De leeuw en de muis
In één van onze leesboeken op de lagere school stond er een verhaal van
een leeuw en een muis. Die leeuw had die muis gevangen en zou deze opeten. De
muis begon de leeuw om zijn leven te smeken. Hij beloofde dat hij de leeuw eens
zou helpen. De leeuw lachte heel hard daarover en kon zich niet voorstellen dat
zo’n klein beestje als een muis hem, de koning van de dieren, zou kunnen
helpen. Maar toch liet hij de muis gaan.
Eens toen de leeuw weer op jacht ging, kwam hij in een vangnet terecht.
De leeuw, de koning van de dieren, zat vast in een net! Wie zag hij opeens
aankomen? Die kleine muis! De muis knaagde het net kapot en bevrijdde de grote
leeuw.
De leeuw en de vier ossen
Aesopos, de Griek, die dit verhaal vertelde, leefde tussen 620 en 564
voor Christus. Hij had ook andere verhalen over sprekende dieren verteld. Hij
vertelde eens een verhaal van een leeuw en vier ossen. De vier ossen zaten te
grazen op een veld. In de buurt van waar zij graasden, was er een leeuw die hen
wou opeten. Wanneer de leeuw naar hen toekwam, keerden de ossen hun staarten
naar elkaar. Hun koppen en hoorns waren dan naar de vier hoeken van het veld
gericht. Zij konden de leeuw vanuit elke hoek zien aankomen en konden hem dan
samen aanvallen.
Op een dag bedacht de leeuw iets om de ossen uit elkaar te halen. Hij
vertelde elke os iets waardoor die zich beter zou gaan voelen dan de anderen.
Elke os geloofde het verhaal van de leeuw en ging in een eigen hoek op het veld
grazen, ver weg van de anderen. Uiteindelijk wist de leeuw hen een voor een te
doden.
Lessen voor Suriname
Ik mocht in de afgelopen maanden leiderschapsseminars houden voor
verschillende politieke partijen. De komende periode volgen er nog enkelen. Het
is mij opgevallen hoeveel kader er, verspreid over de verschillende politieke
partijen, is. Het was heel bijzonder om met deze Surinamers, in verschillende
partijen, samen na te denken over de huidige Suriname en ook de Suriname van
onze dromen! Ik ben zeer verrijkt door hun inzichten. Wanneer er een
mogelijkheid zou zijn om met elkaar op te trekken, ongeacht welke politieke
kleur men heeft, zou dat een geweldige zegen zijn voor ons mooi land. Ik zou
vanuit deze plaats de leiders van de politieke partijen willen uitnodigen voor
een gezamenlijk gesprek over ons land!
In dit jaar van de verkiezingen maken wij gebruik van deze twee
verhalen van Aesopos om een boodschap door te geven aan politiek Suriname. Geen
enkele partij, hoe groot deze ook mag zijn, moet de anderen minachten. Elke
partij (ja elke Surinamer!), hoe klein ook heeft een bijdrage te leveren aan de
ontwikkeling van dit mooi land. Elke partij (ja elke Surinamer) hoe groot of
hoe klein ook: doe goed aan eenieder, doe goed aan Suriname!
En ‘last but not least’: Suriname heeft op dit moment geen behoefte aan
verdeeldheid. Wij moeten net zoals de vier ossen dat eerst deden, samen
optrekken! Het is nu geen tijd om lelijke dingen over elkaar te verspreiden op
sociale media. Het is geen tijd voor het aanwakkeren van etnische sentimenten.
Wij worden op die manier allemaal verliezers. Laten wij onze sterke kanten
inzetten voor elkaar. Laten wij het goede zoeken voor dit land. Suriname:
unite! United we stand!
Prof.
Franklin Jabini