Benoeming OKB-voorzitter onpartijdig?

Geloofwaardigheid is een onmisbare kwaliteit van een eerlijk verkiezingsproces. De voorzitter van het O n a f h a n k e l i j k Kiesbureau (OKB) moet daarom nog meer dan technisch competent, niet omstreden zijn als het gaat om het symboliseren van partijpolitieke onafhankelijkheid. Deze president, met een drugsveroordeling op zak en tegen wie een strafeis loopt van 20 jaar voor meervoudige moord, zou met het oog op het (internationale) imago van het Surinaamse verkiezingsproces, nog nadrukkelijker voor onafhankelijkheid moeten kiezen bij de benoeming van een OKB voorzitter. Hij reed dan ook een scheve schaats door zijn huisadvocaat, oud-minister van Justitie en Politie en apologeet van zijn zelfamnestiewet c.q. straffeloosheid, tot OKB-voorzitter te benoemen. Zijn behoefte aan geleend gezag, door terug te grijpen op haar OKB-voorzitterschap onder de authentiek democratische regeringen, in 2005 en 2010, tekent slechts zijn schuldbesef.

De schijn tegen
Integer openbaar bestuur kent met het oog op geloofwaardigheid, het cruciale begrip 'niet de schijn tegen zich hebben'. Technisch correct inhoud geven aan een functie is niet voldoende. Het gaat er ook om dat betrokkene geen gecompromitteerd CV en/of lopende, directe en/of indirecte zakelijk-partijdige belangen heeft, die een gerede twijfel over haar gezag in termen van onafhankelijkheid en/of objectiviteit rechtvaardigen.

Dat de nieuwe OKB-voorzitter al voor haar benoeming, in oppositionele kringen omstreden was, zou voor een president die staat voor onpartijdige benoeming een rode vlag betekenen. Breed draagvlak, onomstreden zijn, is een van de uitkomsten van een onpartijdige benoeming. Tot slot: besef van de noodzaak dat een OKB=voorzitter de schijn niet tegen zich mag hebben, zou blijken als de nieuwe OKB-voorzitter uit eigener beweging had afgezien van haar benoeming.

Theo Para