Kwestie Palestina gepasseerd station voor de regering

De regering komt niet terug op haar besluit om de Palestijnse staat Palestina te erkennen. “Dat is een gepasseerd station voor de regering”, zegt minister Winston Lackin van Buitenlandse Zaken. Volgens hem hebben de president en de regering vooraf een goede overweging gemaakt alvorens tot dit besluit te komen. Palestina accepteren wil dan ook niet zeggen dat er geen vriendschappelijke banden met Israël onderhouden worden. “We gaan met beide staten werken”, zegt Lackin.

Lackin zegt dat hij zich persoonlijk heeft georiënteerd hoe de wereld met deze kwestie omgaat en wat de houding is van de internationale gemeenschap. Over de kritiek tegen het besluit van de regering, zegt Lackin: “Een ieder mag zijn mening hebben hierover, maar de staat heeft een verantwoordelijkheid en de president heeft na heel veel gesprekken overwogen om deze stap te nemen.” Over de reacties van onder andere bisschop Steve Meye van de Nieuwe Generatie Gemeente Gods Bazuin dat Suriname zich met deze erkenning onheil op de hals haalt, zegt Lackin. “God is er voor iedereen en niet voor één volk, zo kijken wij er naar.”

Meye, die de persoonlijk geestelijke leider is van president Desi Bouterse, heeft met voorspellingen en voorbeelden aangegeven welk onheil en vloek Suriname over zich afroept met de erkenning van Palestina. “Ik ga niet in op persoonlijke meningen van mensen”, zegt Lackin. We onderhouden zakelijke relaties met beide landen, zoals ook de rest van de wereld dat doet.”

De minister benadrukt dat het besluit om Palestina te erkennen zeker niet te maken heeft met politieke druk van buitenaf. “Ik zou niet weten op grond waarvan de erkenning politiek beïnvloed zou moeten zijn”, zegt hij.

“De politieke richting van deze regering is op verschillende momenten reeds aangegeven. We hebben duidelijk gemaakt wat onze regionale intenties zijn en op grond waarvan. We hebben gekeken naar onze geografische ligging, naar onze omstandigheden en beperkingen, naar onze bilaterale relaties, naar onze natuurlijke hulpbronnen en naar onze marktmogelijkheden. Dat is onze politieke oriëntatie waarbij onze economische mogelijkheden het belangrijkste fundament moeten zijn om politieke beslissingen te nemen”, zegt minister Lackin. Overigens vindt hij dat er al duizenden jaren kritiek wordt geleverd op dit vraagstuk en het nu niet uniek is in de wereld.