Column: Het positieve als richtsnoer

Het hoge woord is eruit. Tijdens zijn nieuwjaarsrede noemde de president het jaar 2019 het voorverkiezingsjaar. Volgend jaar zijn er dus verkiezingen. Verkiezingen zijn belangrijker dan wij denken. Democratie staat in dienst van ontwikkeling en verkiezingen bieden de mogelijkheid aan burgers van een land om mede richting te helpen geven aan de door hen gewenste ontwikkeling.

Hoe serieuzer de verkiezingen genomen worden des te sterker is de democratie. Helaas moeten wij constateren dat clown-politici met hun carnavalesk gedrag nog steeds de overhand hebben bij verkiezingen in Suriname. Het belangrijkste doel van deze figuren is het arme volk avond na avond lachbuien te bezorgen. Helaas realiseren grote delen van het volk zich nog onvoldoende dat wie veel lacht tijdens de verkiezingen dat gelach tijdens de regeerperiode zal betalen.

Voor komedie moet je toch betalen? Wij zouden wat minder moeten lachen als het om de politiek gaat en vragen aan de politici om wat serieuzer om te springen met de ontwikkeling van ons land. Bij het regeren gaat het om de aanwending van onze belastinggelden. Middels verkiezingen geven wij aan wie het land zal besturen in de komende vijf jaar en verantwoordelijk genoeg is om onze belastinggelden te besteden. Het is echter niet alleen een regering die ontwikkeling moet brengen, maar zeker ook is er een belangrijke rol voor het volk weggelegd.

Arm Suriname
Als een volk zichzelf en het eigen land hoofdzakelijk negatief beoordeelt en bespreekt, dan kan geen enkele regering optimale ontwikkeling brengen. Daadwerkelijk geloven in ons land en onze medeburgers biedt betere perspectieven dan een constante negatieve portrettering van Suriname. Te vaak roepen wij het noodlot uit over Suriname en de Surinamers.

Recentelijk hoorde iemand nog op de radio pleiten voor het ritsen in het verkeer. “Overal in de wereld ritst men, alleen in Suriname niet,” sloot zij geïrriteerd haar oproep af. Varianten op dit negatief verwijt naar Suriname en haar bevolking toe zijn talrijk. “Dit gebeurt alleen in Suriname … of alleen in Suriname niet!!!”. Hoe slecht kennen deze figuren de rest van de wereld.

Hoe velen beledigen niet dagelijks het land en zijn bevolking met de opmerking 'Surinaamse tijd'. Hun onvermogen tot plannen en hun weinig proactieve geest wordt ten onrechte Suriname verweten. “Bij God en in Suriname is alles mogelijk” is ook zo één.

Verdient George Hindori dit?
Politiek overlopen is van alle tijden. De redenen zijn evenwel divers. In Suriname is het gebruik om een persoon die zijn of haar partij de rug toekeert als 'verrader' te bestempelen. Men wenst zaken niet graag in context te bekijken. Natuurlijk kan betrokkene om puur materieel gewin voor het overlopen hebben gekozen.
Hadden wij niet te maken met dubbele standaarden bij de reactie op wat in Guyana eind december gebeurde? Charrandas Persaud - lid van de coalitie – bood zijn medewerking om de regering in Guyana naar huis te sturen, middels het steunen van een motie van wantrouwen.

Zonder na te gaan wat de mogelijke reden voor deze stap zou kunnen zijn hoorde ik bellers op de Surinaamse radio deze discutabele figuur 'een Guyanese Hindori' noemen. Het is niet alleen een minachting voor een achtenswaardig man als Ir. George Hindori, maar ook een affront naar ons volk en onze politici. Hindori hoefde niet te vluchten naar Canada of naar een ander land.

Overigens vind ik dat het gedrag van een wispelturige politicus – die wel of niet zijn partij wil verlaten - teveel van onze kostbare tijd in beslag nemen. Ik begrijp echter niet dat een partij die zichzelf serieus neemt, aangaf dat zij eind december overlopende politici niet alleen groots zouden verwelkomen, maar dat er ook 3 plaatsen in haar hoofdbestuur zou worden vrijgehouden voor deze overlopers. Deze populistische actie is niet alleen afkeurenswaardig, maar ook een klap in het gezicht van de hardwerkende leden van die partij. Waarom niet voor hen een plaats in het bestuur, maar wel voor kersverse overlopers. Dit is geen manier waarop men serieus politiek bedrijft.

Landen gaan vooruit door mensen die uitzonderlijke prestaties leveren en niet door middelmatige gelukzoekers. In dit verband zou ook gezegd kunnen worden dat als slechts geld en materiële rijkdom ons handelen bepalen wij werkelijk arm zijn. Heel arm!!!

Het nieuwe jaar is begonnen, zullen wij naast alles wat wij ons hebben voorgenomen ons ook voornemen om Suriname en onszelf wat serieuzer te nemen en ons land en volk positiever op de kaart te zetten?

Hans Breeveld
hansbreeveld@gmail.com