschriften in, massa's jongeren bij elkaar zonder inachtneming van de mohana maatregelen. Wat was zo 'spannend' om daarvoor de gezondheid te riskeren? Dat (veel) hangjongeren zich ophouden op het terrein van de Hermitage Mall en TBL is niet nieuw. Echter in de omstandigheden nu, wel onbegrijpelijk en erg onverstandig. Waar is het besef?

Het is daarom maar duimen dat tegen wat gespeculeerd wordt, de naweeën van dit voorval meevallen. De Delta variant is in opmars, intussen is er een toename van het aantal ziekenhuis opnames te bespeuren en enkele doden te betreuren. Er is al genoeg, de zorg kent al genoeg (andere) zorgen! Laten we nu eindelijk de verantwoordelijkheid nemen, toevoegen aan de(ze) misère, is het laatste waaraan wij moeten meewerken. Zeker onze kinderen/jongeren, onze toekomst niet!