Politieke Borrelpraat (PBR) deel 14

“Ai boi Ron, dan is je president terug van de trip der trippen, de trip naar de Vee-En.”
“Ten eerste is het niet alleen Mijn president, maar ook de jouwe, de onze.”
“Yeah, more or less, Dez’s my Prez!!”
“En ten tweede was het geen ‘trip’, maar een officieel bezoek aan de Verenigde Naties.”
“Maar was hij nou wel of niet uitgenodigd bij die lunch van Obama?”
“Ja, zelfs de Caribische pers had het erover, neks no fout.”
“Zie je hoe jullie zijn? Zie je?”
“Hoe bedoel je:’zie je hoe we zijn?”
“Kijk, de Surinaamse delegatie gaat tot naar New York...”
“Met een charter op onze kosten...”
“Ja, natuurlijk, dat deden die ouwpah’s van jou toch ook? Die ene moest tot naar het Verre Oosten om z’n ‘roots’ te gaan zoeken, ook op onze kosten, toch?”
“Heren we dwalen af, of beter: we alcoholen af.”
“Ja, ik zei dus, onze delegatie gaat tot naar New York, doet alle moeite om ons land uit te dragen, legt contacten...”
“Gaat zuipen, gaat winkelen...”
“Eh Kries L*&$L nou even niet, wil je..., goed, we doen alle moeite, onze president steekt daar een schitterende speech af...”
“Te Bouta e taki, grontapoe e arki.”
“Ach, jullie zijn gewoon jaloers dat een eenvoudige volksjongen het zover geschopt heeft. In ieder geval, we doen daar onze best en het enige wat de pers naar voren haalt, waar het volk op focust is de vraag: heeft Obama hem nou wel of niet uitgenodigd? Is dat nou zo belangrijk, draaide het bezoek daar om?”
“Inderdaad heren, in deze geef ik Ron gelijk, waarom bijt men zich zo vast in dit ding?”
“Omdat deze case zo lekker is, zo mysterieus, zo van: hoe kon zoiets gebeuren, who is responsible for this, san’na ienbere f’a torie. En dat zijn nou de dingen die een volk boeit, niet zozeer een of andere moralistische speech over rijkdom en armoede en poti Cuba die poti al die poti jaren poti geboycot wordt door dat stoute Amerika.”
“Die Castro houdt net zo van die Yanks als Bouta van die bakra’s. Maar is hij nou uitgenodigd of niet?”
“Tjeezis mang, jullie zijn net roddelwijven...”
“Ober, veel ijs hier, haal dat met een charter rechtstreeks van de Zuidpool, voordat die ijskap daar gesmolten is.”
“Als zoiets met een delegatie van Front was gebeurd, waren jullie van de berm er ook op gesprongen.”
“Ej, Winston Yes-het-Rund noemde de speech van Baas in de VN een bermoprisping, wat een mooie woordspeling.”
“Hij is zelf een oprisping, een misoprisping van de natuur.”
“Eh, beledig niet, dat pik ik niet; beledig de natuur niet.”
“Maar is hij nou wel of niet uitgenodigd op die ......”
“Gunstmang, joe dat na wang *&%$# doordouwer.”
“Hij heeft net als de rest van dit volk het recht om het kousje van de naad te weten.”
“Jij praat al met een dubbele tong; het is het naadje van de kous.”
“Hebben jullie dan niet de foto’s van de uitnodiging en de briefwisseling hierover in Gladblat gezien?”
“Ja, okay, the head of delegation was uitgenodigd, niet DeeDee Boutah.”
“Wat ik interessant vond in die Engelse brief waren de strikte regels bij het binnenkomen, zo van: via die ingang, tot uiterlijk dat tijdstip, met maar één persoon erbij, en dikgedrukt: alsjeblieft, kom ruim vóór de tijd wegens wegomleggingen en verwachte drukte bij de ingang...”
“Heeeee, wacht even, dan zijn ze volgens mij te laat aangekomen, dat zou kunnen.”
“Typischer ons is moeilijk denkbaar.”
“Natuurlijk weer te laat vertrokken, want die sliep nog en die was nog niet gebaad en die was vergeten om vervoer te melden, en die wist niet precies welke ingang en die wist niet dat je moest bevestigen, anders kwam je niet op de controlelijst bij de ingang, dan ding mang doro, dan was de deur al dicht, potdicht.”
“En die ging niet meer open, om veiligheidsredenen.”
“Wie binne benne, benne binne, wie buiten benne, blijve buiten.”
“En daar telt niet: Ey jongoe, op’a %$^&-doro, ie ne sjie soema dja?”
“Dat van mijn Ronald, zo een blunder zou hij niet hebben begaan.”
“Jaaaah, die zou daar schreeuwen: Parrrraat, parrrraat, barrraat, de Groenen gaan op straat.”
“Jaaaah, want binnenkort zijn we weer in de regering, want wij van het Groene Erf moeten altijd in de regering zijn.”
“Binnenkort kan zijn over vijf, over drie of over twee jaren...”
“Voor mij mag in hun geval binnenkort over tien jaren zijn.”
