Surinames buitenlands beleid in stroomversnelling

President Desi Bouterse heeft de minister van Buitenlandse Zaken van Venezuela, Jorge Arreaza, in de eerste week van februari 2018, ontvangen. De herintroductie van de gemengde commissie tussen Suriname en Venezuela zal in maart ervoor moeten zorgen dat de lopende afspraken over de visserijsector, de Petro Caribe deal en op het gebied van rijst, kunnen worden nagekomen.

Tijdens dit ‘reguliere’ onderhoud is er gesproken over de banden tussen Suriname en Venezuela." Op dit moment, waar zaken erg moeilijk zijn voor de regio, is het goed om op een zeer innovatieve manier te proberen problemen op te lossen. Door samen te werken is het makkelijker te komen tot een oplossing”, zegt de president via het Nationaal Informatie Instituut.

Op 9 februari 2018 ontvangt de president op verzoek van de Federale Republiek Brazilië een topzware Braziliaanse delegatie, met hoge veiligheidsautoriteiten en drie ministers en is er bilateraal overleg gevoerd met Suriname over regionale veiligheidsvraagstukken, grensoverschrijdende criminaliteit en terrorisme. Ook heeft de topzware delegatie afzonderlijke ontmoetingen gehad met de ministers van Justitie en Politie, Buitenlandse Zaken en Defensie.

In de 3e week van februari heeft Brazilië in de noordelijke deelstaat Roraima, Boa Vista een 'staat van sociale noodtoestand' afgekondigd en zijn legermanschappen aan de grens verdubbeld. De aankondiging is een reactie op een instroom van Venezolanen die een economische en politieke crisis in hun land ontvluchten. Veel Venezolanen leven op straat.

In de afgelopen maanden zijn 40.000 Venezolanen de Braziliaanse noordgrens overgestoken. De instroom legt een druk op de infrastructuur en heeft veiligheidsproblemen veroorzaakt.
Economische ineenstorting en hyperinflatie hebben het olierijke Venezuela verwoest en veel mensen in bittere armoede gebracht. Het gros van basisgoederen en -diensten ontbreekt. Meer dan 550.000 Venezolanen zijn ook naar het naburige Colombia gevlucht.

De minister van Buitenlandse Zaken, Yldiz Pollack-Beighle, is op 19 februari 2018 voor een werkbezoek uitgenodigd door haar Braziliaanse collega, Aloysio Nunes Ferreira. Tijdens dit bezoek is er overleg gevoerd over de voortgang en intensivering van de bilaterale relatie tussen Suriname en Brazilië en technische samenwerking op onder andere de gebieden van gezondheid, onderwijs, landbouw en capaciteitsversterking, defensie en politie samenwerking, cultuur en veiligheid, alsmede regionale en mondiale aangelegenheden. Partijen hebben afgesproken de samenwerking op het gebied van veiligheid en defensie verder te intensiveren.
Kort daarop heeft de Braziliaanse president, Michel Temer, de minister voor een beleefdheidsbezoek ontvangen waarbij nogmaals is benadrukt, het belang van het versterken en verder uitdiepen van de intensieve en bijzondere band tussen Suriname en Brazilië en de Zuid-Zuid relatie.

Het ligt in de bedoeling dat het Braziliaans Agentschap voor Ontwikkelingssamenwerking (ABC) de geïdentificeerde gebieden verder zal uitwerken in concrete projecten en zullen binnenkort vertegenwoordigers van ABC in Suriname vertoeven voor het concretiseren van de samenwerking.

Suriname stemt tegen, alsook Venezuela, Bolivia, Dominica en St. Vincent en de Grenadines, waarbij in een bijzondere vergadering van de Permanente Raad van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) een resolutie is aangenomen, die de regering van Venezuela oproept het vervroegen van de presidentsverkiezingen naar april dit jaar te heroverwegen.
De speciale vergadering is door een aantal OAS-lidlanden aangevraagd op basis van een rapport dat is voorbereid door de Inter-Amerikaanse Commissie voor de Rechten van de Mens.

Oorspronkelijk zouden de verkiezingen in december dit jaar moeten plaatsvinden, waaraan de oppositie niet mee doet en verschoven is naar april en thans zonder enige reden weer verschoven is naar mei 2018.
Ook in het besluit is bij Venezuela erop aangedrongen alle mogelijke maatregelen te treffen om verslechtering van de humanitaire situatie te voorkomen, inclusief de aanvaarding van de door de internationale gemeenschap aangeboden hulp.
8 landen hebben zich bij de stemming van de vergadering van OAS onthouden en 2 waren afwezig, 19 hebben voorgestemd. Tekenend was het niet stemmen van Ecuador en Nicaragua, twee trouwe bondgenoten van Venezuela, die voor velen als een verrassing wordt gezien.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken van Suriname heeft laat weten dat het zich niet bemoeit met de gang van zaken rond de organisatie van de komende presidentsverkiezingen in Venezuela. Het is een puur interne aangelegenheid van het buurland en heeft Suriname als standpunt ingenomen, “dat de vergadering geen voortgang moest vinden of plaatsvinden". Daarom heeft Suriname in de OAS tegen de resolutie gestemd die hierover handelde,

Wat ook in het oog springt, is dat Brazilië in het zogenaamde grensdispuut tussen Guyana en Venezuela ronduit heeft aangegeven dat zij geen enkele agressie tegen Guyana zullen dulden. Daarnaast zij er maar 4 landen in de OAS die het regiem van Maduro nog steeds ondersteunen, namelijk Bolivia, Dominica, Suriname en St. Vincent en de Grenadines.
Ook heeft Brazilië en Argentinië nu al laten weten dat zij het resultaat van de te houden presidentverkiezing van Venezuela niet zullen respecteren.

De in korte tijd opeenvolgende handelingen van Brazilië om eerst met een topzware delegatie naar Suriname te komen en meteen daarop Pollack-Beighle naar Brasilia uit te nodigen, waarbij thans vaststaat dat de politie en defensie samenwerking zal worden geïntensiveerd, moet voor menigeen niet onopgemerkt voorbij zijn gegaan.
Het verslag van de minister van haar bezoek aan Brazilië is tot op heden onbesproken gebleven en heeft niemand iets nog kunnen opvangen, maar dat er vermanende woorden zijdens Brazilië richting Suriname zijn gevallen, dat staat buiten kijf en vooral de niet aflatende ondersteuning van Suriname aan Venezuela, ‘ wordt niet op prijs gesteld’ en als dit zo doorgaat, zal dit eventueel niet zonder gevolgen zijn.

Suriname haalt zich door zwalkend buitenlands beleid en kennelijk door nog steeds te kiezen voor omstreden ‘vrienden’, zich onnodig iets op de hals en daardoor de Republiek Suriname in een avontuur stort.
Alleen economische machtige staten genieten een gewillig oor bij de internationale gemeenschap bij een zwalkend buitenlands beleid.

Roy Nanhkoesingh