Bij introjectie kun je reageren op anderen alsof zij personen zijn uit je verleden, omdat je eigenschappen van een andere persoon hebt geïnternaliseerd of overgenomen. Ook de elementen jaloezie en afgunst kunnen een rol spelen, waarbij je anderen niet gunt waarin je zelf tekortschiet. Dit laatste geschiedt vaak via nietszeggende en beledigende emotionele uitlatingen. Sommige personen beelden zich daardoor tevens in beter of belangrijker te worden. Belachelijk maar waar. Vaak blijkt ook dat vele mensen vastgeroeste denkbeelden over bepaalde zaken op na houden of in dat opzicht zelfs personen verafgoden en hierover geen kritiek dulden. In zulke gevallen wordt ook geprobeerd gedegen kritiek op dezelfde nietszeggende emotionele wijze af te doen. De conclusie is, houd liever je mond dicht als je niets zinnigs te zeggen hebt met karma in het vooruitzicht.

Hoe komt het dat Suriname een steeds slechtere reputatie krijgt? Hoe kon relatief slechts een handjevol politici vanaf 1975 hiervoor gezorgd hebben zonder dat de overgrote meerderheid dit kon voorkomen? Omdat door verheerlijking en verafgoding van politieke leiders alles afkomstig van hen voor zoete koek werd/wordt geslikt. In plaats van te focussen op argumenten worden er door emotionele, betekenisloze en nietszeggende kreten via de (sociale) media geprobeerd om wat krom is te verloochenen. Of wordt er op rationeel onderbouwde kritieken onterecht het verleden van critici bijgetrokken zonder acht te slaan op de inhoud en betrouwbaarheid van de argumenten. Hierdoor blijft Suriname gevangen in een web van follow-the-leader mentaliteit, slaafs denken en enge belevingswereld, wat zowel individuele als collectieve vrijheden en ontwikkelingen indamt. Aldus blijven wij in een vicieuze cirkel van bedrog, corruptie, armoede, afhankelijkheid, moreel verval, acceptatie en onderontwikkeling draaien, of komen wij in een draaikolk terecht. Wie zijn dan de schuldigen? Juist ja. Kom daarom op voor je mening.