Chirac was president van 1995 tot 2007. Hij vormde zijn stijl naar de naoorlogse leider Charles de Gaulle, op zoek naar versterking van de status van Frankrijk als een speler op het wereldtoneel.

De Nationale Vergadering onderbrak een vergadering om een ​​minuut stilte te houden. President Emmanuel Macron annuleerde een openbare optreden en plande een televisietoespraak voor later op de dag.

"Hij stierf vreedzaam vanmorgen omringd door zijn geliefden," vertelde zijn schoonzoon Frederic Salat-Baroux aan Reuters. Chirac was 18 jaar burgemeester van Parijs en premier voor presidenten links en rechts voordat hij het paleis van Elysee zelf betrad. Hij had  een talent voor het verbinden met kiezers, met name op het platteland van Frankrijk.

In Europa werd Chirac één van de belangrijkste standaarddragers van het blok. Hij sloot een alliantie met de Duitse bondskanselier Gerhard Schroeder, die de twee traditionele Europese machten dichter bij elkaar bracht, maar enkele van hun partners in de Europese Unie overstuur maakte. Over Oost-Europese landen die de coalitie van de Amerikaanse president George W. Bush in Irak ondersteunden, zei hij dat ze 'een goede gelegenheid hadden gemist om te zwijgen'.

Kanselier Angela Merkel noemde Chirac een "geweldige partner en vriend voor ons Duitsers". Jean-Claude Juncker, de vertrekkende leider van de uitvoerende macht van de Europese Unie, zei dat het continent een man met sterke overtuigingen had verloren.

Chirac werd  in 1932 geboren in Parijs. Hij studeerde aan de elite Sciences Po University en ENA Civil Service Academy, en diende als legerofficier. In 1967 was hij junior minister geworden en was pas 41 toen hij premier werd in 1974. Hij verliet de regering en werd in 1977 verkozen tot eerste burgemeester van Parijs, een baan die hij 18 jaar zou behouden, tot zijn verkiezing als president in 1995. Hij won een tweede termijn in 2002, na een beladen strijd met extreemrechtse uitdager Jean- Marie Le Pen, vader van Marine Le Pen.

In de laatste jaren van zijn leven had hij neurologische problemen en werd hij zelden in het openbaar gezien. Hij woonde rustig met zijn vrouw, Bernadette, in een appartement aan Quai Voltaire in Parijs, en werkte aan zijn memoires.