Het zou om chartervluchten gaan. Al gauw komt de naam van een Surinaamse Haïtiaanse ondernemer/autohandelaar boven drijven. Als deze ondernemer, Jean ‘Saya’ Mixon aan het praten gaat, blijkt dat wekelijks niet slechts vluchten uit Haïti op onze internationale luchthaven landen, maar ook uit de Dominicaanse Republiek. Hoe serieus moet je een regering nemen die het hele volk weekend na weekend in een totale lockdown plaatst, maar in strijd met haar mededeling het luchtruim toch niet gesloten houdt, zoals ze beweert.

Van elke volksvertegenwoordiger verwacht je onder deze omstandigheden dat die de regering stevig aan de tand voelt. In het actualiteitenprogramma In de Branding van vrijdag 23 april j.l. pakt Jogi de zaak anders aan. Hij blijkt ontstemd te zijn over wat de burger Saya - voorzitter van de stichting Team Haïti - op zijn persconferentie heeft gezegd. Wat mij echter verbaast, is dat Jogi in gesprek met een verslaggever van Apintie een onterechte aanval opent op de Haïtiaanse gemeenschap in Suriname.

Jogi: Neen, het is geen meehelpen, laat dat duidelijk zijn. Den man no man nyan in den kondre. Den man e pina leki dagu na in den kondre. Ik weet dat. Waarvoor zijn ze hier? Ze zijn niet hier om ons te helpen. Ze zijn hier om zichzelve te helpen. Daarvoor zijn ze hier. En ze moeten zichzelf in een bepaalde regelmaat gedragen. En als ze het niet leuk of goed vinden hier dan moeten ze vertrekken. Ik bedoel, je kan niemand tegen zijn of haar wil hier achterhouden. We gaan inderdaad een crisis krijgen ja, want een aantal van die mensen werken in de landbouw. Dan w’o luku fa w’o du. Zij zijn toch niet vanaf 1492 hier? Ze zijn toch later gekomen. Ze zijn nogmaals, gekomen hier voor hun eigen belang. Ze zijn gekomen fu span den bere. Weet u hoeveel geld deze mensen kopen en wegsturen naar hun land, terwijl we een deviezenschaarste hebben. Let niemand daarop, welke transacties deze mensen plegen? En er moet ook een onderzoek komen naar die man die een persconferentie heeft belegd. Pe a man fen’ den moni; of hij belasting betaalt ... Van waar heb je de auto’s gekocht? Hoelang ben je in Suriname? Waar heb je verdiend? Alles moet direct onderzocht worden. Al teveel tolerant zijn naar mensen is niet goed. Keihard en zakelijk zijn.

Is het de heer Jogi niet bekend dat de eerste Haïtianen in groepsverband op 14 juli 1977 op uitnodiging van Suriname naar ons land kwamen. Het waren er 48. Ze kwamen om te werken op de rietvelden, nadat de actie Kapu tyen a no syen niet het gewenst resultaat had opgeleverd. Zij kwamen niet primair hier fu kon furu den saka. Maar dat zou geen probleem moeten zijn. Heeft Jogi nooit gehoord van Win-win situaties?

Overigens zal de kritiek van Jogi over het zenden van geld naar het thuisfront voor de Haïtianen, die de VHP aanhangen wel vreemd in de oren moeten klinken. Is dit niet de partij die veel hoop gevestigd heeft op (financiële) hulp die wij kunnen krijgen uit de … diaspora?

Ik was in de Congreshal toen in 2017 het feit werd herdacht dat de Haïtianen 40 jaar in Suriname waren. Ik was stil en ontroerd over de bijdrage die deze mensen in die 40 jaar aan de ontwikkeling van Suriname hebben geleverd. Hun doorzettingsvermogen en vooruitstrevendheid is onbegrensd. Bovendien zegt Saya terecht dat ze niet bekend zijn in het criminele circuit. Als hardwerkend mensen staan zij bekend. Als ik mij niet vergis was het dezelfde Jogi die ooit in een vraaggesprek met Lucien Pinas aangaf hoeveel Haïtianen op zijn gronden in Saramacca werken.

Als Jogi zegt: Zij zijn toch niet vanaf 1492 hier? Wat bedoelt hij precies daarmee? Er waren toen niet zoveel bevolkingsgroepen hier.

Jogi’s primaire rol als volksvertegenwoordiger is om de regering te controleren en het volk te beschermen tegen willekeur van welke regering dan ook. In deze zou hij de regering moeten vragen hoe het kan dat er toeristen in Suriname aankomen, terwijl het luchtruim officieel gesloten is.

Ooit schreef Trefossa Hoe wij hier ook samen kwamen ... Terwijl wij dat zingen moeten wij ons realiseren dat nog meer mensen in Suriname zullen komen. Het is goed als ze komen om te werken en mee te bouwen. Onze regeringen moeten erop toezien dat zij steeds onder onze voorwaarden binnenkomen.