Jim Hok, voorzitter van de PALU.
De Alcoa-deal zit erop en de regering is erin geslaagd om de schade voor de multinational tot het minimum te beperken, en wel ten koste van ons Surinamers. Aan minister Sergio Akiemboto is nu kennelijk de taak om de sporen van de uitverkoop en van het verraad aan de Surinaamse zaak, uit te wissen. Hij ziet de vervulling van deze missie vooral in het stichten van zoveel mogelijk verwarring over van alles en nog wat en door meer vragen op te roepen dan hij beantwoordt. Iedereen, elke regering heeft volgens zijn redenering in de relatie met Alcoa fouten gemaakt. Kennelijk heeft daardoor nu niemand het recht om de goedkope en slaafse houding van de NDP-regering tegenover Alcoa aan de kaak te stellen, concludeert PALU-voorzitter Jim Hok uit het pleidooi van minister Akiemboto.

Een van de belangrijkste sporen die volgens de PALU blijkbaar moet worden uitgewist is natuurlijk dat de regering al in een vroeg stadium haar ziel aan Alcoa had verkocht. Dat is langzamerhand duidelijk geworden uit een reeks van zaken.
• In 2015 tekende de regering buiten het zicht van iedereen om een MOU met Alcoa. Deze MOU bleek slecht en erg nadelig te zijn voor Suriname. De Nationale Assemblee (DNA) wees de zaak volledig en eensgezind af en stuurde de regering een memo waarin werd opgenomen wat dit hoogste College van Staat belangrijk vond voor de onderhandelingen met de multinational.
• President Bouterse misleidde de zaak toen door zogenaamd de MOU in te trekken, maar achteraf toch ermee akkoord te gaan dat op basis van die afgewezen MOU door werd gewerkt en onderhandeld met Alcoa.
• In juli 2018 ging vicepresident Ashwin Adhin verder met de gemeenschap te misleiden door aan te kondigen dat het Afobaka Waterkrachtwerk op 31 december 2019 in handen van de Staat zou komen en dat we daarmee 1 miljard US-dollars zouden besparen. Een en ander zou na zeer zware onderhandelingen zijn bereikt. Puur bedrog natuurlijk, omdat in de Brokopondo Overeenkomst (BO) zelf al is vastgelegd dat ‘de dam’ van Suriname wordt, op het moment dat er een einde komt aan de BO. En volgens de eigen verklaring van de vicepresident was dat al in november 2015.
• Een ander moment waarop bleek dat de koek allang was verdeeld, kwam toen president Bouterse na terugkeer uit Cuba, in september 2018 DNA volledig buitenspel zette. Hij maakte toen al duidelijk dat het niet de bedoeling was dat DNA wijzigingen zou aanbrengen in het onderhandelingsresultaat dat de groep Sardjoe had bereikt. 

• En uiteindelijk heeft de president dat met zijn NDP-fractie in DNA ook precies zo gespeeld.
Waar de regering het nog steeds moeilijk mee heeft is om aan de gemeenschap duidelijk te maken waarom en op welk moment zij formeel samen met Alcoa heeft besloten om de BO vroegtijdig te beëindigen. Vanaf dat moment kon de regering de multinational namelijk geen wanprestatie meer verwijten, op basis waarvan vervolgens een schadeclaim, een compensatie van het bedrijf kon worden geëist, rechtstreeks of desnoods via arbitrage. Deze compensatie zou in de vele honderden miljoenen US-dollars lopen, terwijl sommigen zelfs spreken van miljarden. Met dit geld zouden bijvoorbeeld alle financiële problemen in de gezondheidssector kunnen worden opgelost. De landbouwers en andere ondernemers zouden eindelijk aan financiering kunnen komen, wateroverlast in de buurten zou voorgoed kunnen worden opgelost voor het regenseizoen, studiebeurzen, huisvesting voor jongeren, etc., etc.

De PALU vindt dat een regering die ook maar een beetje van Suriname houdt, zo een gunstige onderhandelingspositie als die voor ons land bestond, hoe dan ook, niet uit handen zou hebben gegeven. Maar dat hoorde nadrukkelijk niet tot de keuzes van de leiding van ons land. Vandaar dat de huidige regering zelfs bereid is geweest om het verhaal te verzinnen dat zij akkoord is gegaan met de beëindigen van de BO. Maar als de minister, zelfs na herhaalde vragen van de PALU in DNA, het stuk niet kan produceren, dan bestaat die brief, die overeenkomst, of wat dan ook, hoogstwaarschijnlijk niet. We vragen ons af, hoe kan zo een zwaarwichtige beslissing dan zijn genomen zonder dat er formeel een presidentieel besluit of iets dergelijks van bestaat? Of is deze voor ons land zo uiterst belangrijke afspraak dan misschien aan de borreltafel gemaakt, vraag PALU-voorzitter Jim Hok zich af. Op deze manier kun je alleen nog maar vrees hebben voor wat er nog aan acties van de regering kunnen komen.