'Kinderarbeid komt meest voor in informele sector'

“Uit voorlopige gegevens van een onderzoek blijkt dat kinderen overwegend aan kinderarbeid doen in de informele sector,” zegt minister Soewarto Moestadja van Arbeid. Hij is dinsdag in De Nationale Assemblee (DNA) tijdens een openbare commissievergadering ingegaan op vragen van leden van de commissie van rapporteurs. De volksvertegenwoordigers stelden dat er veel kinderprostitutie is in de goudvelden.

Het onderzoek naar kinderarbeid is verricht door de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO), het onderzoeksinstituut IMWO, het Algemeen Bureau voor de Statistiek en het ministerie van Arbeid. “Gezien het karakter van de informele sector heeft Arbeid nog minder grip op deze sector. Wanneer is voor het laatst de informele sector onderworpen aan een gedegen wetenschappelijk onderzoek door een regering? Dat is een vraagstuk dat wij met de meeste spoed moeten aanpakken”, benadrukt Moestadja. Hij verwacht over twee maanden de recente gegevens over de verschillende vormen van kinderarbeid. Op basis van deze data zal het ministerie de regering voorstellen om gepaste acties te ondernemen. In DNA wordt de ontwerpwet behandeld waarin regels zijn opgenomen om kinderarbeid en het verrichten van arbeid door jeugdige personen tegen te gaan, de 'Wet Arbeid Kinderen en Jeugdige Personen'.

Zowel de voorzitter van de commissie Patrick Kensenhuis (NDP) als zijn fractiegenoot Silvana Afonsoewa willen van de regering weten wat de status is van kinderarbeid in Suriname. “Komt kinderarbeid voor in Suriname en wat doet de regering hiertegen”, is de vraag die Kensenhuis stelt. Moestadja bevestigt dit en zegt dat met de wetgeving een stap wordt gemaakt om dit probleem aan te pakken. Afonsoewa is blij dat in de wet rekening gehouden wordt met de binnenlandbewoners waar een andere cultuur is. Maar zij benadrukt dat dezelfde regels gelden voor de kinderen in het binnenland als in Paramaribo. “We leven nu in een moderne tijd. Ook de jeugdigen en jongeren daar willen genieten van onderwijs. Zij willen meegaan met hun cultuur, maar ze moeten ook dezelfde rechten en plichten hebben als de kinderen in de stad”.

Commissielid Mahinder Jogi (VHP) wilt van de regering weten of zij een relatie zien tussen de heersende armoede en de aanwezige kinderarbeid. Hij vindt dat het maken en uitvoeren van deze wet niet alleen de verantwoordelijkheid is van het ministerie van Arbeid, maar ook van de ministeries van Onderwijs en Sociale Zaken en Volkshuisvesting. “Het is goed om wetgeving te maken, maar het is ook goed om wetgeving effectief toe te passen. Als je dat niet kan, dan blijven het zwarte letters op een stuk wit papier en gaat de samenleving mee met de verpaupering. De jeugd verliest haar toekomst en wij verliezen goede burgers die een bijdrage moeten leveren aan de ontwikkeling van Suriname”, zegt Jogi. “Laten we de kinderen sturen naar een toekomst welke voor hen perspectieven zal bieden. Als zij in de mijnbouw willen werken, laten zij dat doen als Natinners of ingenieurs en niet als onderbetaalde handlangers van andere mensen te midden van de kwikvervuiling. Jogi wilt graag dat de regering de relatie tussen kinderarbeid en armoede wegwerkt door zoveel mogelijk het armoedevraagstuk aan te pakken.

“Kinderarbeid is niet alleen een gevolg van armoede, maar ook een oorzaak”, stelt Patricia Etnel (NPS) die ook de relatie tussen armoede en kinderarbeid aankaart. “Het houdt armoede in stand, omdat kinderen die werken vaak niet naar school gaan. Het kinderfonds van de VN, Unicef, heeft hierin een belangrijke rol, omdat het samenwerkt met partners om kinderarbeid in landen terug te dringen”. Zij vraagt daarom aan de regering wat de samenwerking is tussen haar en Unicef om kinderarbeid terug te dringen of een oplossing hiervoor te brengen. Zij wilt ook weten wat het beleid van de regering is om de kinderen te beschermen. “Zijn er duidelijke wetten die onze kinderen beschermen binnen het gezin, omdat we allemaal de knippa-verkopers zien, maar we weten niet wat er allemaal binnenshuis gebeurt. De begeleiding mist binnen het gezin, omdat de ouders het steeds sociaal maatschappelijk moeilijker krijgen,” benadrukt Etnel, “Ik wil tijdens de openbare plenaire vergadering niet alleen de minister van Arbeid zien en ik wil weten wat de regering concreet heeft gedaan om onze kinderen te beschermen?”

Carl Breeveld (DOE) pleit voor de kinderombudsman. “De kinderombudsman lijkt ook wel iets om op te pakken in dit verband. De kinderombudsman is een onafhankelijke autoriteit die klachten mag ontvangen, zaken mag onderzoeken en de minister adviseren die belast is met arbeidsaangelegenheden”, zegt Breeveld. Hij is ook de mening toegedaan dat een ombudsman in zijn algemeenheid goed zou zijn voor Suriname. “Burgers hebben nog wat klachten over de overheid die op bepaalde gebieden nalatig is of niet de gewenste service biedt welke verwacht mag worden van een respectabele overheid”. Breeveld beklemtoont de primaire verantwoordelijkheid van ouders over de opvoeding van hun kinderen. “Maar de regering moet ook samenwerken met bedrijven en ervoor zorgen dat eerlijke fatsoenlijke lonen worden gegeven aan ouders, zodat kinderen geen arbeid hoeven te verrichten. Het is belangrijk dat we dit serieus nemen”.

In de 'Wet Arbeid Kinderen en Jeugdige personen' wordt kinderarbeid omschreven als werk dat kinderen hun kindertijd, hun potentie en hun waardigheid ontneemt, en welke schadelijk is voor hun lichamelijke en geestelijke ontwikkeling. Het gaat in deze om werk dat mentaal, lichamelijk, sociaal of moreel gevaarlijk is voor kinderen. Hun scholing komt in gedrang doordat de kinderen niet naar school kunnen omdat zij moeten werken, zij de school vroegtijdig moeten verlaten of zij moeten hun school combineren met lange werkuren en zware arbeid. Onder kind wordt verstaan eenieder jonger dan 16 jaar. Donderdag wordt de wet in een openbare plenaire vergadering behandeld.

Yvanka Ozir-Awailame