AVD 2018 blijft kleurrijk en gezellig

Het is een en al gezelligheid aan de Van ’t Hogerhuysstraat en de Gemenelandsweg. “Show, show, show!” eist een groep mannen elke keer wanneer een wandelgroep langs komt. Ze krijgen meestal hun zin, en dan zingen en dansen ze soms mee. Soms is de ‘show’ zo goed dat ze uit hun dak gaan. Op de tweede dag van de ‘BVSS Fernandes Mc Donald Surinaamse Avondvierdaagse, zoals de ‘wandelmars’ vanaf dit jaar officieel heet, heeft het publiek met volle teugen genoten en hebben de wandelaars hun beste beentje voorgezet.

Maar niet iedereen is blij met de Avondvierdaagse. Een man zit merkbaar te balen in zijn auto. Hij mag nog niet oprijden. Minutenlang zit hij enkele culturele groepen gade te slaan, terwijl ze traditionele liederen zingen en een ‘koti schijn’ maken bij het oversteken van een hoek. Hij trekt zo snel mogelijk op wanneer een politieman hem eindelijk het sein geeft om te rijden. De politie is goed vertegenwoordigd en doet zijn uiterste best om de stroom van wandelaars vlot te begeleiden langs de route. Er is ongeveer 13 kilometers afgelegd. Er doen 1.000 individuele lopers mee. Enkelen minderen vaart om mee te kunnen dansen met de muzikale groepen. Daarna trekken ze heel snel weer door. Een heel groot deel van de wandelaars is paarswit gekleed. ‘Nog 5’ en ‘NDP is multicultureel’ prijkt er op sommige T-shirts.

Purcy Olivieira, voorzitter van de BVSS, heeft bij de start van de AVD enkele momenten besteed aan de deelnemers. Hij was hen zeer dankbaar dat zij ondanks de moeilijke tijden “het publiek met een prachtige AVD gaan dienen.” De groepen, vooral de culturele, hebben niet teleurgesteld. De kotomisi’s, de begeleiders en de muzikanten zijn kleurrijk uitgedost. De jurken en uniformen zijn fijn afgewerkt, de stof, de details op de kleding en de accessoires getuigen van de grote zorg, de intense aandacht en tijd die eraan zijn besteed. Een aantal vrouwen en mannen langs de weg laat zijn waardering verbaal merken. “Is mooi hor, is echt mooi mang,” roept een vrouw, een duim om hoog om haar compliment extra te benadrukken.

Terwijl bepaalde groepen top choreografie neerzetten, doen anderen het ‘eventjes’ ordinair op het asfalt. De lenigheid en het vermogen om extra hard de billen te schudden, oogst ook wel gejuich. De muziek die wordt gemaakt met enkele eenvoudige instrumenten en de andere met een groot orkest is erg aanstekelijk. De dirigenten zijn in de meeste gevallen opvallende dansers die de groep en het publiek aan de gang in de sfeer brengen.

Langs de weg staan veel mensen, anderen zitten in de kofferbak van de gezinsauto, op zelf meegebrachte stoelen, bankstellen of goedgevulde ‘ijsboxen.’ Soms bewegen hele gezinnen met de groepen mee, soms alleen de kinderen. De mensen blijven tot de allerlaatste groep langs dit deel van de route is gelopen. Een deel van het publiek gaat terug naar huis, een ander deel blijft de stoet volgen. Vanmiddag trekt de AVD naar het ’t Vat.

René Gompers