Project Naschoolse Opvang nader bekeken

De vorige week heeft de president in Ocer bekendgemaakt dat in 2019 (vermoedelijk schooljaar 2019-2020) het Project Naschoolse Opvang wederom zal worden opgestart o.l.v. de Onderwijsminister en de First Lady. Binnen politiek Suriname en op sociaal media zijn er heftige kritieken losgebarsten, waarbij men niet heeft geschroomd om allerlei verwensingen & vulgaire taal naar de president te slingeren. Hoewel ik de kritiek van velen kan begrijpen, zal men mij nooit betrappen op het gebruik van vulgaire taal richting het staatshoofd, omdat voor mij het ‘Instituut van de President’ te allen tijde heilig is.

De vorige versie van dit project is op een fiasco uitgelopen. Het resultaat is duidelijk in verschillende media gepubliceerd, waarbij een justitieel onderzoek wordt geëist. De president had bij zijn aantreden in 2010 overduidelijk een kruistocht tegen corruptie beloofd. Ik vermoed dat de president uit enthousiasme deze uitspraak heeft gedaan, maar wist niet dat het zo een gewichtige uitspraak was. Het was vermoedelijk bedoeld als een afschrikmiddel naar aankomende beleidsmakers om zijn gezicht niet te laten vallen, maar helaas. Het is nu dan moeilijk voor hem om op te treden, maar uiteindelijk zal hij het moeten doen.

Voor mij moet er keihard worden opgetreden tegen de corruptelingen die de Naschoolse Opvang hebben vernietigd. Het zijn egoïsten zonder hart en liefde voor land en volk. Het kind is de toekomst en dan kan men zo een speciaal belangrijk project niet misbruiken ten eigen baten. Deze lieden zijn duidelijk wolven in schaapskleren en moeten terstond verbannen worden uit het politiek-bestuurlijk centrum. Laat een justitieel onderzoek komen, zodat het volk weet wie verantwoordelijk is voor deze zware criminele daad. Als de president doorgaat met het handen boven het hoofd houden van zulke corrupte politici, is de kans groot dat het volk hem een ernstige negatieve rekening zal presenteren bij de komende verkiezingen. De tijd is aangebroken dat de president de daad bij het woord voegt en daadkrachtig gaat optreden tegen deze corruptelingen. Hierdoor zal de president bewijzen dat hij geen corruptie faciliterend beleid uitvoert, maar een volksgericht beleid. Laat dat gezegd zijn president!

Ik vraag mijn tot op heden af wat het doel was van het Project Nachoolse Opvang. Was het om de schoolresultaten te verbeteren of was het om de kinderen een bord eten te geven. Als ik kijk naar mijn eigen kinderen, dan kan ik geruststellen dat het was voor een bord eten. Vanwege het feit dat dit project meer draaide om het eten dan om het verbeteren van de schoolresultaten, hebben de criminele politici hun kans schoon gezien en keihard toeslagen, waarbij het Surinaamse kind en onze staatskas ernstig zijn benadeeld. De openstaande rekening moet zeker worden verhaald bij deze harteloze criminele politici in driedelige pakken met hun zogenaamde voksbelangnastrevende schijnheilige gezichten.

Als de Naschoolse Opvang een project was, dan ga ik ervan uit dat het procesmatig is uitgewerkt, waarbij er binnen een bepaalde tijd wordt gewerkt naar een bepaald nationaal doel. Het is dan per definitie eenmalig en moest gekenmerkt worden door een beperkt tijdsbestek, waarbinnen de gestelde doelen behaald moesten worden. Het is dus overduidelijk dat voordat men start met een project er een professioneel onderzoek moet plaatsvinden in het voortraject. Aan de hand van de onderzoekresultaten gaat men een projectdossier opstellen, waarbij men de verschillende stappen zal aangeven om de huidige onacceptabele situatie te transformeren naar een toekomstige gewenste situatie. Wanneer het project is afgelopen worden de resultaten geïncorporeerd in de dagelijkse reguliere werkzaamheden.

Het is voor mij overduidelijk dat er geen onderzoek heeft plaatsgevonden om te komen tot het samenstellen van het projectdossier Naschoolse Opvang, indien er wel een projectdossier aanwezig is.
Enkele onderzoeksvragen zouden moeten zijn:
• Hoe presteert het Surinaamse GLO-onderwijs t.o.v. de andere ontwikkelingslanden?
• Wat is ons huidig gemiddelde GLO-prestatie, naar welke hoogte willen wij het brengen en hoe gaan wij dat doen?
• Wat zijn de factoren die een negatieve invloed hebben op ons GLO-onderwijs en hoe gaan wij ze elimineren?
• Welke GLO-scholen presteren het slechts en wat zijn de vermoedelijke oorzaken?
• Welke buurten & districten presteren het slechts op GLO-niveau en wat zijn de vermoedelijke oorzaken?
• Zijn de slechte resultaten het gevolg van het gedrag van de leerling en/of leerkracht, de woonomgeving/buurt en/of de thuissituatie?
• Hoe kunnen wij de verschillende buurt- en sociale organisaties betrekken bij het verbeteren van de schoolresultaten in de diverse buurten.
• Is het psychologisch verantwoord om de kinderen na 13.00 uur verder te onderwijzen? Nemen ze de leerstof nog op?

Wanneer er een goed onderzoek was gedaan, is het duidelijk dat dit project o.a. niet op alle GLO-scholen nodig was en ook niet bestemd is voor alle leerlingen. Over het algemeen zijn de prestaties van de leerlingen in de zogenaamde ‘elite’ buurten altijd beter dan die van de volksbuurten, omdat de ouders van deze leerlingen over het algemeen bepaalde luxe kunnen permitteren die de ouders uit de volksbuurten alleen van kunnen dromen.

Het feit dat de president aangeeft dat dit project in 2019 wederom zal worden opgestart, geeft duidelijk aan dat hij het belang van dit project inziet. Ik verwacht wel dat tussen nu en oktober 2019 goed wordt onderzocht hoe het project zo effectief en efficiënt mogelijk zal worden uitgevoerd in belang van het Surinaams kind.

Mijn voorstel is om na professioneel onderzoek de scholen om 13.00 uur te sluiten. Van 16.00 – 19.00 uur (kan ook 18.00 uur) gaan de scholen (eventueel ook buurtcentra) open voor studie- en huiswerkbegeleiding. Hierdoor hoeven de leerlingen niet speciaal naar hun eigen school te gaan. Ook zijn deze lessen bestemd voor leerlingen die de bijlessen echt hard nodig hebben. Veel ouders hoeven dan ook niet meer te betalen voor studiebegeleiding voor hun kinderen. De regering kan voor deze periode, als de staatskas het toelaat, in zee gaan met bepaalde bedrijven voor versnaperingen. Hierdoor zijn de criminele politici die op de loer liggen om hun tweede kans te slaan direct uitgeschakeld voor wederom egoïstische participatie.

Ruben Ravenberg, Ph.D, MBA
rub_rav@yahoo.com