8 december strafproces: Wie is inconsequent?

Nadat de Krijgsraad in het 8 december strafproces heeft bepaald dat het proces, naar de Surinaamse wet, moet worden voortgezet, heeft president Bouterse n i e t verklaard het rechterlijk besluit te respecteren. Dat is bezien vanuit de publieke beleving van de rechtsstaat een ernstig tekortschieten, omdat de president met de zelfamnestiewet van 2012 en artikel 148 van de grondwet, persoonlijk heeft getracht het lopende strafproces, waarin hij hoofdverdachte is, te obstrueren en stop te zetten. Tegen de historische achtergrond van zijn militaire dictatuur, die ook onder juristen, slachtoffers heeft gemaakt, en zijn eerdere demonisering van de rechterlijke macht als handlanger van het buitenland, is zijn vermijden van het uitspreken van respect voor de rechterlijke beslissing, onheilspellend. Ook stilzwijgen kan intimiderend zijn.

Afleidingsmanoeuvre
In plaats van het respect van de president van de republiek voor de onafhankelijke rechtsgang te bevestigen, richt de hoofdverdachte zijn peilen op 'mensen die inconsequent reageren wanneer zaken tijdens het 8 decemberproces niet lopen zoals ze willen' (Starnieuws 2 februari). 'Toen een jaar geleden er enige schijn van was dat de zaak anders zou lopen als sommige mensen dachten, werd er geroepen dat er geen rechtsstaat is, maar machtsstaat. '(Idem). Over wie heeft de president het? Hoezo zou 'de zaak anders lopen'? Met de taal van vaagheid en insinuatie, vermijdt de president de bestuurlijk competente weg van feitelijke onderbouwing.

Hij verhult zijn staatsrechtelijk verzuim, respect voor de rechterlijke beslissing uit te spreken, door de aandacht af te leiden naar 'sommige mensen', waarvan het gissen is wie hij bedoelt. Als er iemand bewezen inconsequent is geweest ten aanzien van het 8 december strafproces, dan is het Bouterse zelf. Hij deed via advocaat mee aan het proces en tijdens de verkiezingen was de paarse boodschap helder: respecteren van de onafhankelijke rechtsgang! Maar kennelijk angstig voor de uitkomst van het onderzoek ter rechtszitting, werd vlak voordat het requisitoir zou plaatsvinden, de onafhankelijke rechtsgang in de paarse vocabulaire plots een 'politiek proces'. Onder die valse vlag volgden de zelfamnestiewet en artikel 148. Weer belandde om de persoonlijke belangen van 1 man, ons land weer in de internationale morele beklaagdenbank. Want het schenden van het mensenrecht op recht van slachtoffers en nabestaanden, en ( onschuldige) verdachten, is een schending van de internationale mensenrechten verdragen, die door de republiek Suriname zijn geratificeerd. Anderen inconsequent noemen, is daarom niets anders dan de versleten tactiek van de dief die roept 'Houdt de dief!'.

Theo Para