De mantra van Hans Prade
04 Apr 2021, 17:00
foto
Hans Prade: Gij zult niet stelen! (Foto uit rubriek Volkskrant)


Gisteren was het een jaar geleden dat in Rotterdam Hans Prade (81) overleed aan de gevolgen van besmetting met het Covid-19 virus. Corona kreeg hiermee een Surinaams gezicht in Nederland omdat hij een bekende Srananman was. Na hem volgden nog vele andere bekenden en minder bekenden uit de culturele, artistieke en medische wereld en vooral ook uit gewone gezinnen. De verhalen over wie aan Corona overleden was, werden via sociale media gedeeld of via de mofokoranti, waarmee het bewustzijn dat wij voorzichtig moeten zijn, constant aanwezig was.

Als Covid-19 slachtoffer was geoloog Hans Prade vooral bekend als oud-voorzitter van de Rekenkamer van Suriname en als oud-diplomaat – ambassadeur in Den Haag. Bij de SRS waren we collega’s en als journalist sprak ik hem regelmatig. Daarom staat hij dicht bij mij. Zo ook kulturuman Fred Fitz James en doctor Sjam Ganesh, MDL-specialist. Iedereen heeft zijn of haar lijst van dierbare Corona-slachtoffers.

‘Prade woont niet meer hier’. Zo luidde de eerste zin van zijn overlijdensbericht. Ik wil op deze Paaszondag, indachtig 1 jaar Hans Prade, stil staan bij zijn mantra: ‘Gij zult niet stelen, gij zult niet liegen, gij zult elkander niet bedriegen’, een historisch geworden openingszin in zijn Rekenkamerverslag van 1997, evenals een veelvoorkomende afsluiting: ‘De minister bleef het antwoord schuldig’. Prade zou zich ettelijke keren in zijn graf omdraaien als hij zou vernemen welke lijken president Santokhi, sinds zijn machtsovername nog steeds treft in de kast van 10 jaar NDP-heerschappij zonder enige vooruitgang voor land en volk van Suriname.

Als Prade nog in leven zou zijn, zou hij zeker Halleluja roepen dat hier een eind aan kwam. Als je hem echter vandaag zou vragen naar het nu, dan weet ik zeker dat hij zou zeggen: ‘pur bruku werbruku’. Als christenen – hij protestants, ik katholiek – zouden wij ons vandaag met Pasen bijvoorbeeld afvragen wie erger is; de geestelijk adviseur van Santokhi of die van de vorige president. Deze adviseur staat kennelijk in direct contact met de Almachtige als Santokhi vindt dat niet het regeerprogramma, maar het pad van God, Suriname gaat redden. Hij heeft het traject uitgestippeld om uit het dal te komen. Nu begrijp ik de volgzaamheid van Santokhi’s discipelen in het parlement.  

Onlangs Googelde ik ‘Hans Prade’, en werd geraakt door de kleurenfoto, rechtsboven afgebeeld. Het is een foto op de website van de dagelijkse rubriek 'Het eeuwige leven' in De Volkskrant. De foto heb ik op het bureaublad van mijn computer staan, klein in een hoekje rechtsboven. Als ik down ben, geen zin of energie heb om weer aan de slag te gaan, dan klik ik de foto open. Zijn lach, de kleurencombinatie van zijn kleding, de manier waarop hij je aankijkt, vrolijken mij onmiddellijk op.

Ik klik ook op Prade, na berichten over friends and family in de politiek in Suriname, over corruptieschandalen, die hun weerga niet kennen. Dan komt die mantra automatisch in het hoofd: 'Gij zult niet stelen, Gij zult niet liegen, gij zult elkander niet bedriegen' en dan denk ik, ‘Hans goed dat je er niet meer bent want het is allemaal veel erger geworden.’ Iedereen die op welke wijze geroofd heeft van ons land, zou naar deze foto van Prade moeten kijken en zijn mantra hardop moeten lezen. Ook ex-minister Antoine Elias van Volksgezondheid.

Hans Prade was tussen 1969 en 1973 ook parlementslid van de PNP en voorzitter van deze partij, nadat hij de hamer overnam van Frank Essed. Statenlid Essed schoof door naar de regering als minister van Opbouw, waardoor Prade op zijn plek kwam. De partij ging mede ten onder door de ijzeren discipline, de eerlijkheid en de oprechtheid waarmee Prade zijn voorzitterschap uitoefende. Zo had minister ir. Rudi Goossen van Openbare Werken en Verkeer een buitenlandse reis gepland, maar Hans Prade stak er een stokje voor. De reis zou Suriname ‘geen bal’ opleveren zei Prade – zo sprak hij vaak. Bovendien had Goossen eerst toestemming moeten vragen aan de partijleiding om op reis te gaan.

In krantenarchieven stuitte ik op een uitspraak van Prade die hij op het verkiezingspodium van 1969 deed. Als herdenking van de eerste verjaardag van zijn overlijden, wil ik deze graag op deze Paaszondag voorhouden aan de leden van het parlement en in het bijzonder aan de VHP-discipelen voor wie de sjofar nog niet geblazen is. Hans Prade zei op zondag 6 juli 1969 in het IPV-gebouw aan de Verlengde Gemenelandsweg: “We sturen geen mensen naar een parlement om een regering te steunen. Wij sturen mensen naar een parlement om de vooruitgang van het volk te waarborgen.”

Roy.khemradj@ gmal.com
Advertenties

Monday 06 May
Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May