De verkavelingsvergunning is enerzijds een bestuurshandeling, waarbij de verkavelaar de toestemming verkrijgt van de overheid (ministerie van Openbare Werken) om zijn perceel te verkavelen/verdelen. Anderzijds is de verkavelaar gebonden aan verkavelingsvoorwaarden oftewel voorschriften voor de goede ruimtelijke ordening. Er zijn twee soorten verkavelingen:

a. de kleine verkaveling: verdeling langs een weg, dus er is geen aanleg van infrastructuur vereist;

b. de grote verkaveling: verdelingen waarbij de aanleg van de nieuwe wegen en/of waterlopen zijn vereist.

De grote verkaveling wordt weer onderverdeeld in de familie verkaveling en commerciële verkavelingsprojecten.

De aanvraag van de verkavelingsvergunning wordt volgens artikel 8 Stedebouwkundige Wet, gedaan door de eigenaar of een andere zakelijk gerechtigde van het perceel (o.a. erfgenamen, koper/gevolmachtigde). Nadat de aanvraag voor de verkavelingsvergunning in behandeling is genomen, moet deze krachtens artikel 8 Stedebouwkundige Wet door de minister van Openbare Werken worden gepubliceerd in het Advertentieblad van de Republiek Suriname en in één of meer nieuwsbladen, zodat derden hun bezwaren kunnen uiten tegen de beoogde verkavelingsvergunning. Opmerkelijk is dat voormelde publicatie niet optimaal plaatsvindt.

Tijdens de behandeling van de aanvraag worden de adviezen van de planologische dienst, afdeling ontwateringswerken en de verkeersafdeling alsmede ingewonnen. Vermeldenswaard is dat de minister binnen vier maanden na de aanvraag een besluit dient te nemen inzake de goedkeuring oftewel afkeuring van het verkavelingsplan. Bij de goedkeuring van het verkavelingsplan/aanvraag krijgt de verkavelaar een bereidverklaring. Bij de afkeuring/afwijzing van de aanvraag, moet het negatief besluit deugdelijk worden gemotiveerd en schriftelijk aan de aanvrager worden medegedeeld. Volgens de praktijksituatie krijgen bepaalde verkavelaars binnen de vastgestelde termijn of zelfs eerder een berichtgeving, terwijl een doorsnee verkavelaar langer dan de vier maanden wacht op enige schriftelijke reactie.

Voorheen kreeg de verkavelaar na de goedkeuring van het verkavelingsplan meteen de verkavelingsvergunning, zonder dat de verkavelaar het verkavelingsplan en de verkavelingsvoorwaarden in de praktijk had uitgevoerd. Met als gevolg de slechte verkavelingsprojecten met slechte ontwatering en slecht begaanbare wegen. Sedert 2012 krijgt de verkavelaar indien het verkavelingsplan wordt goedgekeurd, een bereidverklaring. In deze bereidverklaring zijn de voorwaarden opgenomen waaraan de verkavelaar moet voldoen, zoals het aanleggen van verharde wegen, een ontwatering systeem en de aanleg van nutsvoorzieningen. Nadat alle voorwaarden zijn nageleefd krijgt de verkavelaar de verkavelingsvergunning.

Het ministerie heeft een goed initiatief ondernomen ter voorkoming/vermindering van de slechte verkavelingsprojecten, door de bereidverklaring, als voorloper op de verkavelingsvergunning te introduceren. Maar heeft het geholpen? Het Ministerie van Openbare Werken dient te evalueren in hoeverre deze werkwijze heeft geholpen bij het tegengaan van 'slechte' verkavelingen.

Het voormeld Ministerie dient alle schakels van de verkavelingsvergunningsprocedure te evalueren. Na de evaluatie dient het Ministerie samen met de stakeholders (w.o. de landmetersorde, notariaatwezen, MI-GLIS, Min. Grondbeleid en Bosbeheer, Min. Ruimtelijke Ordening en Milieu) de geconstateerde complicaties te bespreken om zodoende met oplossingen te komen. Het Ministerie van Openbare Werken moet informatie, betreffende de verkavelingsprocedure, verschaffen aan de verkavelaar en de samenleving, dit kan via de verschillende media outlets. Transparantie, middels informatieverschaffing, is van eminent belang. Het voormeld Ministerie dient alsmede het initiatief te nemen om de verouderde en voor meerdere interpretaties vatbare artikelen uit de Stedebouwkundige Wet te wijzigen.