De kracht van het woord

Als complexe, denkende, en sociale wezens proberen we dagelijks onze gedachten en emoties te delen met anderen, met als doel informatie over onszelf, anderen en het milieu, te verzamelen. We maken daarbij gebruik van woorden, klanken en symbolen met een achterliggend idee. Simpele gedachtegangen en emoties kunnen makkelijk worden gecommuniceerd naar anderen. Zo kunt u zeggen: “ik heb honger/dorst” en een ander krijgt een goed beeld over uw emotionele staat.

Meer complexe gedachten en emoties zijn wat moeilijker te communiceren met anderen. Zo is het soms moeilijk te verklaren hoe een zonsondergang voelt, of hoe de emotie te beschrijven als een vriend komt te overlijden. Vaak genoeg als we woorden gebruiken om een complexe gedachtegang te delen, wordt maar een fractie hiervan overgedragen aan een ander. Er ontstaat dus ruis in de communicatie tussen twee mensen, omdat er een incomplete uitwisseling is geweest van gedachten. Dit kan soms leiden tot lastige miscommunicatie of zelfs verdriet.

Schrijversgroep '77
Goede dichters en schrijvers hebben het tot hun taak gemaakt om met woorden zoveel als mogelijk hun emoties en gedachten te delen met anderen. De meest complexe emoties, zoals liefde, worden schijnbaar moeiteloos omgezet in een serie van woorden die een diepzinnige invloed heeft op ons. Goede dichters en schrijvers gebruiken woorden om een beeld te verschaffen, zoals een schilder verf gebruikt om een landschap te tekenen. Om op zo een niveau te komen, vraagt om discipline en een zekere mate van zelfkennis.

De Schrijversgroep ‘77, opgericht op 26 augustus 1977, is ijverig bezig om zo effectief als mogelijk te kunnen communiceren. Elke laatste woensdagavond van de maand komt er een groep dichters en schrijvers bijeen onder het dak van Tori oso. Een grote witte banner met de woorden 'Freedom of Speech' als achtergrond, dient als een deken van inspiratie aan deze groep. Vol vertrouwen voor elkaar komen mensen van alle leeftijden en sociale achtergronden een voor een op een podium en drukken met woorden uit hoe het voelt om verliefd te zijn, hoe het voelt om pijn te hebben of hoe het aanvoelt om nu te leven in Suriname.

Jongeren interesseren
Als we de gedachten van deze schrijvers moeten groeperen, kunnen we een beeld vormen over de staat van Suriname. Doordat deze schrijvers vrij zijn om hun emoties te uiten, en omdat ze hun emoties uitdrukken op een dusdanige manier dat het duidelijk te begrijpen is, kunnen wij ons soms terugvinden in bepaalde gedichten en verhalen. Anders gezegd, door hun woorden kunnen wij onze gedachten uiten. Op deze manier vormen schrijvers de stem van het volk.

De stem die luid klonk woensdagavond, op de 39e jaardag van de Schrijversgroep ‘77, is die van humor, liefde, saamhorigheid, maar ook van pijn en leed. Maar het bestuur van de vereniging hoopt dat deze stem steeds luider zal klinken. En als er meer jongeren zich aansluiten bij de groep, dan bestaat de kans dat zij zich kunnen ontwikkelen in het overdragen van hun gedachten. Nog belangrijker, als er meer jongeren zich aansluiten, bestaat de kans dat de stem van het volk op een elegante, creatieve, luide, en nogal duidelijke manier kan worden uitgesproken. zal het deze stem zijn die zal bepalen hoe de geschiedenis ons zal herinneren? Het zijn de schrijvers van vandaag die de geschiedenisboeken van morgen schrijven.

Stephan Playfair