Ons onderwijs, hoe verder?

Goed onderwijs legt een uitstekende basis voor een goede deelname aan de arbeidsmarkt en de samenleving. Door veranderende maatschappelijke ontwikkelingen blijft het noodzakelijk dat iedereen minimaal over een startkwalificatie beschikt.

Als ontwikkelingsland hebben we gekwalificeerd kader nodig om het land te kunnen ontwikkelen. Investeren in menselijk kapitaal (human capital) is essentieel. Onderwijs is niets anders dan investeren in mensen, waardoor zij meer waard zijn, ze worden nuttiger voor de maatschappij.

Afgelopen weken werd er over gespeculeerd dat inschrijfgelden voor scholen en opleidingen verhoogd zou worden. Inmiddels is het een feit. De inschrijfgelden voor de opleidingen op verschillende niveaus zijn officieel bekend gemaakt door het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.

De inschrijfgelden zijn schrikbarend omhoog gegaan, waardoor er een drempel is geworpen voor arme kinderen. Het onderwijs moet voor elke burger toegankelijk gemaakt worden. Gelijke kansen in het onderwijs.

Ieder kind en elke burger tellen mee. Zij verdienen een eerlijke kans om hun talenten te ontwikkelen en maximaal te benutten. Ieder kind, kansrijk of kansarm, heeft recht op kwalitatief goed onderwijs.

Nu de inschrijfgelden en collegegelden drastisch verhoogd zijn, worden de kansen van studenten en leerlingen verkleind waardoor zij hun talenten niet kunnen ontwikkelen. Hoe verder met ons onderwijs?

De overheid, in deze het ministerie van Onderwijs, moet ervoor zorgen dat de inschrijfgelden op alle niveaus teruggedraaid worden, of tenminste tot aanvaardbare proporties brengen. De minder draagkrachtigen moeten niet dupe worden van de exorbitante verhogingen.

De inschrijfgelden c.q. college-gelden die in US dollars betaald moeten worden voor HBO en Masteropleidingen zijn niet te dragen. Omgerekend in SRD tegen de huidige koers, zijn de bedragen op vooral de HBO-opleidingen en de Surinaamse Universiteit ondraaglijk.

Haast op elk niveau zijn er verhogingen doorgevoerd. Wat de zaak nog erger maakt, is de uitleg die onderwijsminister heeft gegeven namelijk: “dat onderwijs, de ouders niet eens een toffee kost”. De minister weet bliksemgoed dat ouders en kinderen samen voor de studie bekostigen. Ze zijn ook slachtoffer van verhogingen van andere producten en diensten.

Verder geeft de onderwijsminister aan dat ouders meer moeten sparen. Vanwaar moeten zij dat geld vandaan halen, wanneer hun salaris niet omhooggaat. Wie geeft hen nu de garantie dat ze ook dit schooljaar, na de ingevoerde verhogingen, niet in extra onkosten gejaagd zullen worden.
Veel studenten van vooral de hogere opleidingen zullen niet in staat zijn de hoge inschrijfgelden te betalen met als gevolg dat ze voortijdig zullen moeten afhaken. Studenten zijn niet bereid om een verhoging te betalen, zonder dat de kwaliteit van het onderwijs verbetert.

In hoeverre bieden deze verhogingen garantie tot betere onderwijskwaliteit?
Aangemerkt dient te worden dat het overgrote deel van de scholen in het binnenland tot het bijzonder onderwijs behoort. Waarmee krijgen de binnenlandbewoners straks te kampen indien zij het geld niet kunnen betalen? Worden deze kinderen niet dupe van onderwijs en daarmee hun toekomst, hun groei, hun mogelijkheden geminimaliseerd of zelfs ontnomen?

De regering moet niet slechts kijken vanuit de economische zijde, maar ook nagaan wat de sociale en maatschappelijke gevolgen kunnen zijn voor de binnenlandbewoners. Kinderen kunnen gedemotiveerd raken, zullen genoodzaakt zijn om te gaan werken en eerder kiezen voor een avondopleiding.

Dat zal tot gevolg hebben dat ze weinig tot geen tijd zullen hebben om te studeren wat tot slechte schoolprestaties zal leiden. Verder kan dit beleid kinderarbeid, prostitutie, criminaliteit en hangjongeren in de hand werken.

Wij van de VHP Jongerenraad, zijn ons terdege van bewust dat onderwijs niet gratis is, maar het is nooit de bedoeling dat onderwijs een luxe moet gaan worden.
Je bent capabel, je wil verder studeren, maar ‘moni no dé’. Wat doe je dan?

Wij van de VHP Jongerenraad doen een dringend beroep op de regering, in het bijzonder het ministerie van onderwijs, om de ingevoerde verhogingen in heroverweging te willen nemen.

Namens de VHP Jongerenraad,
Karishma Mathoera