Frans-Guyana: Barricades opgeheven voor Pasen

De barricades in Frans-Guyana zijn voor het paasweekend opgegeven, zodat de mensen de kerkdiensten kunnen bezoeken en tijd met hun familie kunnen doorbrengen tijdens de feestdagen. Maar het protest gaat door, zeggen de leiders die de algemene staking in het oostbuurland leiden.

Al drie weken is het overzees gebiedsdeel van Frankrijk verlamd door een algemene staking. De demonstranten eisen dat Parijs meer hulp biedt aan de armste regio van Frankrijk, die vele fundamentele diensten ontbeert.

Frans-Guyana dat 7.000 kilometer van Parijs ligt, is niet alleen fysiek apart van zijn moederland. Ook structureel ontbreekt het aan veel basisdiensten die Fransen verwachten. Er zijn niet genoeg scholen en ziekenhuizen voor de kwart miljoen mensen die er wonen.

Frans-Guyana is met een inkomen van 15.000 euro per hoofd van de bevolking, de armste regio van Frankrijk. Het inkomen is minder dan de helft van het gemiddelde op het vasteland van Frankrijk. De werkloosheid is 22%, een cijfer dat meer dan verdubbeld tot 46% voor de leeftijdsgroep 15 tot 24 jaar.

“Wat gebeurt er in Frans-Guyana is symptomatisch voor de rol van de overzeese departementen van de Franse Republiek,” zegt politiek analist Françoise Vergès aan RFI. Frans-Guyana is één van de vijf overzeese departementen van Frankrijk, waar de mensen een heel andere kwaliteit van leven hebben dan op het vasteland. “Dit is 2017, en toch leeft de helft van de bevolking van deze gebieden onder de armoedegrens, is er een hoge werkloosheid en een hoge mate van analfabetisme”, zegt Vergès.

De protestbeweging begon met de eis voor strengere maatregelen tegen de misdaad. Criminaliteit in Frans-Guyana ligt ruim boven het gemiddelde in Frankrijk; er waren 46 moorden in 2016. Maar de beweging is sindsdien uitgegroeid en richt de aandacht op grotere kwesties van ontevredenheid en ongelijkheid. “Frankrijk heeft niets gedaan om [deze gebieden] ontwikkelen”, zegt Vergès, die komt uit Réunion, een Frans departement in de Indische Oceaan. “De crisis in Frans-Guyana, is zoals de crisis in Guadeloupe in 2009; er zijn constante uitingen van diepe ontevredenheid en ellende met de Franse staat,” zegt Vergès, verwijzend naar een algemene staking die het Franse Caribische eiland Guadeloupe in 2009 had afgesloten.

Gebrek aan respect
De organisatoren van de algemene staking hebben een lijst van 428 eisen, waaronder de bouw van scholen en de ontwikkeling van de economie. Omdat 90% van het bruto binnenlands product komt van de overheid, vinden ze dat de overheid moet handelen. Vorige week heeft de regering een hulpplan van een miljard euro aangeboden, maar de beweging heeft dat afgewezen. Ze vragen om 2,5 miljard euro, wat Parijs heeft afgedaan als onrealistisch.

Vergès zegt echter dat er meer dan geld op het spel staat. De post-koloniale erfenis van Frans-Guyana betekent dat mensen lijden onder racisme. “Het merendeel van de mensen die aan de macht is, zijn blanke mensen uit Frankrijk,” legt ze uit. De lokale bevolking die met het hoogste niveau van de werkloosheid en de laagste niveaus van onderwijs en gezondheidszorg worden geconfronteerd, zijn “mensen die afstammelingen zijn van slaven, Marrons, of de inheemse bevolking. En ze zijn Franse burgers, maar die worden niet behandeld als Franse burgers.” Het is voor haar geen verrassing dat een groot deel van de demonstranten praat over respect. “Deze uitdrukking komt de hele tijd, in alle toespraken voor,” zegt ze. “En dat zegt iets.”

De bevolking in Frans-Guyana lijkt verenigd achter de protestbeweging te staan, zelfs als er enige onenigheid is over de barricades. Bedrijven maken zich zorgen over de voortdurende staking, zelfs al zijn ze het allemaal over eens dat er grote problemen zijn in het land.

Mikaël Mancée, een politieagent die zich heeft ontpopt als een woordvoerder van de protestbeweging, zei donderdag dat dit een lange strijd gaat worden. “Dit is geen sprint, het is een lange afstand race,” zei hij op de lokale televisie Guyane 1ère. “Degenen die zeggen dat we de problemen in Frans-Guyana in twee weken zullen oplossen, liegen. We zullen de tijd nemen die nodig is om het goed te doen.”

Het conflict in Frans-Guyana komt tijdens de Franse campagne voor de presidentsverkiezingen, en veel van de kandidaten hebben opmerkingen gemaakt over de situatie, maar het is onduidelijk wat - als er iets is- ze kunnen doen. Het grootste ruilmiddel dat de demonstranten hebben, is de Arianne raketlanceerbasis van het European Space Center in Kourou. De blokkades hadden de raketlanceringen al vertraagd en dit kan de sleutel zijn tot het houden van de aandacht van de autoriteiten.