Bouterse en enkele anderen hebben donderdagmiddag kransen gelegd bij het ‘revo’ monument aan de Waterkant. Het is aardig druk geweest. Bouterse is van harte verwelkomd door aanhangers. Met het geroffel van een kleine ‘Ingi boi’ op een apintiedrum werd is zijn komst aangekondigd. Tijdens het spel van een culturele groep is aan “unu bigi leider” een speciale wandelstok geschonken en een pangi omgebonden. 

Woordvoerder Ricardo Panka heeft een verklaring voorgelezen. De boodschap: vanaf de machtsovername door militairen zijn er grote veranderingen geweest waar haast het hele volk toen achter heeft gestaan. Er is een aantal mijlpalen opgesomd. Die geschiedenis kan niet uitgewist worden door de herdenking van 25 februari af te schaffen, wordt er gesteld.  

“Sommigen van de ondertekenaars ‘fu pur a dey’ beseffen niet als de ‘revo’ er niet was, stedelingen nog steeds voor hen zouden stemmen,” haalt Bouterse aan. “Vandaag de dag heeft het binnenland zijn eigen vertegenwoordigers. Daar zijn we trots op.”  Bouterse stelt dat die tijd van “if yu taki Sranantongo yu habi fu go wasi yu mofo” en dat de universiteit “alleen voor bepaalde namen toegankelijk was” zijn overwonnen door de revo. “Dat soort zaken kun je niet weghalen met ‘ik ga die dag weghalen, ik ga ze pesten, ik ga ze vervelen,’”  merkt hij op.

Bouterse vindt degenen die de viering hebben afgeschaft arm van geest. Hij stelt dat in Frankrijk het de normaalste zaak is om de revolutie te vieren. “Elke Fransman staat te popelen om een krans ergens te leggen, de president, voor en tegenstanders staan te wachten op 14 juli want het is hun ‘dag van de revolutie.’ Dus deze armen van geest…laten we er niet teveel aandacht aan besteden.” 

René Gompers