Huwelijksambtenaren bijeen voor evaluatieworkshop

Minister Soewarto Moestadja van Binnenlandse Zaken (Biza) heeft vanmorgen een evaluatieworkshop voor huwelijksambtenaren geopend. De evaluatie is bestemd voor deze doelgroep, met als doel feedback over het functioneren van betrokkenen in de afgelopen periode, alsook refreshment en netwerken met elkaar, zegt de voorlichting van Biza. Uit de toespraak van Moestadja blijkt dat hij ook verwacht dat de ambtenaren zich buigen over de werking van de Wet Herziening Huwelijksrecht 1973, die in 2003 is ingevoerd.

De huwelijksambtenaren en de ambtenaren van de verschillende Bureaus voor Burgerzaken die vanwege hun werkzaamheden dagelijks bezig zijn met de toepassing van deze wet, zijn volgens Moestadja tevens de personen die bekend zijn met de knelpunten die eraan kleven. Hij ziet hen dan ook als de aangewezen groep die zich moet buigen over de evaluatie van deze wet.

Betekenis huwelijk
In zijn toespraak tot de aanwezigen ging Moestadja in op de betekenis van het huwelijk sinds mensenheugenis in de verschillende religiën en de plaats dat het heeft in het huwelijksrecht en de gemeenschap. “Het is geen toeval dat in verschillende religiën het huwelijk als heilig beschouwd wordt, maar een gegeven dat deze verbintenis tussen twee personen veel positieve kanten kent”, zei Moestadja.

Het huwelijk - in de zin van de wet - ontstaat als een man en een vrouw ten overstaan van de ambtenaar van de Burgerlijke Stand - of de huwelijksambtenaar - hebben verklaard dat zij elkaar aannemen als echtgenoten en hebben beloofd om de door de wet aan dit huwelijk verbonden rechten en plichten te zullen naleven. “Wanneer de ambtenaar het koppel in de echt heeft verbonden ontstaat er een rechtsband waarop men in de overgrote meerderheid van de gevallen doelt, namelijk het ‘huwelijk’. En dan is men, zoals het simpel gezegd wordt, getrouwd,”doceerde Moestadja.

Bijzondere ontwikkeling
Het huwelijksrecht in Suriname heeft een bijzondere ontwikkeling doorgemaakt. Vooral de komst van de Hindostaanse en Javaanse contractarbeiders naar Suriname in de negentiende eeuw heeft hieraan bijgedragen. Veel van deze arbeiders hebben zich na afloop van hun contracten in Suriname gevestigd. Als gevolg hiervan werd een speciale regeling in het leven geroepen, met betrekking tot de door de immigranten en hun nazaten gesloten huwelijken.

Deze specifieke groep van immigranten erkende de voltrekking van een huwelijk volgens het Burgerlijk Wetboek niet. Hun binnen hun religieus en cultureel patroon voltrokken en volgens hun geloofs- en religieuze overtuiging volkomen geldig en sociaal erkende huwelijken, werden hierdoor als niet-wettig beschouwd. Dit had allerhande juridische consequenties voor zowel de echtgenoten zelf, als voor de uit het huwelijk geboren kinderen, zei de minister in zijn toespraak.

Alle religieuze groeperingen
De zogenaamde Aziatische Huwelijkswetgeving voor hindoe- en islambelijders is een concreet voorbeeld van hoe de culturele en religieuze diversiteit in de wet kan worden ingebed, gaf Moestadja aan. Met de invoering van de Wet Herziening Huwelijksrecht 1973 in het jaar 2003 - 30 jaren na de goedkeuring - heeft de overheid de bedoelde inbedding uitgebreid naar alle religieuze groeperingen. Het is nu bijvoorbeeld ook mogelijk dat winti-belijders en rastafarians als huwelijksambtenaren worden aangesteld.

“Deze ontwikkeling is een bewuste gelijktrekking en een vergemakkelijking van het voltrekken van huwelijken onder diverse religiën en culturen in ons land. Dat geldt des te meer voor echtscheidingen”, gaf Moestadja aan.

Moestadja gaf aan uit te kijken naar de resultaten van het overleg, zodat waar nodig verbeteringen binnen de bestaande wetgeving kunnen worden aangebracht.