Het is jammer om het zo te
stellen, maar helaas bevat de jaarrede van de president
onwaarheden over enkele zeer belangrijke zaken waardoor de beloften
ongeloofwaardiger worden en het gepresenteerd beleid een sprookje. Als eerste
wat opvalt is, dat de US$-koers is gestabiliseerd op SRD 7,52 sinds 2018.
Maar al enige tijd zijn nergens dollars te verkrijgen
tegen die koers ondanks de invoer van de zogenaamde FED-dollars. Ronduit
ongeloofwaardig is dat de president een tekort van slechts SRD 1.3 miljard
presenteert en daarbij direct zegt dat de uitgaven over 2020 gefinancierd
zullen worden door leningen van bijna 6 miljard SRD. Hoe kan dat? Het tekort
zou minimaal het bedrag aan de leningen moeten zijn plus dus het gepresenteerd
tekort, dat ook geleend zal moeten worden om het te dekken. Samen is dat tekort
ongeveer 25% van onze BBP. Een absurd hoog begrotingstekort. Hiermee kan de
regering haar op verkiezingspropaganda gerichte beloften niet waar maken. En al
had de regering dat geld, dan nog zal de regering haar beloften niet kunnen
uitvoeren, omdat de overheid gewoonweg die uitvoeringscapaciteit daartoe niet
heeft.
We kunnen nu na 10 begrotingen van Bouterse’s regeringen wel ervan uitgaan dat de mensen in
de regering onderhand wel weten hoe begrotingen moeten worden opgesteld en welk
doel die hebben. Je vraagt je af waar men dan mee bezig is als we doorgaan om
dit soort jaarredes en foute begrotingen te presenteren. Het toont aan dat het
niet de bedoeling van de regering is om de beloftes uit te voeren. Want dan had
de regering wel betere begrotingen ingediend. Het doel is kennelijk valse hoop
te doen opwekken vlak voor de verkiezingen, zo van, we gaan hard werken om deze
vele mooie zaken te realiseren. Maar wie willen we voor de gek houden als het
volk ziet en begrijpt dat slechts een heel klein deel van de beloofde
beleidszaken tot nu toe worden gerealiseerd.
Met deze werkwijze van opgeblazen foute begrotingen
wordt de Surinaamse economie en samenleving erg veel schade berokkend. Omdat wij niet kunnen weten wat wel en wat
niet uitgevoerd zal worden. Het volk verliest vertrouwen in het beleid van de
overheid en de Surinaamse politici. En dit heeft sociale consequenties die we
in het verleden hebben gezien en nu weer voelen doordat veel mensen waaronder
veel goed opgeleide jongeren het land proberen te verlaten. Zowel de korte als
de lange termijn economische ontwikkelingen worden hiermee onvoorspelbaar. Zo
langzamerhand moeten de regeringen en ook de burgers heel goed gaan beseffen
dat een goede realistische begroting en ook de uitvoering daarvan één van de
belangrijkste voorwaarde zijn om ons land tot ontwikkeling te brengen. Alle
Surinamers en alle door hen ondernomen goede activiteiten zijn daarmee gebaat.
En dan hebben we het nog niet gehad over de
onsamenhangende beloftes van de president.
Ze klinken voor het niet luisterend oor mooi en daarmee is alles gezegd. Hoe
hangen bijvoorbeeld de aangekondigde onderwijshervormingen samen met de
stimulering van de agrarische en toerisme sector? Want zonder goed doelgericht
opgeleide mensen zal je de productie niet kunnen aanpakken. Hoe hangen de
infrastructurele werken samen met de herinrichting van ons land ook in het
kader van klimaatveranderingen? Hoe hangen de decentralisatie van het SZF en
het versterken van veel gratis ziektekosten (BaZo) kaarten voor NDP-propaganda
met de financiering van de gezondheidssector? Hoe staat het met de toepassing
van de Wet op de Nationale Basiszorgverzekering in relatie tot het opzetten van
de ziekenhuizen her en der in het land zonder enig beleid en visie op lange
termijn; hoe de zorg blijvend toegankelijk en bereikbaar moet worden gehouden
voor het volk? Hoe staat het met de uitvoering van al die mooie wetten als de
regering met een slecht beleid de door haar zelf aangenomen wetten uit de
vorige regeerperiode aan het ondergraven is zoals de wet op de Nationale
Basiszorgverzekering en de Anti-Corruptie Wet?
Het is overduidelijk dat de regering op weg naar de
verkiezingen de indruk wil wekken dat zij “erg druk” bezig is met “dingen doen
voor het volk”. Met de onsamenhangende zaken en de loze beloften zoals door de
president gepresenteerd zal ons land weinig vooruitgaan en blijven waar we al
decennia zijn.
Er zal te weinig werkgelegenheid geschapen worden
voor jongeren en vrouwen ook niet voor afgestudeerden, het gebrek aan
huisvesting zal niet opgeheven worden, de lange files door slecht op elkaar
aansluitend infrastructuur zullen nog erger worden en de ruimtelijke wanorde
zal voortbestaan. Ook zullen er geen duurzame voorzieningen in de
gezondheidssector worden gebracht en de neergang van de agrarische productie
zal voortduren. Weinig investeringen in de productieve sectoren zullen worden
gepleegd, uitverkoop aan buitenlandse bedrijven en partijloyalisten zullen voortduren en de nodige ondersteuning voor
nationale ondernemers ontbreken.
Een ding weten we zeker, als de jaarrede van deze regering
bewaarheid wordt, zullen we blijven aanmodderen en onder armoedige
omstandigheden blijven leven zoals we dat al decennia lang doen. Met meer
voedselpakketten door Bouterse verdeeld dan ooit batjaw door Pengel is verdeeld
in de jaren zestig, moeten we begrijpen dat er helaas niet veel is veranderd.
Henk Ramnandanlal,
Ondervoorzitter PALU en ex-Assembleelid