“Beste Ron, op 25 mei aanstaande ga jij je als nazaat van de Afrikaanse slaven in Suriname ook verenigen?”
“Natuurlijk, wat dacht je. Alle blakamannen des lands, verenigt u.”
“Ik, als nazaat van een Aziakan-srananman voel me bedreigd als de Afrikan-srananman zich gaan bundelen.”
“Waarom zou je? Je zou je eerder bedreigd moeten voelen als die Afrikanman als losse groepen en groepjes door elkaar lopen en maar tegen elkaar bekvechten en tegen de rest van het land opbotsen.”
“Maar als de Marrons en de stadscreolen zich verenigen, dus als alle Surinamers van Afrikaanse oorsprong zich bundelen, vormen zij de grootste etnisch groep in den lande.”
“Klopt helemaal en beste Kries, wat is daar zo fout en bedreigend aan? Is het omdat jouw groep, de kulymannen, de afstammelingen van de Brits-Indische contractanten, dan niet meer de grootste etnische groep is? Voel je je daarom bedreigd?”
“In zekere zin wel, ja.”
“En hoe voelden wij ons als Afrikans toen de Brits-Indische groep zich hier kwam vestigen, al die tijd zo hecht aaneen bleef op taalgebied, religieus en politiek gebied en maatschappelijk als een raket omhoog schoot?”
“Konden wij er wat aan doen als wij door hard werken, spaarzaamheid en saamhorigheid zo snel vooruit konden komen? Dat kwam toch zeer zeker ook het totale land ten goede? En was het onze schuld dat jullie Afrikan-srananman onderling zo verdeeld waren en door jullie zelf zo gehouden werden en nog steeds worden? Zijn wij het die jullie onderling zo hebben verdeeld, tot de dag van vandaag?” 
“Nee, daar heb je gelijk in. Dat wij onderling zo verdeeld zijn, is niet de schuld van jullie kulymannen, jampanesimannen, sneesimannen, iengiemannen, gayanamannen, brasjongmannen en haitimannen, maar van onszelf, unu blakasama. Klopt, en daarom nu 25 mei.” 
“En daarom vind ik dat initiatief van Lonnie-mijn-honnieponnie en Greggy Russhia om samen te werken, een goed ding. Al zit er een etnische ondergrond in, so what. Dat is toch ook met andere bundelingen in dit land? Als het den lande maar ten goede komt.”
“Ik hoorde een aantal harde en goed doordachte commentaren op dit punt van bellers over de radio. Ze staken de hand weldoordacht in eigen boezem, zonder dat slavernijverleden, bakra basi en dat soort opschuif de schuld van hun achterstandspositie te geven.”
“Ow, laat eens horen meester.”
“Wel, als eerst vroeg een beller zich af wat parlementariër Yogi Bear voor zijn kinderen en kleinkinderen achterlaat. Zijn antwoord: Grond, grond en nogmaals grond.’
“Maar die beller gaat dan op de politiek-etnische tour.”
“Dat dacht ik ook, want hij ging door met: ’En wat laat Armzat Abdoel voor zijn kinderen en kleinkinderen achter? Grond, bedrijven, bezittingen.”
“Jeetje, helemaal etnisch, dat is toch niet goed?”
“Nou, in dit betoog juist wel, want toen vroeg die beller zich af: ’Maar wat laat de afrikan-srananman over het algemeen achter voor zijn nageslacht? Een positie, een functie bij de overheid. Daar heeft hun nageslacht niets aan?”
“Helemaal waar. Heel goed gezien van die beller.”
“En een andere beller zei dat de samenbundeling van de Afrikan-Srananman heel goed is voor de bewustwording van de groep. De mensen moeten ervan bewust worden gemaakt, dat ze in de productie moeten en niet maar in de consumptie en feestvierderij moeten blijven steken.”
“Wederom heel goed opgemerkt, helemaal waar.”
“En een ander zei iets heel belangrijks, dat stemde mij tot nadenken. Hij zei dat Suriname nooit goed opgebouwd zal kunnen worden, als de grootste etnische groep in dit land, den Afrikansama dus, geen eenheid vormt en niet eensgezind optrekt.”
“Helemaal waar! Net als een hand die niet goed kan functioneren, omdat zijn duim een diepe snee heeft.” 
“Ja, maar die eenheid van de blaka-sama kan politiek misbruikt worden, om hen op te hitsen tegen de andere groepen die hen voorbij zijn gestreefd.”
“Ik denk dat onze Afrikanbrada zich voor het merendeel niet meer door zulke goedkope ophits zullen laten meesleuren, vooral de jongeren daaronder niet, die vooruit willen, net als hun leeftijdgenoten, maties, connecties, studiegenoten van andere etnische afkomst die wel vooruit komen.”
“Maar dan lijkt het erop dat dit volk maar niet leert uit zijn fouten. Steeds doen wij de verkeerdste keuzes en brengen wij de ene boevenbende na de andere aan de macht.”
 “En maar klagen dat we achteruit gaan, dat onze natuurlijke rijkdommen geplunderd worden, dat we bobboh’s zijn omdat we niet massaal de straat zijn opgegaan om te protesteren, in plaats dat we degenen eren, die ondanks de stromende regen zijn komen opdagen, al waren het er maar 25 mensen.”
“En intussen worden onze aandelen in die goudmijn nu via een Chinese omweg toch verpatst.”
“En die Chinese trawlers blijven maar voor de kust wachten om hun slag in het donker te slaan en geen macht alhier kan hen wegjagen, omdat ze door politieke aandeelhouders gedekt worden.”
“Ik hou me niet meer bezig met wat er nu gebeurt, want het volgende moment is het toch al voorbij. Ik hou me met 2020 bezig, dat moet nog komen.”
“Strei gaat zetels halen, zeker, want weet je hoeveel followers meisje Neus op Facebook heeft? Duizenden.”
“Followers op Facebook hoeven echt niet hetzelfde te zijn als followers in het stemhokje.”
“De NDP gaat weer de meeste zetels halen, nu al hebben ze een zetel erbij gehad, dankzij die gladde babbeljongeman san e Du a Wai en die zijn gebeden en z’n mammie volgt.”
“Dat men zoveel media-aandacht aan dit ‘voorbeeld’ schenkt, ongelooflijk!”
“Ik zou meer aandacht schenken aan die jongerengroep die steeds al die rommel opruimt die morsige, asociale landgenoten links en rechts dumpen. Hoe heet die groep weer?” ”
“Meester, ze heten Trashtag Challenge Movement.”
“Ja, inderdaad. Wel, ik zag in de krant foto’s van hen bij tientallen propvolle vuilniszakken. Echt een dwarsdoorsnede van jongedames en -heren uit dit land. Als ik naar de foto’s kijk hoe ze bezig zijn al die dumprommel aan o.a. de Kleine Straat in Noord op te ruimen, dan heb ik als oudere weer hoop voor dit land. Alles is nog niet verloren.”
“Klopt, deze bloemen van de natie moeten we alle kansen geven om onze grote nieuwe bloementuin te worden.”
“Ja, helemaal eens. Maar ze zijn nog met te weinig.”
“Maar ze zijn  er, en ze blijven bezig en ze zetten door. Ze klagen niet, maar pakken aan.”
“En wij moeten ze meer maken.”
“En met hoeveel toegewijde discipelen begon die gerespecteerde timmermanszoon uit Nazareth zo een 2000 jaren geleden zijn movement? Kijk vandaag de dag met hoevelen zij zijn.”
“Tide, tamara, we ruim-op moro fara. Een toast op deze voorbeeld-jonge volwassenen.” 

Rappa