Straks is de republiek Suriname al 44 jaar
onafhankelijk. Singapore is daarentegen al 54 jaar onafhankelijk, slechts 10
jaar eerder dus. Kijk echter naar wat een verschil er is in ontwikkeling,
Singapore vergeleken met Suriname. Kunnen wij binnen 10 jaar ook die
ontwikkeling halen? Zeker niet als wij dezelfde strategie gaan bewandelen
direct na onze onafhankelijkheid namelijk; trots eigen baas te zijn, maar we
bakken er niets van.
Al 9 jaar zwaait de regering Bouterse de
scepter. Zijn wij dichter bij Singapore gekomen qua ontwikkeling? En we gaan
zeker niet dichterbij komen als na de verkiezing en mogelijk een nieuwe
regering met nieuwe gezichten weer dezelfde mantra gaat hanteren: we willen
verandering en vooruitgang, en vervolgens plannen we en doen we alles zodanig
dat niets verandert.
Om die verandering op gang te brengen zijn er twee
uiterst belangrijke dynamieken in het spel.
- De THINGS,
dat zijn de regels, wetten, naleven ervan, monitoring ervan, goed beleidsplan,
infrastructuur, vakkennis, competenties, straffen en recht systeem, geld,
onderwijs, gezondheidszorg…
- De PEOPLE,
dat zijn wij die de things moeten
implementeren. Wij de burgers van hoog tot laag en wij hebben te maken met
vakkennis, verstand, commitment, bewustwording, verantwoordelijkheid, mindset, attitude, maar ook met emoties, ego,
dubbele agenda, vriendjespolitiek, corruptie, machtslust, eigen voordeel…
Als wij de people
met een chaotische mindset van hoog tot
laag de “things” moeten implementeren,
moet je echt niet verwachten dat we de “things”
die we zo mooi hebben gepland, zullen verwezenlijken. En dat is al tientallen
jaren zo met ons. Nog even en we zijn failliet en is Suriname eigendom van
buitenlandse mogendheden.
Burgerlijke
ongehoorzaamheid
We zijn heel goed in bedenken van de “things”
zodanig dat al onze tijd en geld in plannen van projecten gaat in de things, doch in de people die de things moet
implementeren wordt haast geen tijd laat staan geld ingestopt. Plus is onze samenleving met de regering aan
het hoofd een broeinest geworden van ‘triggers’ die de mindset van de people nog meer naar
beneden haalt.
Met een lage mindset
bevorder je laag denken ondanks mooi gepraat, en dus maak je verkeerde keuzes
en dus beleid en gedrag. Dit alles kan
burgerlijke ongehoorzaamheid doen ontstaan. Het
is immers de mindset die jouw denken en maken van keuzes stuurt. Het is daarom
ook niet verwonderlijk dat Suriname op de eerste plaats staat in de regio qua
zelfmoordgevallen, dat onze gezondheidszorg, onderwijssysteem er zo belabberd
erbij staat, dat er veel te veel tienerzwangerschappen zijn, dat er enorme
corruptie, vriendjespolitiek is ontstaan binnen de ambtenarij en staatsbedrijven, en ook binnen gezinnen.
Nation Building
Als een computer een bepaalde opdracht moet
uitvoeren, dan moet in de computer wel de juiste software geïnstalleerd zijn om
de opdracht uit te voeren. Precies zo is het met de ‘people’, wij: willen we nu eindelijk echte verandering en
vooruitgang, dan moet er naast de juiste “things”
aspecten ook in ons de juiste ‘software”=
mindset ontwikkeld zijn om de geplande things uit te voeren.
Die juiste ‘software”
oftewel mindset ontwikkelen is nu iets
waar ik al 34 jaar als arts mee bezig ben en al bij tientallen duizenden mensen
heb kunnen upgraden. Het resultaat: mensen met gebalanceerde health en mind
waardoor de performance en happiness toeneemt. Deze kennis en methode zou
best in overweging genomen kunnen worden voor introductie in het onderwijs,
gezondheidszorg en ook binnen gezinnen, particuliere bedrijven en overheid, als
basis voor nation building.
Soeresh Gobardhan,
Arts in optimizing the
health of body & mind