'Megakabinet eindigt in gehavend team zonder wapenfeiten'

De twijfel begint het te winnen van de hoop. Een van de vele opmerkelijke uitspraken van BEP-fractieleider Ronny Asabina dinsdag tijdens de algemene politieke beschouwingen in het parlement. De discussie na de jaarrede van president Desi Bouterse die vooraf gaat aan de begrotingsbehandeling voor het dienstjaar 2014 typeert hij als een historisch moment op weg naar de verkiezingen in 2015. “Dit megakabinet met megadromen eindigt in een gehavend team zonder wapenfeiten”, zegt Asabina. Vandaag wordt de vergadering om 10.00 uur voortgezet.

Volgens Asabina is het vertrouwen in de regering nooit eerder zo laag geweest als nu het geval is. Er is veel te veel hoop kapot gemaakt. Asabina die een van de parlementariërs in de oppositie is uit het binnenland, zegt dat het sociaal akkoord waar de president prat op gaat, te weinig gericht is op die gebieden. Zeker als het gaat om onderwijs, gezondheidszorg en sociale zekerheden. Volgens hem is er dan ook een grote kloof tussen het binnenland en de rest van het land. "Mevrouw de voorzitter ik breng daarom dan ook in herinnering dat de president zijn ambt mede te danken heeft aan alle tien zetels uit het binnenland".

Stank voor dank
Asabina die eerder in A Combinatie-verband tot de coalitie heeft behoord, zegt dat deze combinatie, waarvan alleen de ABOP van Ronnie Brunswijk nog deel van uitmaakt, het binnenland stank voor dank heeft gegeven. Deze uitspraak werd hem niet in dank afgenomen door de parlementariërs van de ABOP.

Marinus Bee die Asabina interrumpeerde, zegt dat de ABOP zich niet op het verkeerde been laat zetten door deze uitspraken en dat de kiezers in het binnenland nog altijd vertrouwen hebben in de partij. DNA-voorzitter Jennifer Geerlings-Simons moest tussenbeide komen om te voorkomen dat deze discussie uit de hand zou lopen.

Positieve discriminatie
Asabina stelt dat het binnenland nog altijd reikhalzend uitkijkt naar wat president Bouterse genoemd heeft de positieve discriminatie. De maatregelen van de regering die gericht zouden moeten zijn op kwetsbare groepen, zoals het binnenland, hebben juist geleid tot marginalisering en structurele discriminatie. Asabina wijst er op dat de millennium ontwikkelingsdoelen vooral geassocieerd worden met sociale ontwikkeling, onderwijs en gezondheidszorg. De parlementariër zegt dat wat gezondheidszorg betreft het binnenland nog altijd geen vaste artsen en geen preventieve zorg heeft. Artsenbezoek vindt plaats nadat gezondheidsassistenten het sein ervoor hebben gegeven. Ook zijn de burgers in het binnenland niet vrij een arts te kiezen. Met het aanbod van goudmaatschappij Rosebel Gold Mines/Iamgold, om een ziekenhuis te bouwen in Brokopondo, wordt niets gedaan.

Op onderwijsgebied spreken de schoolresultaten in het binnenland volgens Asabina voor zich. Het resultaat is ondermaats. Leerlingen met een schooladvies worden tegen hun wil in terugverwezen naar het basisonderwijs omdat er geen schoolfaciliteiten zijn. Leerlingen die van verre dorpen naar een VOJ-school op Atjoni moeten gaan, blijven thuis omdat het internaat niet af is. Er is geen goed transport voor de leerlingen. Zij moeten al vroeg in de ochtend met bootjes over stroomversnellingen en soela’s en zijn pas laat in de middag weer thuis. Op veel scholen ontbreken nog de juiste voorzieningen, leerkrachten en schoolmateriaal, terwijl studeren moeilijker wordt omdat veel dorpen in de avonduren geen elektriciteit hebben.