PSV pleit voor nationaal monument

(Aangeboden)

Op 25 november1975 kregen wij onze onafhankelijkheid. We waren verheugd om de verkregen vrijheid. Er werd uitbundig feestgevierd; we feliciteerden elkaar met bosi's, brasa's en goede wensen. We maakten de beste voornemens en beloofden elkaar innige samenwerking voor de opbouw van ons land.

En goddank! De overgang van rijksdeel naar soevereine staat verliep zonder geweld, zonder bloedvergieten. We haalden opgelucht adem, vierden feest. Nu zouden wij zelfstandig in volle vrijheid de toekomst van ons land bepalen. En toen de euforie om de verkregen onafhankelijkheid was weggeëbd, werd met nieuw elan de ontwikkeling van ons land voortgezet.

Wij hebben ons land tot nu toe tot een grotere hoogte gebracht en samen een hoog ontwikkelingsniveau bereikt. Suriname is nu een democratisch land dat lid is van de Verenigde Naties, OAS, Unasur, Caricom en andere internationale organisaties. We leveren in het buitenland op sportgebied zelfs topprestaties.

Machtsmisbruik
Maar alle positieve zaken werden helaas overschaduwd door ernstig misbruik van onze vrijheid. Al na vijf jaar werden wij geconfronteerd met een bloedige staatsgreep met in haar verlengde een militaire dictatuur die een einde maakte aan onze democratische rechtsstaat, aan onze vrijheid.
Tienduizenden landgenoten verlieten huis en haard en zijn het land uit gevlucht in deze periode. De economie van ons land werd totaal vernietigd, normen en waarden telden niet meer, armoede en verpaupering waren aan de orde van de dag en een complete dehumanisering van de gespleten samenleving trad in.

Deze zwarte periode uit de Surinaamse geschiedenis moet ons nu bewust maken van onze grote verantwoordelijkheid die de verkregen vrijheid ons in 1975 heeft opgelegd. Vrijheid zonder verantwoordelijkheid is losbandigheid en leidt naar de wet van de jungle, waar het recht van de sterkste heerst. Echte vrijheid is niet onbeperkt, maar legt iedere mens beperkingen op. “De ware vrijheid luistert naar de wetten”, schreef een Nederlandse dichter eens.

Een nieuw reveil
Het is nu de tijd voor een nieuw reveil. Het heeft geen zin te blijven steken in ons slavernijverleden met zijn afschuwelijke schending van mensenrechten. Belangrijk is nu voor onze toekomst het besef van de grote verantwoordelijkheid die inherent is aan de verkregen onafhankelijkheid. We zullen goed moeten beseffen hoe wij met onze vrijheid moeten omgaan bij het bepalen van onze toekomst als persoon en als natie.

Nu wij op 1 juli vorig jaar 150 jaar afschaffing slavernij hebben herdacht en wij op 25 november a.s. 39 jaar onafhankelijkheid zullen vieren, is nu de tijd gekomen om op een centrale plek in onze hoofdstad, een Vrijheidsmonument op te richten als huldeblijk voor allen die zich vanaf de slavernijperiode tot in onze tijd individueel of gezamenlijk gestreden hebben voor het verkrijgen van onze vrijheid, onafhankelijkheid of herstel en behoud van onze rechtsstaat.
Bij dit monument zullen wij allen, zonder onderscheid in ras, geloof of cultuur op nationale feestdagen moeten samenkomen om onze strijd voor vrijheid en onafhankelijkheid te herdenken.
Het monument zal ons daarbij moeten herinneren aan onze verantwoordelijkheid voor land en volk van Suriname.

Progressieve Surinaamse Volkspartij