Onderwijs moet op de operatietafel

De onderwijsresultaten hebben een schokeffect teweeggebracht in de samenleving. Wij zijn met de neus op de feiten gedrukt. De slaagpercentages zijn bedroevend. Er is iets fundamenteel loos in het onderwijs.

1. Het resultaat van Mulo is 48,8% en dat is het laagste percentage in 4 jaren. In het schooljaar 2016 was het resultaat direct geslaagden 55,3%. Dat is een terugval van 6,5%.
2. VWO scoort 10% lager dan het vorig jaar. Het slaagpercentage is thans 54%.
3. De resultaten van Havo zijn teleurstellend. In feite handhaaft Havo zich met een landelijk resultaat direct geslaagden van 44% in de rij van traditioneel laagscorende onderwijstypen. In 2016 was het percentage 43.
4. Met angst en beven wordt het resultaat van GLO tegemoet gezien. Het landelijk slaagpercentage 2016 was 52,1%. Dat is een daling van 4% ten opzichte van het schooljaar 2015. Ruim de helft van de GLO-toetskandidaten slaagt dus niet voor toelating Mulo. In 2015 bleven 19,2% zitten in de eerste klas (Onderzoek en Planning MinOWC). Overigens heeft Suriname het hoogste aantal zittenblijvers in de Caribische regio (Unesco Institute for Statistics). Een op de vijf leerlingen blijft zitten en 7,4% haakt voortijdig af in de eerste klas ( 2015)
5. Het aantal drop-outs is schrikbarend. Uit beschikbare data uit 2015 blijkt dat landelijk 36% van de LBO-leerlingen de school voortijdig heeft verlaten. Voor Mulo is dat 24,6%. Dat baart zorgen gezien de jonge leeftijd van deze schoolverlaters en de geringe kansen op de arbeidsmarkt.

Meerdere oorzaken
Het onderwijs glijdt af naar een bedenkelijk niveau. De kwaliteit en de doorstroming zijn een bron van zorg. De slechte onderwijsresultaten kunnen niet toegeschreven worden aan één factor. Daarvoor zijn de problemen te complex. Het is al te gemakkelijk om de leerlingen op de korrel te nemen en hun te betichten van nonchalance en gebrek aan motivatie. Er zijn ook leerlingen die zich inzetten en tot wanhoop worden gedreven. Ik ken ook plichtsgetrouwe leerkrachten die met een ongekende gedrevenheid zich ontfermen over het kind.

De onderwijsstaking als hoofdoorzaak aan te merken voor de bedroevende prestaties is ook niet houdbaar. Er zijn scholen die aanmerkelijk beter presteren, terwijl er les-onderbrekingen zijn geweest. Dit geldt bijvoorbeeld voor SG Tamanredjo met een slaagpercentage van 67% voor VWO. Toegegeven: stakingen moeten vermeden worden. Les-onderbrekingen hebben geen gunstig effect op de prestatie van leerlingen, maar dat geldt ook voor een slechte accommodatie, temperaturen van 38 graden in de klas, verouderde leermiddelen, een inconsistent beleid, omdat er in 7 jaar 4 ministers het roer bij onderwijs in handen hebben gehad.

Kernproblemen identificeren
Wij zijn keihard met de neus op de feiten gedrukt. Het kan zo niet langer. Het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur heeft zich te lang beziggehouden met symptoombestrijding. De kernvraagstukken moeten worden aangepakt. Wij moeten niet vervallen in het onderdrukken van de negatieve effecten. Dat leidt niet tot duurzame oplossingen. Inzicht in de problematiek is de enige basis voor een beter beleid. Dataverzameling maakt de volle omvang van het probleem zichtbaar. Gedegen onderzoek is nodig om de werkelijke oorzaken van de problemen te achterhalen. Anders zullen wij weer vervallen in deeloplossingen die niet structureel van aard zijn.

In grote lijnen dienen wij de focus te leggen op:
1. Onderwijsinhoudelijke aangelegenheden
2. Veranderingen van de onderwijsstructuur
3. Het organisatievraagstuk en hervorming van de onderwijsadministratie. Het bestuursapparaat behoeft capaciteitsversterking.

Elk jaar schreeuwen wij moord en brand als de onderwijsresultaten bekend zijn. Toch worden er geen doeltreffende maatregelen genomen. De problemen worden steeds verschoven naar het volgend jaar. De tijd voor actie is aangebroken.

Ivan Fernald