(Ingezonden)

De samenleving is opgeschrikt door de bekendmaking van DNA-lid Rabin Parmessar als zou er een 'dodenlijst' bestaan met de namen van drie NDP-fractieleden daarop. Deze publieke uitlatingen van het DNA-lid veroorzaken heel veel angst, onzekerheid en roepen traumatische herinneringen uit het verleden, met name uit de militaire periode o.l.v. D.Bouterse de huidige voorzitter van de NDP, de politieke partij waar dhr. Parmessar lid van is, op. De maatschappelijke implicaties zijn enorm, waarbij heel serieus moet worden overwogen een ontwrichtende werking op de rechtsstaat is niet ondenkbaar. De uitspraak is dus allerminst onschuldig.

Het is aannemelijk dat de bekendmaking van Parmessar van een 'hitlist' voortspruit uit vooral negatieve emoties van hem die complot denken in de hand werken. Het is hem namelijk bekend dat 15 mannen die voor herstel van de democratie streden en op 8 december 1982 werden vermoord, daags daarvoor op de dodenlijst stonden zoals duidelijk werd tijdens het verhoor van D.Bouterse bij de rechter-commissaris. Daar verklaarde D. Bouterse dat de dodenlijst zelfs uit 40 personen bestond. De heer Parmessar misbruikt een bedreigende en traumatische gebeurtenis zoals de moorden van 8 december 1982, middels associatie zodat mensen er al snel vanuit gaan dat er een complot achter moet zitten.

Het DNA-lid blijkt geen morele dilemma’s te hebben met hoe de samenleving zich nu voelt, wanneer hij zoals de politie aangeeft gebrekkige en ongefundeerde uitspraak van deze aard doet. Surinaamse burgers hebben zich uitgesproken bij de laatst gehouden verkiezingen en voelbaar een toegenomen vertrouwen in justitie en politie gesteld. Daarnaast hebben Surinamers ook afgerekend met de periode waar 'hitlists' onderdeel van het militair beleid en bestuur was. Het karakter van de ongefundeerde uitspraken van Parmessar past naadloos in een extremistisch gedachtegoed gedreven door emoties, zoals woede en teleurstelling in de maatschappij. Of is deze uitspraak van DNA lid Parmessar een zwakke poging om de oproep tot wapengeweld van zijn voorzitter te ‘neutraliseren’.

Wat het ook zij, de conclusie is dat DNA-lid Parmessar zich stevig wil afzetten tegen de nieuwe integere denkwijze van de samenleving, democratie en rechtsstaat, en jammer genoeg vervalt in een sterk ‘wij versus zij’-denken. Dhr. Parmessar moet nu wel gaan beseffen dat zijn wazig angstverhaal het publieke debat polariseert en de maatschappelijke cohesie afbreekt door bevolkingsgroepen/politiek andersdenkenden en politieke tegenstanders tegen elkaar op te zetten. Deze opzet vormt daarom een bedreiging van de rechtsstaat. Het is dan ook van belang dat beleidsmakers dit verschijnsel serieus nemen en investeren in het beschermen en vergroten van het maatschappelijk vertrouwen onder burgers. Een duidelijk transparant onderzoek naar de bewering van dhr. Parmessar is daar een eerste stap in.