De roep om vrede

Het is de periode van het jaar waarin de roep en het verlangen naar vrede meer dan ooit wordt bezongen, uitgesproken en vooral toegewenst. Vrede is niet alleen essentieel, maar het lijkt steeds meer en meer weg te glippen tussen onze vingers door. Hoeveel inspanningen worden niet geleverd om met geld, macht en andere vergankelijke middelen vrede te bewerkstelligen? Alhoewel de wereld vandaag aan de dag over allerlei vernuftige faciliteiten beschikt om geluk dichterbij te brengen, het lukt niet om langdurige, onvergankelijke en permanente vrede te garanderen. De wetenschap maakt het mogelijk om met zonwering dag te veranderen naar nacht en met kunstlicht nacht naar dag.. om met airconditioners hitte te veranderen naar kou en met verwarmers koude naar hitte. Maar waarom lukt het niet om vredeloosheid de kop in te drukken???

Vredeloosheid steekt steeds weer de kop op, ondanks alle moeite die gedaan wordt op verschillende vlakken. Soms is er wel een kortstondig staakt-het-vuren, of beëindiging van een langdurig geschil of dispuut, maar na enige tijd neemt vredeloosheid het opnieuw over. Vredeloosheid wordt op verschillende niveaus ervaren, omdat er angst leeft. Velen wordt aangedreven door onzekerheid. Wat zal er morgen gebeuren met mijn lichaam - angst voor ziekte en dood - , mijn inkomsten – angst voor verlies van baan en geld -, mijn relaties – angst voor onthechting en scheiding? Zal ik het allemaal wel redden – angst voor incompetentie en concurrentie?

Er is genoeg te eten en drinken voor iedereen, maar gemeenschapszin heeft plaats gemaakt voor hebzucht en egoïsme. Leiders worden omringd door bodyguards en veiligheidsdiensten... uit angst. En zoals de leider is, zo zal ook de bevolking zijn.

Onvergankelijke vrede is het geboorterecht van alle spirituele wezens, verkregen van de Allerhoogste Vader zelf. Dat betekent dat elkeen, zodra hij/zij erkent en herkent dat wij allen van oorsprong spirituele wezens zijn, die in dit fysieke veld van actie een rol spelen en daarbij gebruik maken van materie, het recht op vrede kan opeisen. Niet door geweld, maar door een shift in het bewustzijn; van materieel naar spiritueel.

De claim op dit geboorterecht is een natuurlijk gevolg van herkenning van spiritueel gemeenschappelijk ouderschap, de Vader/Moeder, die Ene, die de Bron is en de Oceaan van vrede. Hoe dieper dit besef, hoe meer de blik van broederschap naar andere zielen zal worden ontwikkeld. De zoektocht naar vrede verandert dan in een uitwisseling van de ervaring vanuit die innerlijke staat en de overtuiging dat vrede van oorsprong bij ons hoort. Vrede als levensovertuiging en vrede in actie.

We bezingen in het lied Let there be peace on earth, and let it begin with me het diepe verlangen naar vrede. Maar tegelijkertijd wordt ook onderkend dat wereldvrede haar basis heeft in innerlijke vrede. Maar hoe bereik je dan die staat, waardoor je niet herhaaldelijk verstoord raakt?

Om die staat van innerlijke vrede te bereiken kunnen enkele simpele stappen worden genomen:
1. Besef dat je een spiritueel wezen bent, van oorsprong licht en vredevol.
2. Neem voldoende kwaliteitstijd voor jezelf, de vroege ochtend leent zich het best voor stille tijd.
3. Durf de verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gevoelswereld. Reflectie en correctie worden dan gemakkelijker.
4. Verrijk jezelf met spirituele kennis; Raja Yoga meditatie is hierin ondersteunend.

Een vredevolle Kerst aan eenieder toegewenst.

Brahma Kumaris spirituele organisatie