Indra Maju voorzitter: Javaan toont nu meer guts

De Surinamers van Javaanse afkomst tonen anno 2015 steeds meer ‘guts’. Volgens Stanley Sordjo, voorzitter Sociale, Culturele & Sportvereniging Indra Maju treden ze ook meer op de voorgrond. “Ze zeggen wat ze denken, komen voor hun mening uit en nemen vaker dan voorheen maatschappelijke posities in.”

Bij de herdenking van 125 jaar Javaanse Immigratie, staat Sordjo stil bij de rol die Indra Maju de afgelopen 57 jaar heeft gespeeld. De herdenking bestaat voor hem niet alleen uit de trek uit Java naar Suriname, maar ook hoe de nazaten zich in Suriname hebben ontwikkeld. “Het verenigingsleven binnen Indra Maju heeft zeker hieraan bijgedragen.” Toch vindt Sordjo dat de Javaan zich zichtbaarder mag profileren in de samenleving. Bijvoorbeeld in het zakenleven. “Je ziet ons terug in de politiek, maatschappelijk middelveld en beroepen die te maken hebben met vakmanschap. Maar onvoldoende als het gaat om Surinaamse businesses met klinkende handelsnamen zoals bij andere bevolkingsgroepen.”

Eind jaren 50 trokken de Javaanse districtsjongeren naar de ‘grote en vreemde stad Paramaribo’ om middelbaar onderwijs te volgen. Ze zaten zonder familie en zochten elkaar op voor vrijetijdsbesteding. Ze boden elkaar hulp, deelden ervaringen, studeerden samen, vingen nieuwe districtsjongeren op en richtten de vereniging op. Leden of andere specialisten werden gevraagd om interne trainingen te verzorgen. “Deze organisatie bestond eerst uit heren. De vrouwen sloten zich later aan. Naast sport, deden zij veel sociaal werk en gingen voor behoud van culturele aspecten zoals de Javaanse dans.” Sordjo legt uit dat de waarden en normen zoals de gotong royong-houding, het solidariteitsgevoel en gezamenlijk optrekken, geleid hebben tot ‘eenheid maakt macht’. Indra Maju groeide door de jaren heen uit tot een Surinaamse organisatie. “We hebben leden die een weerspiegeling zijn van de samenleving, verschillende functies bekleden en van daaruit het land dienen.”

Voortbestaan taal
Indra Maju heeft samen met Puwani en De Pionier (voorloper Vereniging Herdenking Javaanse Immigratie -VHJI) vaker gezamenlijke herdenkingsactiviteiten georganiseerd rond 9 augustus, blikt Sordjo terug. Indra Maju participeert ook dit jaar in de VHJI-feestelijke activiteiten en houdt op 16 augustus zelf een dino campuran, bijeenkomen voor een gezellige dag met als hoogtepunt een poco poco festival. “Een try-out danswedstrijd onder 6 groepen.” Poco Poco is een gezelschapsdans, Javaanse linedance en bekend onder de vrouwen. Eind van de maand is de finale van het Open Pop Jawa Songfestival. Elke Surinamer kan hieraan meedoen en moet een Javaans nummer kunnen zingen. “Wij proberen hiermee de Javaanse taal zoals die in Suriname wordt gesproken, te bevorderen.”

Het voortbestaan van de taal (Ngoko) ziet Sordjo als een uitdaging voor zijn organisatie. “Surinamers kunnen op de Indoneschische Ambassase Bahasa Indonesia leren, maar er is geen kennisoverdracht van de Ngoko, de spreektaal. “Wij zijn voornemens om deze taallessen te verzorgen om die voor Suriname te behouden. Soms proberen wij hier onder de voetballers slechts 15 minuten in het Javaans te praten. We houden het niet lang vol en schakelen over naar het Sranan of Nederlands.” Via de Miss Indra Maju verkiezingen, probeert de vereniging de Javaanse klederdracht te bevorderen. Naast taallessen, wil de vereniging de Javaanse cultuur zoals dans en gamelan muziek bespelen, bevorderen onder de Surinamers. “Die cultuur is tenslotte nu 125 jaar onderdeel van de Surinaamse cultuur.”