Voorzitter cambiohouders de derde monetaire autoriteit?

Wat een vreemde en ridicule toestand in het land. Ik kon mijn oren en ogen niet geloven toen ik het schouwspel, hetende een persconferentie van de minister van financiën/governor, aanschouwde. Ik was voor enkele minuten gedesoriënteerd. Ik wist niet wat ik hoorde, wist even niet meer in welk land ik was en begreep de taal niet welke gebruikt werd op de persconferentie. Ik kon ook geen verklaring vinden voor het feit dat een officiële staatsautoriteit, een minister dus, een persconferentie belegt met naast zich de voorzitter van de cambiohouders.

Later ben ik de zaak gaan analyseren en kwam tot de volgende inzichten:
1. Hetgeen ik in eerdere artikelen vastgesteld heb, wordt met deze vertoning bevestigd. U weet dat een partij toen gemeend heeft zich te distantiëren van mijn analyse/bijdrage.

2. De voorzitter van de cambiohouders heeft het initiatief om het wisselkoersbeleid te bepalen overgenomen van governor van de Centrale Bank. Wie dit heeft gesanctioneerd, is duidelijk, namelijk de governor zelf. Of dit met medeweten van de president is geschied, weet ik niet. In elk geval bestaat er sedert vrijdag 15 januari zo te zien drie monetaire autoriteiten in Suriname, twee officieel en één officieus.

3.Dat de minister het pad van collectieve verantwoordelijkheid en solidariteit naar zijn collega en de president toe, duidelijk heeft verlaten. Hij gaf mijns inziens op zeer subtiele manier een trap na aan het reshuffelingsbeleid van de president door aan te geven dat de vervanging van mevrouw Adelien Wijnerman als Min-Fin in 2013, in feite absurd was. Want vanaf dat moment kreeg hij onbetrouwbare data van Financiën, zei de minister. Ik laat opzettelijk onbesproken of met de persconferentie getracht werd een zoveelste aanval te plegen op de intelligentie van het volk.

De consequenties
Het zal moeilijker worden voor Suriname om op de nationale en internationale kapitaalmarkt te gaan zoeken naar kredieten. Dit omdat er helemaal geen vertrouwen meer bestaat in de officiële monetaire autoriteiten. Ook zullen de financiële watch dogs, de ratingsbureaus, maar ook het IMF en de Wereldbank, als gevolg van de openlijke bemoeienis van de cambio's met het monetaire beleid, Suriname met een vergrootglas bekijken om onder ander te onderzoeken of wij als land ons niet op gelegaliseerde manier op grote schaal bezondigen aan het fenomeen money-laundry.

Ik heb persoonlijk zeer veel bedenkingen over het voorstel van de cambio's om deviezen 'slechts' via de Surinaamse Postspaarbank beschikbaar te stellen aan ondernemers. De oprechte vraag die menigeen kan of zou kunnen stellen, is waarom alleen via deze bank en bijvoorbeeld niet via de Hakrinbank waar de Staat voor 51% aandeelhouder is. Ik kom niet eens met de vraag waar het geld vandaan komt. Want als de cambio's zoveel geld hebben, waarom verkopen ze dan geen deviezen via hun loketten als gebruikelijk? Waarom moet het nogmaals via de Surinaamse Postspaarbank. De cambio's hebben dan mijns inziens de macht over het monetaire beleid, in casu het wisselkoersbeleid letterlijk en figuurlijk overgenomen. Dit lijkt mij geen gezonde ontwikkeling om een betrouwbare macro-economisch beleid te voeren. Het onderhavige voorstel van de cambio's lijkt mij eerder op een 'maffiotisch' geëngageerde operatie.

Wij zijn als land beland in een zeer moeilijke fase van onze financieel-economische ontwikkeling. Wie dit ontkent, is niet alleen naïef en dom, maar die meent het niet met de ontwikkeling van het land en het nageslacht. Of men heeft geen kaas gegeten van structurele ontwikkelingsbeleid. Diverse deskundigen hebben eerder aangegeven dat het probleem niet zozeer ligt op de conjuncturele vlak, maar juist op het structurele vlak. Golvende beweging in elk ontwikkelingsproces is normaal. Het is echter een probleem als de structuur goed fout zit in welk ontwikkelingsproces dan ook. En dit laatste wordt volgens mij met de persconferentie van de minister in aanwezigheid van de voorzitter van de cambiohouders bevestigd.

Tot slot roep ik onze regering op om die coherente maatregelen te treffen en wel in gemeen overleg met relevante actoren en stakeholders in het economisch verkeer, om rust te brengen op het koersen front, zodat er middels beleid tot welvaart en welzijn voor land en volk geraakt kunnen worden.

Bert Eersteling