DOE: Misstanden nog steeds straffeloos

De Partij voor Democratie en ontwikkeling in Eenheid (DOE) vindt dat veel misstanden nog steeds straffeloos zijn. De grootste internationale mensenhandel aller tijden, is nog steeds straffeloos. De herhaaldelijke aanslag op onze identiteit is nog steeds straffeloos. De grootste en meest langdurige miskenning van de factor arbeid is nog steeds straffeloos en veelvuldige moordpartijen, verminkingen en verkrachtingen zijn nog steeds straffeloos. Dit is de balans die de partij opmaakt aan de vooravond van de herdenking van 150 jaar afschaffing slavernij.

De vraag die steeds luider klinkt vanuit de nazaten is: valt er wel wat te vieren? Een andere vraag luidt: wat hebben wij eigenlijk precies gevierd 150 jaar lang? Deze vragen zijn terecht, ze spreken van een echte diepe awareness en moeten beantwoord worden om een goede balans op te maken, vindt DOE. Alle Surinamers, in het bijzonder de nazaten van tot slaafgemaakte mensen, worden opgeroepen om zich te bezinnen. Wat is de bijdrage van tot slaafgemaakten aan wat Suriname is en zal zijn. Hetzelfde geldt voor de bijdrage van tot slaafgemaakten en hun nazaten aan wie zich Surinamers noemen of Surinamers zijn. Over de vraag valt er nu wel wat te vieren, stelt DOE, "wij zouden eigenlijk niets te vieren hebben als Suriname en de Surinamers waren uitgewist. Maar nu zowel het land als de bewoners nog bestaan zijn ze het levende bewijs van wie tot slaafgemaakten zijn en waartoe zij in staat zijn".

Bijdrage
Despite all is dit de bijdrage van tot slaafgemaakten mensen en hun nazaten:
- Door hechte samenwerking bieden tot slaafgemaakte mensen en hun nazaten op effectieve en structurele wijze van verzet tegen onrecht en hebben door het sluiten van vredesverdragen verantwoordelijkheid genomen voor de toekomst en respect verworven.
- Het achterland met al zijn veelzijdige rijkdommen is door hen veroverd en onder controle gebracht, dankzij hen kan Suriname vandaag te boek staan als de longen van de aarde.
- De volledige historische binnenstad is door tot slaafgemaakten en hun nazaten gebouwd en in alle districten staan historische panden die herinneren aan hun vakmanschap.
- De basis voor een vreedzame samenleving is door hen gelegd: tot slaafgemaakten en hun nazaten hebben ruimte gemaakt voor wie na hen zijn gekomen en zelfs een wezenlijke bijdrage geleverd aan hun ontwikkeling
- Een rijke sociaal-maatschappelijke structuur is door hen ontwikkeld en in stand gehouden.
- De tweede gemeenschappelijke communicatietaal van Suriname is door tot slaafgemaakten mensen en hun nazaten ontwikkeld en in stand gehouden
- Kundige vaklieden, bestuurders en wetenschappers hebben ze voortgebracht
- In sommige districten hebben zij de plantages van de voormalige eigenaren gekocht.
- Een rijk gevarieerde culinaire traditie is ontwikkeld en in stand gehouden
- uitgebreide kennis van medicinale planten en de toepassing van deze kennis.

Wat is er eigenlijk gebeurd op 1 juli 1863?
DOE merkt op dat op 1 juli 1863 nog eens dunnetjes werd bevestigd dat de manier waarop de blanken dachten over tot slaafgemaakten niets veranderd was.
Ook al gaven zij 'humane redenen' op voor de introductie van het staatstoezicht, de realiteit was, de continuïteit van de eerste persoon ik , tweede persoon stik attitude van de blanke, die gecompenseerd werd. Voor alle leed, hun arbeid, hun moed, hun creativiteit werden tot slaafgemaakten en hun nazaten in geen enkel opzicht gecompenseerd: geen geld, geen eigen identiteit, geen economisch vooruitzicht, geen maatschappelijke vooruitzichten.

De dag na 1 juli 1863 werd het begrip vrijheid voor hun anders gedefinieerd en dat zou zo blijven tot 1873 (tien jaar lang). De plantage economie moet voortgang hebben en zwarten moeten dit in stand houden. De relatie met de meester moet in stand blijven, je moet nog tien jaar werken tegen een hongerloon, dat bovendien niet altijd volgens afspraak werd afgedragen. Dit zijn de feiten, zoals door koning Willem III en zijn adviseurs vastgelegd. Bij hun was geen spijt over 300 jaar miskennen van het recht op vrijheid van ieder mens, daarvoor waren zij teveel met zichzelf en hun toekomst bezig, ja gevangen in hun eigen denken.

Wat moeten de nazaten van tot slaafgemaakten dus herdenken?
We herdenken, dat voorouders van tot slaafgemaakten mentaal vrij, fysiek sterk, strategisch, intelligent en onverwoestbaar zijn en dat zij dezelfde genen hebben als we ons zelf bezien vanuit dit concept en de rolmodellen die ze voor ons zijn geweest en nu nog zijn. Hun geschiedenis is immers niet begonnen met slavernij. Dit is slechts het deel dat aangeeft waartoe wij in staat zijn ondanks slavernij.
Dank en respect aan alle zwarte vrouwen, die tijdens de slavernij en daarna, kinderen hebben voortgebracht en grootgebracht, geadviseerd, aangemoedigd. Jullie eigen kinderen, die van de blanken en die van alle anderen. Van Affi en Jaja Dande tot Zassa Temmes en Hetty Tindaly , Siegmien Staphorst, Henna Guicherit en Siene Proeve en al de zelfbewuste strijdbare vrouwen die na hen zijn opgestaan.
Dank en respect aan alle zwarte mannen, voor de acties die ze hebben ondernomen, er was geen ruimte voor vaderschap en gezinsvorming, maar jullie inzet voor het collectief kan niemand ontkennen. Van Kwakoe tot Boni, Anton de Kom tot Opa Doeli, van fietsreparateur Seymanson en schoenmaker Krint tot schoolmeester Albert Wijdenbosch en van granaman Aboikoni tot Jopie Pengel en van Frank Essed tot Gerrit Barron en alle andere strijdbare en zelfbewuste mannen die na hen zijn opgestaan.

Respect aan alle kinderen van wie het kindzijn werd weggenomen op zovele manieren. "Dankzij jullie volharding en gedemonstreerde veerkracht zijn de nazaten verder gegaan en kunnen wij deel van het Surinaamse volk zijn en als land de komende 150 jaar aan", stelt DOE.