WK 2010: Twee fouten en een doorkopbal

Het is zo’n wedstrijd die je meteen daarna nog een keer wil zien. Een wat vlakke eerste helft waarin Brazilië vergeet door te drukken en dan het vervolg waarin de wedstrijd in een stroomversnelling raakt. Oranje knokt zich terug en is plotseling de bovenliggende partij. Maar op hun beurt laten de Hollanders na om in het laatste kwartier de partij definitief te beslissen. Of de beste ploeg ook heeft gewonnen? Ik ben als bakraboy misschien niet de aangewezen persoon om daar een uitspraak over te doen maar wanneer we alles op een rijtje zetten ben ik geneigd te zeggen van wel.

Een nerveus begin waarin meteen duidelijk wordt hoe groot de belangen zijn. Opstootjes na een harde tackle op Arjen Robben en de spelers staan dreigend tegenover elkaar. Daarna is het voor Oranje vooral zoeken naar balans achterin. Balverlies van Van der Wiel leidt tot een wegens buitenspel (op het randje) afgekeurd doelpunt van Robinho. Die mag een paar minuten later toch juichen na zijn goal uit een pass door het midden die op dit niveau nooit zo gemakkelijk in de voeten van een spits terecht mag komen. Daarna wankelt Oranje. Een fraaie actie over links van Robinho, hakje Fabiano en dan Kaká die in de bovenhoek mikt. Geweldige redding van Stekelenburg en misschien valt dat moment achteraf als keerpunt te beschouwen. In de herhaling is goed te zien dat de bal hard en zuiver wordt ingeschoten en zeker in de kruising zou zijn beland. Dan was Brazilië met een voorsprong van twee goals de rust ingegaan en zouden ze de partij rustig hebben kunnen uitspelen.

Dat gebeurt niet en de tweede helft is van begin af aan voor Nederland. Toen ik vroeger zelf wedstrijden op (enig) niveau speelde werd ons altijd ingepeperd dat je ook direct na rust vlijmscherp moet zijn. Dat was Nederland wel en Brazilië niet. Meteen na de eigen aftrap lijden de Brazilianen balverlies. Dodelijk. Vóór de overtreding op Robben die aan het eerste Nederlandse doelpunt voorafgaat zou linksback Bastos door veel scheidsrechters met zijn tweede gele kaart van het veld zijn gestuurd. Misschien werd Bastos wel gespaard omdat Van Bommel zo fanatiek om een rode kaart begon te zeuren. Maar zo ongunstig was het niet voor Nederland dat ze pas in een overtalsituatie terecht kwamen nadat ze een voorsprong hadden genomen. Er zijn genoeg wedstrijden geweest waarin tien man toch winnen van een heel elftal. Maar eenmaal op achterstand voelt zo’n overigens volkomen terecht gegeven rode kaart vaak als extra tegengoal.

Dat er een eigen goal aan te pas moet komen voor de 1-1 valt misschien weg te strepen tegen de verdedigingsfout van André Ooijer die na tien minuten nog wat om zich heen stond te kijken omdat hij zo plotseling moest invallen. Maar na de gelijkmaker sluipt er angst in de Braziliaanse ploeg. En met bange voetballers win je geen wedstrijden. Een dood spelmoment is genoeg, al moet gezegd dat de doorkopvariant vandaag nog wel een keer of tienduizend de wereld over gaat. Zo kan Sneijder, toch een van de kleinste spelers van het veld, ongehinderd raak koppen.

Daarna blijft Nederland beter. Robben gaat provoceren en doet als ffuruman niet onder voor een Braziliaan, Italiaan of Duitser. Van der Wiel en De Jong krijgen geel en missen de halve finale. Maar Brazilië laat te weinig zien. Goed, er is een serie van drie corners waar Nederland moeite mee heeft maar aan de andere kant zou een beetje aanvalslinie al lang en breed voor 3-1 en 4-1 hebben gezorgd. Zoveel ruimte kreeg Nederland.

Conclusies: Nederland wint terecht en Stekelenburg wordt man of the match. Maar straks wel oppassen voor de Ghanezen.

(Diederik Samwel)