Die onzin van Somohardjo over Van der San

Het monopolie van spreken of je mening vertolken in dit land is aan niemand gegeven, temeer wanneer het betreft een technische kwestie waarvan je kennis draagt. Het is niet voor het eerst dat Eugéne van der San een mening ventileert over een kwestie die actueel is.

In menige gevallen hebben zij inderdaad gediend als eyeopener voor anderen met verstand van zaken. Qua ingewikkeldheid is deze kwestie voor mij inderdaad te vergelijken met een mug en een olifant en als dat voor Somohardjo een blunder is, het zij zo.

Echter moet je eerst in staat zijn om iets te begrijpen, voordat je kunt constateren dat een ander een blunder heeft begaan. Ik heb geen enkele behoefte om voor het Centraal Hoofdstembureau een escape te zoeken. Bovendien die noodzaak bestaat ook niet, om als spreekbuis te dienen voor de meer dan vijf juristen en overige academici die zitting hebben in het Centraal Hoofdstembureau.
Op basis van normaal denken kon ik de conclusie trekken. Ook kon ik in het proces-verbaal zien dat het vonnis, waarvan Somohardjo zegt dat het op dezelfde vergaderdag van het CHS twee uren daarvoor is afgegeven, niet in de overwegingen, derhalve ook niet in de besluitvorming was meegenomen.

Voor degenen die afwegingen moeten maken om tot een verantwoordelijk besluit te komen, is de voorbereiding van zo een vergadering met alle relevante stukken, twee dagen vooraf een normale zaak. Hoe het ook zij, de beweringen van Somohardjo over mijn mening raken kant nog wal. Te bedenken dat deze man in dit land onder andere minister en voorzitter van De Nationale Assemblee is geweest en thans assembleelid.
Als ook door deze man wordt beweerd dat Sapoen en Chitan belanghebbenden zijn, dan begrijpt u hoe laat het is in zijn bovenkamer. Het vonnis is in hun nadeel, wat voor belang hebben zij om het te gebruiken.

Somohardjo saka mi safri.

Eugéne van der San