Takru kari e tyari takru piki

De afgelopen maanden is het woelig in politiek Suriname. De terminologie die Assembleeleden gebruiken om mekaar te bestrijden, zijn niet mals en heeft de grens van menselijke waardigheid overschreden. Het modderfestijn is aangevangen en er wordt behoorlijk met modder gegooid zonder aanziens des persoons. De samenleving heeft haar afkeuring uit gesproken over het gedrag van bepaalde leden. Men vraag zich af hoe het mogelijke is dat wij als land in deze vicieuze cirkel zijn beland. Hoe kunnen wij het gedrag van deze Assembleeleden paleren c.q. corrigeren.

Hoe komt het?

Als gemeenschap vinden we dat de gedragingen van gezagdragers ver van ideaal is. We maken ons zorgen dat de opvoeding van onze jeugd hiermee wordt beïnvloed. Wat in de Assemblee gebeurt, is een weerspiegeling van de samenleving. Voordat wij de schuld zoeken bij deze leden, zou het goed zijn ons een spiegel voor te houden en onszelf de volgende vragen te stellen. Hoe komt het dat:
1. We op social media elkaar beledigen, vies en vuil uitschelden. Zelfs de meest verschrikkelijke dingen elkaar toewensen, onder het mom van vrije meningsuiting. Enkel en alleen omdat je niet eens bent met de andermans mening. Soms moet je moeder die in haar graf ligt, het ontgelden.
2. De ander voor ratten uitmaken of een vreselijke ziekte toewensen of zelfs de dood. Omdat die een andere opvatting op nahoudt. Ook voor onze jeugd, voor wie wij als ouderen als voorbeeld moeten dienen, is dit geen gezicht.
3. Dat bepaalde radiostations opbelprogramma’s uitzenden waar de bellers mede burgers/beleidmakers beledigen en raciaal getinte opmerkingen maken zonder dat de programmamaker corrigerend optreedt.
4. Wanneer onze kinderen 'een scheve schaats rijden' en onmaatschappelijk gedrag vertonen, in plaats dat wij als ouders corrigerend optreden, juist kinderen het gevoel geven dat wij het ongewenste gedrag belonen.
5. Dat wanneer een verschrikkelijke gebeurtenis in ons bijzijn gaande is, in plaats van corrigerend op te treden onze mobiel telefoon directe tevoorschijn halen om deze te filmen en op social media te plaatsen.
Hebben de Assembleeleden ons gestuurd zo met elkaar om te gaan?

Wat we moeten weten/doen
• Als samenleving ervan bewust zijn dat de oppositie en coalitie leden die tijdens de debatten 'elkaar in de haren vliegen' vrienden zijn, wanneer het gaat om gemeenschappelijk belangen. Wanner zij moeten vergaderen om eigen salaris verhoging/vergoeding of voor buitenlandse reizen, is er geen oppositie of coalitie. En dat ze minder of helemaal geen last ondervinden van de economische situatie in het land, omdat ze veel mogelijkheden hebben om het hoofd boven water te houden.
• Dat ze eenmaal gekozen zijn, sommigen onbereikbaar zijn voor het gewone volk. Zelfs met zoeklicht kan je ze niet vinden; om niet te praten over het opnemen van de telefoon. Maar na vijf jaren of wanneer 'de grond hun heet onder voeten wordt', dan zijn ze weer voor het oprapen.
• Dat wat vandaag oppositie is, kan over vijf jaren coalitie zijn met hetzelfde karakter.
• Dat deze lieden ons gebruiken als stemvee en ons opjutten, zodat wij niet in staat zijn om hun handeling op morele juistheid te beoordelen.

Neen! Als volk moeten wij ervoor waken dat dit ons niet overkomt. Wij moeten als voorbeeld zijn voor DNA-leden en niet omgekeerd. Want wij hebben ze daar geplaatst. Het elkaar beledigen en neerhalen heeft geen zin. De winkelier in de supermarkt en de nutsbedrijven maken geen onderscheid tussen coalitie of oppositie achterban. We zijn allemaal geconfronteerd met dezelfde economische malaise. Wij als gewone burgers komen vaak met elkaar in contact. Hetzij: over straat, onder de markt, bij feestjes of over de werkvloer. Soms is hij/zij, wanneer je in nood verkeert, de eerste persoon die jou te hulp schiet. Terwijl wij het leeuwendeel van de Assembleeleden allen via de televisie of tijdens hoogtijdagen ontmoeten.

Ik ben heilig van overtuig dat er meningsverschillen zullen zijn. Daarvoor zijn we mensen. Maar je moet je niet laten opjutten om bepaalde handeling/uitlating te doen. Als volk moeten we deze lieden kenbaar maken dat wij moe zijn van hun gedragingen. En dat wij deze niet langer zullen accepteren. Dan zal het ons lukken deze gasten tot anderen gedachten te dwingen. Laten we elkaars mening respecteren en met open vizier elkaars stelling bestrijden, want: Takru kari e tyari takru piki

Robby Amain