Naar schatting van het ministerie van Volksgezondheid, weet 40% van personen in Suriname die met hiv besmet zijn, dit zelf nog niet. Het aantal nieuwe hiv-infecties in Suriname is vanaf 2010 met 30% afgenomen en sinds 2010 is er door de beschikbaarheid van hiv-remmers, 20% afname aan sterfte door hiv/aids. De afname aan nieuwe infecties is echter niet genoeg om hiv voldoende terug te dringen in Suriname. Om de dreiging van terugkeer van de hiv-epidemie te stuiten, is het belangrijk dat mensen hun status kennen, benadrukt het ministerie vandaag op Wereldaidsdag (WAD).

De risico’s voor een rebound van de hiv-epidemie zijn dit jaar theoretisch toegenomen door de Covid-19-pandemie met haar noodzakelijke lockdowns en tijdelijk aangepaste poli-, apotheek- en openbaar vervoersdiensten. De belangrijkste boodschap blijft: ‘Sab i Libi, Tek a Test!’

Door de beschikbaarheid van hiv remmende medicatie, ook in Suriname, is het al meer dan 20 jaren zo dat personen die door hiv geïnfecteerd zijn door hiv-remmers niet voortijdig aan hiv/aids hoeven te overlijden. Het advies het hiv-programma van het ministerie van Volksgezondheid, is dat elke seksueel actieve persoon op de hoogte is van zijn/haar hiv-status. Wie zijn status kent, kan ervoor zorgen hiv-negatief te blijven door veilig seksueel gedrag te continueren (gebruik condooms bij elke partner van wie je de status niet kent, vaste partner). Voorkomen blijft beter voor de eigen gezondheid, dan te moeten leven met het risico op complicaties door hiv.

Gratis test
Bij de Dermatologische Dienst, de Malaria TropClinic op Geyyersvlijt, de RGD test sites van Flora, Latour, LeLydorp, LaVigilantia en Wonoredjo kan men gratis terecht voor een hiv-test. Bij Stichting Lobi kan dat tegen vergoeding. Bij de walk-in test sites weet men binnen een uur het resultaat. Eenieder ouder dan 16 jaar kan daar terecht. Met een hiv-testaanvraag via de huisarts te verkrijgen, kan een hiv-test via laboratoria gedaan worden. Deze test wordt door de ziektenkostenverzekeraars vergoed, schrijft de voorlichting van Volksgezondheid in een persbericht.

Voor degenen die te weten komen dat ze hiv geïnfecteerd zijn, is behandeling mogelijk en kan erger voorkomen worden. Behandeling van hiv wordt tegenwoordig gestart zo snel als mogelijk nadat bekend is dat een persoon hiv geïnfecteerd is. Er wordt niet meer gewacht totdat een persoon klachten van hiv/aids ontwikkelt. Dit is bekend als ‘treat all’ en is zelf bewezen het beste te zijn voor de persoon die met hiv leeft. Voor behandeling van hiv kan men zich bij zijn huisarts melden, die samen met de persoon zal nagaan wat voor hem/haar het beste is, zegt Volksgezondheid.

Het voordeel van behandeling van personen die met hiv leven, reikt verder dan de persoon zelf. Elke persoon waar het hiv-virus succesvol onderdrukt is, kan de infectie niet meer/veel moeilijker overdragen aan zijn/haar seksuele contacten. Dit is een belangrijke reden voor de afname van nieuwe hiv-infecties in Suriname en de rest van de wereld.

90-90-90
Naar schatting leeft 1,3 procent van volwassenen in Suriname met hiv, waarbij 1/3 deel van deze personen dat nog niet van zichzelf weet. Van degenen die wel van zichzelf weten hiv geïnfecteerd te zijn en die zich ook al aangemeld hebben voor behandeling, zien we dat 83% de behandeling met succes start en 87% van hen die dit ook goed volhouden met succes het hiv-virus in hun lichaam onderdrukken. Hiv-behandeling werkt en investeren in deze behandeling betaalt zich terug.

Om de hiv-epidemie verder terug te dringen en uiteindelijk hiv als volksgezondheidsprobleem te elimineren in 2030 wordt ernaar gestreefd dat in 2020 minstens 90 procent van personen die met hiv leeft zijn status kent, minstens 90 procent van deze personen ook in hiv-zorg is en remmers ontvangt en dat vervolgens minstens 90 procent van deze personen langdurig met succes behandeld wordt. In 2030 wordt gestreefd naar 95-95-95.

Het thema van WAD 2020 ’Global solidarity, Shared responsibility’ is deels geïnspireerd door de lessen geleerd uit de Covid-19-pandemie van dit haast afgelopen jaar, waar met name sterk naar voren gekomen is dat tijdens een epidemie niemand veilig is totdat iedereen veilig is. Het ministerie van Volksgezondheid stelt dat gelijke toegang tot gezondheidszorg, welke ook een van de basis beleidsintenties van het ministerie is, daarbij een essentiële randvoorwaarde blijft.