“Mi masra, moeten we dát stel fossielen binnenkort terug?”
“Ach, jullie kletsen maar raak. Wij hebben tenminste tien jaren een stabiel beleid gevoerd.”
“Daarom heeft je Ronald het verkiezingspakslaag van de eeuw gehad.”
“We gaan dat evalueren, we gaan...”
“Jaaah, en de fout zoeken bij de motivatie van de veldwerkers, niet bij dat geboorde emmerbeleleid dat zelfs de verstokste groene petter zwaar deed twijfelen.”
“Arme Jopie, dat hij deze comedie aan z’n voeten moest aanschouwen.”
“Hij zag daar volgens mij een paar van die fjo-fjo’s die hem toentertijd vanuit zijn eigen partij ten val hielpen brengen.”
“Heren, we dwalen weer af.”
“Ach jij bent zelf verdwaald, net als onze delegatie in Washington.”
“En dan komen we op de proppen met dat smoesje dat we de lunch bij Obama niet zo belangrijk vonden, we hadden Obama in de VN al een ferme hand gedrukt, dat was genoeg voor Suriname, dus we zijn toen maar met de rest meegegaan om met New Mont over goud te gaan praten.”
“Gezien de recordgoudprijs geef ik hem geen ongelijk.”
“Op de lunch had je de opperbaas himself gezegd: we have the gold, you wanne deal? En die tori was net daar gesetteld.”
“Dus jullie geloven wel dat hij niet is uitgenodigd, of geloven jullie niet dat hij wel is uitgenodigd, of niet dat hij niet is uitge....”
“Volgens mij praat nu die sopie in jou en niet jij in die sopie.”
“Ai, ai, en intussen wat een toestanden in ons land! Dan vervalste marinade, dan furadinnen criminelen links en rechts honden, dan berovingen aan de vleet, dan sluit BOG een gecertificeerde rotiekeuken en treuzelt om die groen licht te geven om te heropenen...”
“Bhai loekoe, wij willen een tjoekoe, dat w’e soekoe, wan ptienso doekoe, want Lanti no stort ete en de school begint straks.”
“De ambtenaren zijn verwend, zegt Hoogie, ze willen al de 25ste van de maand uitbetaald worden.”
“Pas maar op dat Robert VeePee straks niet al zíjn dubbele salarissen inhoudt.”
“Maar waren die roties werkelijk voedselgiftig?”
“Kenny, tak eerlijk, wat gebeurt er als je verpakte roties in de stad koopt, die in deze hitte helemaal naar Saramacca sjouwt, en ze pas daar gaat nuttigen?”
“Oorlog in darmland.”
“BOG moet iedereen waarschuwen in dit warme weer geen eten ongekoeld te transporteren.”
“Heren, breaking news, ik krijg bet een sms: he? Bommel..... ding op Adek?”
“Wat voor ding?”
“Ga leren lezen: Bom-melding, neks bommel-ding.”
“Okay, okay, lees verder...”
“Bom ontploft op Adek, plus acht kilo dynamiet in een lokaal gevonden. Alles in paniek daar.”
“Dat zal dan een explosie van kennis daar zijn geweest.”
“Wat? Wie mailt je dat?”
“Een collega en die kan er alles van weten.”
“Wacht, even, ik ga even op mijn officiële digitale nieuws op m’n Blackbelly, heren, even geduld, waarom duurt het zo lang?”
“Er is zeker weer een glasvezelkabel stukgetrokken...”
“Gunst, zien jullie het ook, overal dieken ze weer langs en over de straten, dan Telesur, dan SWM, dan EBS, dan...., soso diek ding man dja sabi .Ze wachten gewoon tot die straat pas is geasfalteerd of het trottoir pas is betegeld.”
“Maar die bakra’s zeggen dat onze asfaltkwaliteit nep is.”
“En die ex-Darm van OW zegt dat dat komt omdat allerlei nep-amateur-njangpatoe-directievoerders daar toezicht houden.”
“Ja, heren, hier is het nieuws, ach... er is wat vuurwerk ontploft op Adek, tijdbommetjes.” “Deden middelbare scholieren ook, met muskietenkaars als tijdontsteking, als ze meer tijd voor een bepaalde rep wilden.”
“En hier staat dat er is inderdaad een pakketje is gevonden....”
“Met hoeveel kilo dynamiet erin?”
“Wat klets je nou? Er zat een klok aan, ha, ha, dus ik zie dat lid van onze anti bombrigade schreeuwen:”Dat ding tikt, ai tik, ow soetoe.”
“Bij de volgende tik is het tien uur...boem.”
“Maken jullie geen grappen met dit ding.”
“Ik zie rampenman Slijntje de hele universiteit driftig ontruimen, want mensenlevens lopen gevaar.”
“Da’s een ramp op zich.”
“Wie, hij of die universiteit?”
“Volgens mij alle drie.”
“Jij ziet al dubbel, drink niet meer.”
“Heren, ik stap op, ik moet naar DNA voor die miljardenspeech van Basis.”
“Okay, volg’em, we horen het wel via Starnieuws, in de krant, we lezen het op tv en we zien het op de radio.”

Rappa

litap@cq-link.sr