Surinaamse Kedjawenisten vieren Hosoro

Belijders van het Kedjawen (ngawi), een oeroude Javaanse religie hebben gisteren Hosoro, de Dag van de Vergeving gevierd en hebben het Javaans Nieuwjaar ingeluid. “Wij kijken wat wij verkeerd hebben gedaan in het afgelopen jaar, vragen vergeving en gaan het nieuwe jaar 6441 met nieuwe voornemens tegemoet, licht voorzitter Soetiran Kromoredjo van de Stichting Agomo Kedjawen Suriname toe.

Wanneer de meeste leden binnen zijn, neemt Soetiran plaats achter een tafeltje met een rood-wit gestreept kleed. “Wit geeft het heilige aan en rood de begeerte, de twee keuzes van de mens, de strijd in het dagelijkse leven”, licht hij toe. Als Sesepoh (ouderling) zal hij de kawiludjengan (gebedsbijeenkomst) leiden. Op de tafel zijn drie kaarsen als symbool van de schepper Gusti (God), Pamunkas (begin) en Kahuripan (leven). “Wij baseren onze religie op het Heilig Boek ‘Djojobojo’, Ordening. Dit boek ordent het leven van de Javaan vanaf geboorte tot de dood, met alle rituelen. Het boek geeft ook precies aan waarom wij Javanen zijn.”

Terwijl de gezinnen plaatsnemen, begint Soetiran met ontvasten en vervolgt met het gebed. Eerst in het Javaans, gevolgd door een Nederlandse vertaling voor de jongeren. Op het tafeltje worden enkele gerechten symbolisch geplaatst. “Wij offeren niet, maar tonen onze dankbaarheid voor al het goede dat de schepper ons geeft. Waarom moet je offeren aan God, als we het juist van God krijgen”, stelt Soetiran. Na enkele zangnummers, leest één van de leden over berouw. Allerlei levensvragen die elk mens zich weleens stelt, over het hoe en waarom van de mensheid en natuur komen aan de orde.

Mindshift
Om het oude, verkeerde los te laten en een frisse positieve start te maken, trekken de Kedjawenisten gezamenlijk naar de Waterkant. Bij de marine-trap, gooit eenieder hun zelfgemaakt kokosmandje met bloemen en hun naam in het water. De bloemenmandjes zijn vooraf gezegend door de Sesepoh. “Hiermee gooien wij symbolisch met een groot woord onze zondes weg.” Soetiran denkt dat een mens elke dag een mini Hosoro moet hebben. Aan het eind van de dag moet je nagaan wat je verkeerd hebt gedaan, om de volgende dag opnieuw te starten. “De bedoeling is dat je jezelf steeds opnieuw moet scheppen, een mindshift moet maken om elke dag een beter mens te worden.”

Het hebben van ‘Djojobojo’, een profeet en openbaring onderscheidt Kedjawen(ngawi ) zich van Agama Jawa (Javanisme). Verder kent Kedjawen de vastenmaand Sasi Sura niet, maar vasten de belijders maar een dag om tot bezinning te komen. Kedjawen heeft zijn intrede, als religie rond 1999 in Suriname gedaan. “Wij branden geen wierook, maken geen onderscheid in gender en dragen het liefst Javaanse klederdrachten. Religie moet de mens van angsten bevrijden, zodat je gelukkig kunt leven en tot je volle ontwikkeling kan komen.”
Komend weekend viert de Stichting Agomo Kedjawen het Javaans Nieuwjaar met de afdeling te Moengo. De stichting is blij met een nationale vrije dag, maar hoeft voor hen niet speciaal. De economie van het land kan er onder lijden.

“Tegelijkertijd zeg ik, ja welkom, want er is onevenwichtigheid in het toekennen van nationale dagen onder de verschillende religiën. Een vrije dag is bedoeld om te bezinnen, maar heb je werkelijk een hele dag nodig.” In Suriname belijden ongeveer vijf tot tienduizend Javanen de Agama Jawa. De meeste gemeenten zijn aangesloten bij de Federatie Javanisme Godsdienst Suriname.