Hoe verder met de monetaire oorlog?

In één woord frustrerend hetgeen de samenleving en natuurlijk ook de overheid nu meemaakt met de koersontwikkeling. Het is reeds bekend waardoor wij deze koersontwikkeling krijgen, maar helaas nog niet bekend waardoor deze tot een eind zal komen.

Opmerkelijk is dat vanaf het moment dat de overheid de douanekoers heeft aangepast de valutakoers dagelijks, niet met enkele punten zoals voorheen, maar met tientallen punten stijgt. De uitspraak van overheidsfunctionarissen dat het tot een einde moet komen dat handelaren zich verrijken ten koste van de consument, heeft mijns inziens kwaad bloed gezet bij deze lieden en comparanten.

De handelaren die het kapitaal bezitten zijn in staat de strijd aan te gaan met de overheid die hen niet meer in staat wil stellen om zich verder te verrijken. Deze strijd manifesteert zich uiteraard op het vlak dat gevoelig is voor de overheid en dat is het monetaire vlak, met name de valutahandel. De financiële positie van de overheid is zeer zwak en drijft deze in een lastige positie in deze strijd. De samenleving raakt ongevraagd in deze strijd verwikkeld en betaalt dagelijks de prijs hiervoor. Bij elke strijd komt er een winnaar en verliezer uit de bus, maar in deze zie ik slechts één verliezer uit de bus komen en dat is ons geliefd land Suriname.

De vraag is als wij ons land in een zodanige situatie willen voeren dat het leven ondraaglijk wordt. We mogen het als samenleving dan oneens zijn met bepaalde handelingen van de overheid, maar moeten als Surinamers wel het hart op de juiste plek hebben voor ons land. De bekende uitspraak van de president geeft zelfs aan dat wij niet van hem hoeven te houden, maar wel van ons geliefd land Suriname.
Zijn wij bereid op te komen voor ons land en in dit geval samen met de overheid te trachten om Suriname te behoeden en te vrijwaren van degenen die ons dieper in de put willen doen geraken?!

Clyde Welles